Οσα έμαθα για τον επενδυτή του Αδαμίδη

Όλο αυτό που συμβαίνει σήμερα στο κινητό μου και τις ψηφιακές διευθύνσεις μου, σχετικά με την ΑΕΚ, μου δημιουργεί για πρώτη φορά την αίσθηση ότι, εκτός από απελπισία, στην ΑΕΚ έχει, επιτέλους, σημάνει συναγερμός για τον κίνδυνο της ζωής της.

Προτού συνεχίσω τη σκέψη μου, όσα έμαθα για τον «επενδυτή».

Του Βασίλη Σαμπράκου

Αυτή είναι μια ιστορία του Σταύρου Αδαμίδη. Δική του. Κατάδική του. Σε αυτόν απευθύνθηκε ο ενδιάμεσος του ενδιαφερόμενου, αυτός έψαξε την υπόθεση, σε αυτόν την χρεώνουν και οι συνεργάτες του. Αυτός θα φταίει αν η υπόθεση αποδειχθεί faux, ή, πολύ περισσότερο, στημένη.

Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς που άκουσα, οι δύο πλευρές έχουν φτάσει στη φάση του due diligence, δηλαδή στη στιγμή που ο ενδιαφερόμενος θα κάνει την έρευνά του στην ΠΑΕ, για να διαπιστώσει αν τα στοιχεία που του έδωσαν συμφωνούν με τα ευρήματα της έρευνάς του.

Σε όλες αυτές τις δουλειές, προτού φτάσουν σε αυτό το στάδιο οι δύο πλευρές, ο ενδιαφερόμενος δεσμεύεται δια εγγράφου (letter of intent) ότι αν τα στοιχεία της έρευνάς του είναι ίδια με αυτά που του έδωσε η ΠΑΕ, θα την αγοράσει. Αυτό το έγγραφο ή δεν το έχει ο Αδαμίδης (το πιθανότερο) ή το κρύβει. Κι αυτό είναι, και στις δύο περιπτώσεις, κακό σημάδι.

Και ποιος είναι ο ενδιαφερόμενος; Το τελευταίο σενάριο που είχε κυκλοφορήσει ήθελε έναν Ρώσο, μέτοχο (και) τράπεζας, να θέλει την ΑΕΚ. Το άλλο σενάριο θέλει τους Τούρκους να γίνονται… Ρώσοι για να μην προκαλούν το ΑΕΚτσήδικο αίσθημα. Για την ώρα δεν αγοράζω ούτε το ένα ούτε το άλλο σενάριο.

Την ίδια ώρα οι ποδοσφαιριστές ξεπερνούν τα όρια της ανοχής τους. Τι σημαίνει αυτό; Οσοι έχουν ή μπορούν να βρουν ομάδα τον Γενάρη, θα κάνουν προσφυγή. Οι υπόλοιποι θα κάνουν τον σταυρό τους και θα παραμείνουν, επειδή δεν θα έχουν τίποτα καλύτερο να κάνουν. Η ΠΑΕ ΑΕΚ μπήκε και τυπικά στην «ο Θεός βοηθός» εποχή. Πάλι καλά που τώρα αρχίζει και ξυπνά ο κόσμος της. Και ο απλός, αλλά και ο κόσμος που έχει τρόπο να βρει χρήματα και να δημιουργήσει προοπτική στην ΑΕΚ.