Δυο δυο, στην μπανιέρα δυο δυο (Sportday / Στέφανος Χάρης)

Δυο δυο, στην μπανιέρα δυο δυο (Sportday / Στέφανος Χάρης)

Διάβασα πολύ προσεκτικά τις επιστολές που αντάλλαξαν ο Σωκράτης Κόκκαλης και ο Γιώργος Χελάκης. Οι δύο άνδρες προσπάθησαν ντάλα καλοκαίρι να επαναφέρουν στην επικαιρότητα το ξεχασμένο είδος της ερωτικής επιστολής. Όσα έγραψαν περιέχουν πάθος, λίγη αφέλεια και μια ελαφρά δόση ειρωνείας –στοιχείο που χαρακτηρίζει συχνά τη διάθεση των ερωτευμένων. Θυμάστε, για παράδειγμα, το χαρακτηριστικό λαϊκό στίχο «καβγαδάκι καβγαδάκι ο έρωτας εσύ, θέλεις να χωρίσουμε δεν κάνουμε μαζί»; Αυτό ακριβώς...

Στην πραγματικότητα, οι δύο άνδρες θα μπορούσαν να ανταλλάξουν SMS. «Βάλε κάνα φράγκο», λέει αυτό του Χελάκη. «Έβαλα, τι άλλο θες να κάνω;», λέει αυτό του Κόκκαλη. «Ξαναβάλε», απαντάει ο Χελάκης. Όμως και οι δύο λατρεύουν τον γραπτό λόγο και προτίμησαν, αντί της σύνθεσης, την εξομολόγηση που πάντα περιέχει και την απαραίτητη σάλτσα –το λέει κι ο Ρολάντ Μπαρτ.

Ευτυχισμένοι άνθρωποι και οι δύο, φίλε αναγνώστη, που αποδεικνύουν ότι το καλοκαίρι δεν ξεχνούν τα πάθη τους...

Από τις επιστολές Χελάκη και Κόκκαλη προτιμώ σαφώς αυτή που έστειλε στο «Φως» ο Νίκος Αντωνόπουλος, ιδρυτικό μέλος του συνδέσμου των «Fendagin», δηλαδή των οργανωμένων του Ατρομήτου Περιστερίου.

«Ελληνες φίλαθλοι, αντισταθείτε», γράφει και μας κατακεραυνώνει. «Σηκωθείτε από τον καναπέ που μας καθήλωσαν τόσα χρόνια, σταματήστε να βλέπετε τον Ψινάκη να εξευτελίζει τους Ελληνες, που είναι άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών. Δεν βλέπει κανείς τίποτα; Η Ελλάδα έγινε Ψινακιστάν και δεν ιδρώνει το αυτί κανενός. Φίλαθλοι, αντισταθείτε σε αυτή την αδικία και τη γενοκτονία που επιχειρείται από τους αδικημένους στο παρελθόν Εβραίους. Κάνουν κι αυτοί ό,τι τους έκανε ο Χίτλερ. Θα πρεπε να ντρέπονται αυτοί κι ολόκληρη η ανθρωπότητα που κλείνει τα μάτια, γιατί φοβάται τον προστάτη, τον Αμερικάνο αγαπητικό».

Τη διάβασα όλη προσπαθώντας να καταλάβω πού θα βγάλει. Και πού λέτε ότι κατέληξε; Οχι, ούτε στην κήρυξη πολέμου στο Ισραήλ ούτε καν σε ένα γενικό ξεσηκωμό εναντίον των Αμερικανών. Το πρόβλημα του ανθρώπου είναι ένας άλλος επιστολογράφος του «Φωτός», ο Τάσος Δενδρινός από το Αιγάλεω! «Κι επειδή μπορεί να μου στείλει καμιά επιστολή ο άστεγος από το Αιγάλεω, του λέω ότι δεν θα του απαντήσω (…). Γεια σου, φιλαράκι!», κλείνει το πόνημά του ο σκληρός επιστολογράφος...

Οχι, δεν έχουν ακόμα σφίξει οι ζέστες...

Η φωτογραφία στο κέντρο της σελίδας μη σας ξεγελά. Είναι από την προετοιμασία του Αρη και όχι από κάποιο ίδρυμα. Αυτοί που διακρίνονται είναι οι παίκτες της ομάδας της Θεσσαλονίκης, στους οποίους ο νέος τεχνικός δίνει οδηγίες για το πώς θα παίζουν μέσα στο νερό τη «μακριά γαϊδούρα» ή το «ένα, δύο, τρία πατητή», που είναι πολύ δημοφιλές μεταξύ των αγοριών στη Μύκονο. Πρόκειται για χαρούμενα παιχνίδια, που βοηθούν τα αγόρια να κάνουν γνωριμίες και να περνούν ωραία μεταξύ τους...

Ο Ογιος, ο οποίος πρέπει να είναι ένας σατανάς της προπονητικής, τα εφαρμόζει κυρίως για να υπάρξει σύσφιξη σχέσεων ανάμεσα σε παλιούς και καινούργιους. Γιατί σίγουρα άλλη σχέση αναπτύσσεις με τον συμπαίκτη σου όταν τον παίρνεις στους ώμους σου και του κάνεις πατητές και άλλη όταν τον αρχίζεις στις κλοτσιές για τη διεκδίκηση της μπάλας στην προπόνηση.

Περνούν ωραία με τον Ογιος στον Αρη. Είναι από τους λίγους παίκτες που αντί να πληρώνουν για νεροτσουλήθρες, πληρώνονται (λέμε τώρα...)! Λένε ότι το δεύτερο στάδιο της προετοιμασίας μάλιστα θα γίνει στο WaterManiac, φυσικά στη Μύκονο...

Από την προετοιμασία του Αρη αλίευσα κι ένα άλλο γεγονός, που δείχνει πόσο άλλαξε ο χαρακτήρας των ποδοσφαιριστών με τα χρόνια. Ο Γκουγκουλιάς ζήτησε, διάβασα στο «Goal», να του αλλάξουν το δωμάτιο, γιατί τον ενοχλούσε ο θόρυβος από τη μουσική που ακουγόταν από ένα μπαρ που βρίσκεται 50 μέτρα πιο πέρα από το προπονητικό κέντρο! Είδατε πώς αλλάζουν οι καιροί; Ο Γκουγκουλιάς θέλει αλλαγή δωματίου, ενώ στον καιρό του ο Μύρτσος θα ρωτούσε απλώς μέχρι τι ώρα είναι ανοιχτό...

Νεροτσουλήθρες, πατητές, μπαρ με μουσική... Τι τους νοιάζει; Αλλωστε, αν τα πράγματα δεν πάνε καλά, όπως λένε στη Σαλονίκη, έχουν δικαιολογία. «Της κοντής κ.λπ. κ.λπ., της φταίνε όλα».

Ωστόσο, δεν μπορώ να μη δεχτώ ότι το φετινό καλοκαίρι υπάρχει πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τις μεταγραφές που γίνονται στο μπάσκετ παρά στο ποδόσφαιρο. Ετσι κι εγώ έχω αρχίσει να παρακολουθώ πάρα πολύ τα μπασκετικά για να είμαι ενημερωμένος, μεταξύ άλλων, για τις συμπεριφορές που έχουν αυτά τα ψηλά αγόρια που ασχολούνται με το σπορ.

Από ό,τι καταλαβαίνω, θα πρέπει και ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟ να κοιτάξουν να φέρουν στην Ελλάδα -και γρήγορα, μάλιστα- τον Κουάμε Μπράουν. Γιατί; Θα σας εξηγήσω. Διαβάζω στη σελίδα 50 του «Goal» της περασμένης Πέμπτης ότι «κατέπεσαν λόγω έλλειψης στοιχείων οι καταγγελίες εναντίον του Κουάμε Μπράουν. Ο σέντερ των Λέικερς είχε κατηγορηθεί τον περασμένο Απρίλιο για απόπειρα βιασμού από αγνώστων στοιχείων γυναίκα». Εκτός από το ότι, όπως είναι γραμμένο το κείμενο, σε κάνει να πιστεύεις ότι κάποια άγνωστη γυναίκα τον κατηγορεί γιατί πήγε να τον βιάσει και δεν της κάθισε, το ωραίο της υπόθεσης είναι ότι στη σελίδα 46 της ίδιας εφημερίδας υπάρχει και συνέχεια: «Ο Κουάμε Μπράουν», αναφέρεται ρητά και κατηγορηματικά, «βγήκε αθώος από την κατηγορία της σεξουαλικής παρενόχλησης σε άνδρα!».

Ε, άμα το παιδί, όπως και να πέσει, το κατηγορούν, φέρτε το στην Ελλάδα να μην έχει πρόβλημα...

Στο μεταξύ, ο κόσμος συνεχίζει να νοσταλγεί το Παγκόσμιο Κύπελλο που μόλις τελείωσε. Οχι, δεν θα σας γράψω πάλι για τον Βερνίκο ή τον Τραπεζανίδη (που γιόρτασε στον Ρέμο στη Θεσσαλονίκη την κατάκτηση του τροπαίου από την Ιταλία). Αλλού το πάω.

«Αμαύρωσαν τη διοργάνωση», έχει τίτλο η τοπική εφημερίδα της Καλαμάτας «Επικαιρότητα». Αναφέρεται με εκτενέστατο ρεπορτάζ σε επεισόδια που έγιναν στον αγώνα μεταξύ των παλαιμάχων του Μεσσηνιακού και της Καλαμάτας. Οι Καλαματιανοί κέρδισαν με 3-2, όμως, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, δύο λεπτά πριν από το τέλος του ματς έγινε σύρραξη μεταξύ όλων όσοι βρίσκονταν στον αγωνιστικό χώρο, με αποτέλεσμα ο διαιτητής Δούρος να σφυρίξει το τέλος του αγώνα και να πει: «Τώρα τρέχουμε». Αξίζει να σημειωθεί ότι ενώ προσπάθησα να τσεκάρω την είδηση, ο Δούρος αρνήθηκε να βγει στο τηλέφωνο, ακριβώς όπως είχε συμβεί και με τον Αλέφαντο στη Στάη.

Η εφημερίδα αναφέρει ότι οι παλαίμαχοι δεν σκέφτηκαν την υστεροφημία τους και τη βαριά κληρονομιά που έχουν αφήσει στα παιδιά τους. Λάθος εκτίμηση. Απλώς οι άνθρωποι είχαν πρόσφατη στα μάτια τους τη συμπεριφορά του «Ζιζού» και προσπάθησαν με επιτυχία, από ό,τι καταλαβαίνω, να τον μιμηθούν...

Η νοσταλγία του Μουντιάλ είναι αθεράπευτη...