Μη μου λες υπερβολές (Sportday / Στέφανος Χάρης)

Ο Ιλιε Ντουμιτρέσκου είναι ΠΑΟΚτσής. Το έγραφα από την πρώτη στιγμή που συμφώνησε σε όλα με την ομάδα της Θεσσαλονίκης. Μπορώ μάλιστα να πω χωρίς καμία επιφύλαξη ότι δεν έγινε ΠΑΟΚτσής τώρα που μετακόμισε βόρεια, αλλά γεννήθηκε ΠΑΟΚ. Κάτι σαν τον Αγγελο Αναστασιάδη, αλλά στο πιο κοσμοπολίτικο. Αν το καλοσκεφτείτε, βέβαια, μικρές είναι οι διαφορές. Ο Αγγελος, με δύο χρόνια που έπαιξε στον ΠΑΟΚ, έγινε ο πιο ΠΑΟΚτσής από όλους όσοι φόρεσαν για χρόνια τη φανέλα του «Δικεφάλου του Βορρά». Ο Ντουμιτρέσκου τον πλησιάζει. Σε έναν χρόνο από τώρα θα μπορεί να τον αντιμετωπίζει ως ίσος προς ίσο. Κλείνει και αυτός δύο χρόνια.

Πληροφορίες, πάντως, λένε ότι ο μικρός Ιλιε πήγαινε σχολείο, φορώντας πάντα τη φανέλα του Κούδα. Το χειμώνα με μακρύ μανίκι, το καλοκαίρι με κοντό. Οταν οι συμμαθητές του τολμούσαν να τον ρωτήσουν ποια ομάδα είναι αυτή, τους έκοβε από πάνω προς τα κάτω και με σκληρό τρόπο τούς απαντούσε: «ΠΑΟΚ ρε, έτσι γουστάρω». Δεν ήταν λίγες οι φορές που στην ταραγμένη του εφηβεία η μάνα του τον έψαχνε για μέρες. Ρωτούσε γνωστούς και γείτονες μήπως τον έχει δει κανείς. Μέχρι στα αστυνομικά τμήματα έφτανε για να μάθει την τύχη του γιου της.

Οι αστυνομικές αρχές που είχαν φροντίσει να μάθουν τις εξωσχολικές δραστηριότητες του μικρού Ιλιε, γιατί τότε στο ανατολικό μπλόκο σιγά μην ξέφευγε κανείς, παρηγορούσαν τη μαμά Ντουμιτρέσκου με την ίδια πάντα φράση: «Μην ανησυχείτε, κυρία μου, πάλι στην Τούμπα θα είναι ο γιος σας. Θα γυρίσει».

Πραγματικές ιστορίες βγαλμένες μέσα από την καθημερινότητα, φίλε αναγνώστη. Οπως στα σίριαλ. Αν δεν τις γνωρίζεις, όμως, δύσκολα θα καταλάβεις περιεχόμενο δηλώσεων, όπως αυτές που έκανε χθες ο Ντουμιτρέσκου.

«Δεν πρέπει να παραξενεύεστε για τη συμπεριφορά μου αυτή την περίοδο. Ο ΠΑΟΚ ποτέ δεν θα πεθάνει και είμαι σίγουρος ότι αν οι φίλαθλοί μας σταθούν δίπλα στην ομάδα, μπορούμε να παλέψουμε για τα πάντα. Ο ΠΑΟΚ δεν κρίνεται από το σήμερα, αλλά από την ιστορία του. Για μένα ο ΠΑΟΚ, όταν επένδυσε σε εμένα ως προπονητή, μου έδωσε ένα χέρι βοηθείας. Δεν πρόκειται να αφήσω τον ΠΑΟΚ ακόμα και αν πέσει στη Β' ή στη Γ' Εθνική».

«Α, που να φας τη γλώσσα σου», θα πουν τα ΠΑΟΚια της Θύρας 4. Αλλά εμένα η τελευταία φράση του κάτι μου θυμίζει. Τα ίδια έλεγε και στην Καλλιθέα και όταν άρχισε να βουλιάζει το πλοίο, ο πρώτος που τσάκωσε τη σωσίβια λέμβο και την έκανε προς στεριά μεριά, αν δεν κάνω λάθος, ήταν ο Ιλιε. Και πολύ καλά έκανε, γιατί δεν ήταν ποτέ του οπαδός της Καλλιθέας. Ενώ τώρα που είναι στην ομάδα της καρδιάς του, θα μείνει μέχρι τέλους. Τώρα, αν λείψει για κάνα δυο χρόνια και μετά επιστρέψει, μη δημιουργήσετε θέμα. Αφού τα 'παμε. Από μικρός ο Ιλιε εξαφανιζόταν...

Αν πάλι κάποιοι κακοπροαίρετοι αμφιβάλλουν ότι ο «Ντούμι» είναι ΠΑΟΚτσής, αποκλείεται να διατηρούν τις ίδιες αμφιβολίες για την επιστολή του Λιονέλ Μέσι στη ΠΑΕ ΑΡΗΣ, την πιο γνωστή ΠΑΕ σε όλους τους ποδοσφαιριστές πρώτης γραμμής. Τώρα, αν κάποιος ρωτήσει γιατί όλοι αυτοί δεν έρχονται να παίξουν στον Αρη να τελειώνουμε, η απάντηση είναι ότι άμα κατακτήσουν με την ομάδα της Θεσσαλονίκης όλους τους τίτλους σε Ελλάδα και Ευρώπη, μάλλον θα χάσουν το κίνητρο να συνεχίσουν την καριέρα τους, παίζοντας αλλού ποδόσφαιρο. Πολύ λογικό. Τι λέει, όμως, αυτή η επιστολή; Ουσιαστικά χαιρετίζει την πρόσληψη του νέου προπονητή στον Αρη, του Γκιγιέρμο Ογιος. Σας τη δημοσιεύω για να μην έχετε απορίες.

«Εύχομαι καλή τύχη στον Γκιγιέρμο και στη συνεργασία του με τον Αρη. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι όλα θα πάνε καλά γι' αυτόν, γιατί έχω συνεργαστεί μαζί του και γνωρίζω τον τρόπο της δουλειάς του. Είναι ένας τεχνικός πολύ εργατικός και καλός επαγγελματίας που αγαπάει τη δουλειά του, αφοσιώνεται πολύ στο αντικείμενο του και μεταδίδει με ευκολία τις γνώσεις του».

Και καταλήγει με την ιστορική φράση: «Μια μεγάλη αγκαλιά σ' όλον τον κόσμο του Αρη! Ευχές».

Δεν ξέρω γιατί μετά την ανάγνωση της επιστολής ανέτρεξα σε μία άλλη, πιο συγκεκριμένα σε αυτή που είχε στείλει στην ΠΑΕ Αρης ο συμπαίκτης του Μέσι στην Μπαρτσελόνα Ροναλντίνιο. Ηταν στις 8 Μαΐου κι έγραφε:

«Θα ήθελα να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία σ' αυτόν τον χώρο να στείλω ένα βαθύ χαιρετισμό και μια αγκαλιά ειδικά σε όλο τον κόσμο του Αρη και στους ανθρώπους της διοίκησης της ομάδας στην Ελλάδα, που έχει ένα πολύ αποφασιστικό παιχνίδι στο τέλος εβδομάδας. Μια αγκαλιά για τον πρόεδρο, τους ποδοσφαιριστές και τους φιλάθλους. Εύχομαι καλή τύχη και θα υποστηρίζω την ομάδα στο παιχνίδι αυτό σαν φίλαθλος της από εδώ που βρίσκομαι»!

Για να τελειώνουμε. Πείτε, ρε παιδιά, αυτόν που γράφει αυτές τις επιστολές να μη χρησιμοποιεί σε όλες την έκφραση «μια μεγάλη αγκαλιά στον κόσμο του Αρη», γιατί καρφωνόμαστε και θα μας πάρουν χαμπάρι...

Ποιος τις γράφει; Ελα ντε. Δεν ξέρω να σας πω με βεβαιότητα. Αυτό που μπορώ να σας πως είναι ότι στη Σαλονίκη κυκλοφορεί μία ωραία ιστορία.

Πριν από λίγον καιρό κάποιος νεόκοπος παράγοντας του Αρη με φοβερές σχέσεις με τη ΦΙΦA, την ΟΥΕΦA, τον ΟΗΕ, την Ευρωπαϊκή Ενωση, τη λατινική Αμερική, τη Μοσάντ κ.λπ. υποσχέθηκε σε πέντε γνωστούς Αρειανούς ότι θα τους βρει προσκλήσεις για τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Σηκώθηκαν οι άνθρωποι, έκλεισαν ξενοδοχεία και αεροπορικά εισιτήρια, πήγαν στο Παρίσι, αλλά ο κολλητός του Ροναλντίνιο δεν βρήκε εισιτήρια ούτε για το πάρκινγκ του σταδίου! Οταν μάλιστα τον έπαιρναν τηλέφωνο και του ρωτούσαν τι έγινε, έβρισκαν το τηλέφωνο βουβό και ρημαγμένο. Αργά το βράδυ, τους πήρε ο ίδιος από έναν τηλεφωνικό θάλαμο για να τους πει ότι δεν τα κατάφερε! Ούτε καν από το κινητό, γιατί η περιαγωγή στοιχίζει πολλά.

Ποιος είναι αυτός; Ε, δεν μπορώ να σας πω. Στη Σαλονίκη, πάντως, όταν προκύπτουν προβλήματα, λένε ότι «της Κοντής κ.λπ. κ.λπ.»...

Τουλάχιστον ονόματα είπε ο Σέλουκ, που αποκάλεσε τον Κούλη Δουρέκα «καταστρόφα Κουλ». Ο Ουκρανός θα εκτιμούσε πολύ και το σκίτσο στο κέντρο της σελίδας, όπου ο Κούλης τα καταστρόφα όλα.