FC: Κρυμμένες αλήθειες

Όταν πιτσιλιστείς για πρώτη φορά από τα λασπόνερα της βερμπαλιστικής περιγραφής και της ολοστρόγγυλης γενίκευσης των αθλητικών δρώμενων, κινδυνεύεις -αν δεν σκουπιστείς εγκαίρως- να μουσκευτείς μέχρι το κόκκαλο και η στάμπα να μη φύγει ποτέ.

Μα πιο πολύ κινδυνεύεις να μάθεις να αποφεύγεις ή να μην νοιάζεσαι για όλες αυτές τις μικρές και μεγάλες λεπτομέρειες που δίνουν στο ποδόσφαιρο ανθρώπινη οντότητα και το τοποθετούν πιο κοντά στην πραγματικότητα, απομακρύνοντάς το ταυτοχρόνως από το φαντασιακό ιδεασμό του οπαδού -που προσδοκά μόνο «επικρατήσεις» από «ταγμένους στρατιώτες». Έτσι και στη Superleague, όπως και οπουδήποτε αλλού, υπάρχουν «μικρές, γλυκιές αλήθειες» που απλώς περιμένουν να ανακαλυφθούν για να βγουν στον αφρό, όπως:

-Το γεγονός ότι ένας στράικερ με τριψήφιο αριθμό γκολ στην καριέρα του, όπως ο Μάρκο Πάντελιτς, αρνείται να χρησιμοποιήσει το αριστερό του πόδι λες κι έχει κάνει τάμα. Είναι ίσως ο μόνος ποδοσφαιριστής που δεν το χρησιμοποιεί καν «για να ανεβαίνει στο λεωφορείο», ακόμα κι εκεί πρέπει να μπαίνει μέσα με κουτσό!

-Η αλήθεια ότι ο Ρούντολφ Γκέργκελι πιθανώς να είναι ο μόνος ποδοσφαιριστής που ήρθε στην Ελλάδα με τόσα εγκωμιαστικά σχόλια να τον συνοδεύουν για την αξία του, τα οποία κατέρριψε τόσο γρήγορα. Δεν φταίνε τόσο τα μηδέν γκολ και οι μηδέν ασίστ του μέχρι τώρα, όσο το ότι η ανικανότητά του στο «ένας εναντίον ενός» κοντεύει να κάνει τον (εξίσου ελλιπή στον τομέα αυτό) Ντιόγκο να φαντάζει μάγος της ντρίμπλας.

-Η διαπίστωση ότι ο Νίκος Καράμπελας του σήμερα είναι ο «Τάκης Φύσσας» του χθες. Ο τίμιος, δηλαδή, αριστερός μπακ που δεν είναι πολύ καλός, αλλά ούτε πολύ κακός. Που δεν έχει αξιομνημόνευτες επιθετικές αρετές, αλλά ούτε και χτυπητές επιθετικές αδυναμίες. Που δεν θα παίξει ποτέ πάνω από «7», αλλα και ποτέ κάτω από «5». Εξαιρουμένου μάλιστα του Αραμπατζή, είναι ο παίκτης με τα περισσότερα λεπτά συμμετοχής στο φετινό πρωτάθλημα από πλευράς ΑΕΚ (1238’), σε μια θέση που δυνητικά μπορούν να καλύψουν τόσο ο Λαγός και ο Κοντοές, όσο και ο Γεωργέας με τον Κλωναρίδη. Well done και δίκαιος ο τίτλος του.

-Η παραδοχή ότι ο Λίνο του ΠΑΟΚ, παρότι τον Ιούνιο κλείνει τα 35, είναι τόσο ποιοτικός και χρήσιμος παίκτης που θα έπαιζε χαλαρά βασικός αριστερός μπακ-χαφ σε όλες τις ομάδες που είναι πάνω από τον ΠΑΟΚ στην βαθμολογία. Και θα είχε αναλάβει εν λευκώ και όλα τα «στημένα».

-Η -ντροπιαστική- αλήθεια ότι τώρα που έφυγε ο Τσέζαρεκ από τον ΑΡΗ, δεν υπάρχει παίκτης στην ομάδα που να έχει σημειώσει πάνω από ένα γκολ (όχι ότι ο Κροάτης είχε πολλά, μόλις δύο είχε σκοράρει, αλλά και πάλι...)! Που είναι, αλήθεια, ο Νέτο, που είν’ ο Καστίγιο, που είν’ ο Βάγκνερ και ο Πουτσίνι, που έχουν πάει όλοι εκείνοι;

Γιάννης Τσαούσης

www.fightclub.gr

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr