Λες και ήταν χθες (SportDay / Στ. Χάρης)

Ένας άνδρας μέσα σε ένα αερόστατο συνειδητοποιεί ότι έχει χαθεί. Μειώνει ύψος και βλέπει έναν άνδρα στο έδαφος. Κατεβαίνει κι άλλο και φωνάζει: «Συγγνώμη, μπορείτε να με βοηθήσετε; Υποσχέθηκα σε ένα φίλο ότι θα τον συναντούσα εδώ και μία ώρα, αλλά δεν ξέρω πού είμαι».

– n –
Ο άντρας από κάτω του απαντάει: «Είσαι σε ένα αερόστατο θερμού αέρα σε ύψος περίπου δεκαπέντε μέτρων. Βρίσκεσαι στις 38 μοίρες ανατολικά γεωγραφικό μήκος και στις 23 μοίρες βόρεια γεωγραφικό πλάτος».

– n –
«Μήπως είσαι προπονητής;», ρωτάει ο αιωρούμενος.
«Ναι, είμαι», λέει εκείνος στο έδαφος, «πώς το κατάλαβες;».

– n –
«Κοίτα, ό,τι μου είπες είναι τεχνικά σωστό, αλλά δεν έχω ιδέα τι να κάνω με την πληροφορία που μου έδωσες. Και είναι γεγονός ότι είμαι ακόμα χαμένος. Ειλικρινά, δεν με βοήθησες και πολύ έως τώρα». Ο από κάτω απαντά: «Εσύ πρέπει να είσαι πρόεδρος ποδοσφαιρικής ομάδας».

– n –
«Πράγματι. Εσύ πώς το κατάλαβες;», ρωτάει εντυπωσιασμένος ο τύπος με το αερόστατο. «Κοίτα, είναι απλό», του απαντάει ο άλλος, «δεν ξέρεις πού είσαι, ούτε πού πας. Εχεις ανέλθει στο ύψος σου χάρη σε μια μεγάλη φούσκα. Εδωσες μία υπόσχεση πού δεν γνωρίζεις πώς να την κρατήσεις και περιμένεις από τους από κάτω σου να λύσουν τα προβλήματά σου. Το θέμα είναι ότι βρίσκεσαι ακριβώς στην ίδια κατάσταση που βρισκόσουν πριν με ρωτήσεις, αλλά, κατά κάποιον τρόπο, τώρα είναι δικό μου σφάλμα».

– n –
(Με αυτό το αμερικάνικο ανέκδοτο η στήλη χαιρετίζει την είδηση ότι η Σούπερ Λίγκα συστάθηκε επιτέλους σε σώμα και ότι απέκτησε και ως πρώτο πρόεδρο τον Πέτρο Κόκκαλη. Διάλεξα μια ασπρόμαυρη φωτογραφία του, που του δίνει κάποιο ρετρό χαρακτήρα, κάποιο επιπλέον κύρος...

– n –
Φυσικά, απέκτησε και αντιπρόεδρο: τον Ηλία Δαμήλο, πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο του Απόλλωνα της Καλαμαριάς. Τώρα, που αυτό έγινε γνωστό, θα 'θελα να επιστήσω στους συναδέλφους την προσοχή τους: δεν είναι σωστό να γράφεται ο «Ηλίας Δαμήλος», αλλά ο «Λιας ο Δαμήλος». Ετσι είναι η προφορά του ονόματος του ανδρός στα σωστά καλαματιανά…)

– n –
Εριξα μια απλή ματιά στο ημερολόγιο της θείας της Λουκρητίας για να δω τι έγινε σαν χθες, δηλαδή τι ιστορικό είχε συμβεί τη μέρα που ουσιαστικά γεννήθηκε η ελληνική Σούπερ Λίγκα. Η θείτσα μου κρατάει ημερολόγιο από τον καιρό που πήγαινε στο Γυμνάσιο. Είχε και λεύκωμα, αλλά επειδή ερχόταν ο Τζίνο κι έγραφε προστυχιές το σταμάτησε.

– n –
Σαν χθες, λοιπόν, έληξαν οι εργασίες της Α' Οικουμενικής Συνόδου, αυτής που έγινε στη Νίκαια το 325 μ.Χ. και καθιέρωσε το «Πιστεύω» ως σύμβολο της πίστεως. Σαν χθες, το 1978, γεννήθηκε σε μαιευτήριο του Ολνταμ της Αγγλίας η Λουίζα Μπράουν, το πρώτο «παιδί του σωλήνα». Σαν χθες, το 1967, ο Πάπας Παύλος ο VI της Ρώμης επισκέφθηκε για πρώτη φορά μετά το σχίσμα τον Πατριάρχη Αθηναγόρα στην Κωνσταντινούπολη. Νομίζω ότι καλύτερη μέρα για τη σύσταση σε σώμα του νέου φορέα ήταν μάλλον αδύνατον να βρουν οι επιφανείς άνδρες πρωταγωνιστές του.

– n –
Εχω φιλοσοφική διάθεση σήμερα, γεγονός που οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στο ότι το πρωί αντίκρισα δύο πρωτοσέλιδα που με γέμισαν σκέψεις. Το ένα ήταν της «SportDay», που έγραφε ότι οι υποθέσεις του Ζε Ρομπέρτο και του Σαβιόλα κρέμονται από μια κλωστή. Το άλλο ήταν αυτό της «Traffic», που ανέφερε ότι έγινε χαμός σε νυχτερινό κέντρο της παραλιακής όταν γκόμενος γνωστής τραγουδίστριας την έπιασε με ποδοσφαιριστή –και δεν της συμπεριφέρθηκε σαν να ήταν μια καλή νεράιδα, αλλά την πλάκωσε στο ξύλο.

– n –
Σκέφτηκα τότε ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στις αθλητικές εφημερίδες και στα έντυπα που έχουν πουλήσει την ψυχή τους στο κουτσομπολιό. Οι αθλητικές εφημερίδες γράφουν ονόματα χωρίς να γράφουν περιστατικά και οι κουτσομπολίστικες εφημερίδες γράφουν περιστατικά χωρίς να γράφουν ονόματα.

– n –
Σκεφτείτε πόση πλάκα θα είχε αν συνέβαινε το ακριβώς αντίθετο…

– n –
Δεν θέλω να μεμψιμοιρώ όμως. Οι αθλητικές εφημερίδες, όταν χρειαστεί, γράφουν και αρκετές ειδήσεις. Χθες μου έκαναν μεγάλη εντύπωση δύο δηλώσεις που έκανε ο Κάρλος Γκαμάρα στο «Goal» για τον συμπατριώτη του Χόρχε Νούνιες, υποψήφιο στόχο της ΑΕΚ.

– n –
«Οταν ήμασταν στη Γερμανία για τα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ο Νούνιες με ρώτησε για την ποιότητα του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα, δίχως όμως να μου αποκαλύψει αν συζητούσε με κάποια συγκεκριμένη ομάδα», λέει ο Γκαμάρα. Πολύ ωραία. Να δεχτώ ότι με την ποιότητα του ποδοσφαίρου που παίζεται στην Ελλάδα μπορεί να έχουν πρόβλημα οι Ευρωπαίοι, οι Αργεντινοί, οι Βραζιλιάνοι σούπερ σταρ. Αλλά και οι Παραγουανοί; Τι είναι δηλαδή η Παραγουάη και δεν το 'χουμε καταλάβει; Το Μόντε Κάρλο της Λατινικής Αμερικής;

– n –
Αφοπλιστική είναι και η δεύτερη απάντηση. Περιγράφοντας τον Νούνιες, ο Γκαμάρα είπε ότι «είναι ένας παίκτης που μαρκάρει πάρα πολύ καλά. Για Παραγουανός είναι πολύ καλός σε αυτόν τον τομέα». Εδώ με αποτρέλανε! Δηλαδή τι πιστεύει ο Γκαμάρα; Οτι ο κόσμος θεωρεί τους Παραγουανούς βιρτουόζους που κάνουν μαγικά;

– n –
Ελα ντε…

– n –
Η ουσία αυτόν τον καιρό είναι να προετοιμαστούν σωστά οι ομάδες και να κάνουν τη δουλειά τους οι προπονητές όσο μπορούν καλύτερα. Οι ομάδες πρέπει να αποκτήσουν αυτοματισμούς, κοινή σκέψη, πλάνο και –γιατί όχι;– ομοιομορφία. Οι παίκτες δεν πρέπει απλώς να παίζουν ο ένας για τον άλλον, αλλά και να σκέφτονται ο ένας για τον άλλον. Ακόμα καλύτερα, να ξέρει ο ένας τι σκέφτεται και τι κάνει ο άλλος, να παίζει για τον άλλον, σαν τον άλλον, όπως ο άλλος.

– n –
(Αν κρίνω από το ότι χθες η «SportDay» δημοσίευσε στα κείμενα που ήταν αφιερωμένα σε κάθε παίκτη του ΠΑΟ την ίδια ακριβώς φωτογραφία για τον Κώτσιο και τον Σέριτς, τότε η δουλειά του Μπάκε αγγίζει το τέλειο! Ο Σέριτς έγινε Κώτσιος και το αντίθετο.

Και μην πει κανένας ότι κάναμε λάθος και βάλαμε την ίδια φωτογραφία δύο φορές! Απλώς έχουμε πολύ καλή άποψη για τη δουλειά που γίνεται στην προετοιμασία του ΠΑΟ…)