Η άμυνα διδάσκεται, κ. Σόλιντ (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Μολονότι, όπως πριν από λίγες μέρες έχω εξηγήσει, δεν υπάρχουν σοβαροί λόγοι για να κάνει κάποιος «τακτικές παρατηρήσεις» στον Ολυμπιακό, εντούτοις δεν μπορώ να μην κάνω μια επισήμανση κόντρα στο ρεύμα: η ομάδα του Σόλιντ για να έχει ελπίδες πρόκρισης στον δεύτερο γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ χρειάζεται τύχη στην κλήρωση (και μάλιστα πολλή) και πολλή, μα πάρα πολλή δουλειά ακόμα στην άμυνα. Τύχη δεν ξέρω αν θα έχει ο Ολυμπιακός –στην Ευρώπη σπανίως είχε. Αλλά αν δεν γίνει δουλειά στην άμυνα, θα χτυπούν όλοι το κεφάλι τους στον τοίχο και δεν θα τους φταίει και κανένας.

Οι εντυπωσιακές νίκες επί της Βέρντερ Βρέμης και της Μπλάκμπερν απλώς επιβεβαιώνουν ότι επιθετικά ο Ολυμπιακός έχει σωστή νοοτροπία. Το να βλέπεις μια ομάδα να μη φρενάρει και να τρέχει όσο μπορεί σε ματς προετοιμασίας, πανικοβάλλοντας τους αντιπάλους, είναι καλό σημάδι –όμως τα αποτελέσματα δεν πρέπει να υπερτιμηθούν. Πέρυσι ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει με 1-3 τη Βαλένθια, αλλά στο Τσάμπιονς Λιγκ πάλι δεν κατάφερε να κάνει τίποτα. Κι εκείνη η νίκη και οι φετινές οφείλονται στο ότι ο Ολυμπιακός έχει πολλούς τεχνίτες που στα φιλικά, στα οποία δεν πέφτουν κλοτσιές, «κεντάνε» («Ρίμπο», «Τζόλε», Γεωργάτος κ.ά.) και πολλούς παίκτες με ελαφρύ σκαρί (Οκκάς, Καστίγιο, Πάντος, Ουαντού κ.ά.), που καλοκαιριάτικα πετάνε. Ο Ολυμπιακός αυγουστιάτικα σε φιλικά θα είχε διαλύσει τη Χέρενφεν, τη Λιλ, τη Μακάμπι και ένα σωρό άλλους, που στο Τσάμπιονς Λιγκ του έχουν κάνει χουνέρια. Τον Οκτώβριο, όταν όλοι τρέχουν, η δύναμη μετράει πιο πολύ και γι' αυτό άτεχνες ομάδες όπως η Ρόζενμποργκ π.χ. του κάνουν μεγάλες ζημιές.

Ιδέες

Διακρίνω μια σαφέστατη διάκριση ανάμεσα σε βασικούς και αναπληρωματικούς –πράγμα που οι παίκτες το έχουν καταλάβει. Οι βασικοί παίζουν για να κρατήσουν τις θέσεις τους και οι αναπληρωματικοί, οι οποίοι πιστεύουν ότι μπορούν να βρουν μια θέση, σκίζονται: η καλή εικόνα είναι αποτέλεσμα σιγουριάς και ανταγωνισμού. Ο Σόλιντ συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε, έχει προσαρμοστεί. Τα περσινά πειράματα έχουν εγκαταλειφθεί, οι παίκτες παίζουν στις θέσεις και με τον τρόπο που θέλουν και ειδικά οι επιθετικοί με αυτή την εξέλιξη είναι υπερευχαριστημένοι. Μόνο που το πρόβλημα του «Ευρωπαίου Ολυμπιακού» δεν ήταν η επίθεση, αλλά η άμυνα.

Αμυνα

Ο Σόλιντ για να λύσει αυτό το χρόνιο πρόβλημα αγόρασε τέσσερις αμυντικούς. Δεν ξέρω αν θεωρεί συλλήβδην άχρηστους τους παλιούς –θυμάμαι όμως ότι πέρυσι δεν είχε αξιολογήσει καλά αυτούς που βρήκε. Ο Πάντος δεν έπαιζε ούτε στα διπλά. Τον Σούρερ για να τον χρησιμοποιήσει έπρεπε να διασυρθεί από τη Λιόν και να του θυμίσει διακριτικά ο Κόκκαλης ότι υπάρχει κι ο Αργεντινός ως λύση. Αργησε επίσης να καταλάβει ότι ο Μπουλούτ είναι καλύτερος αμυντικός από τον Γεωργάτο, δεν έκανε τίποτα για να φέρει σε καλή κατάσταση τον Πατσατζόγλου, έδιωξε τον Βενετίδη χωρίς να τον δει και δεν έδωσε παρά ελάχιστες ευκαιρίες στον Καψή. Δεν τον κρίνω, αλλά θυμίζω τις αποφάσεις του: ούτε ο Μουρίνιο στην Τσέλσι άλλαξε τέσσερις αμυντικούς –προτίμησε να κάνει καλύτερο τον Τζον Τέρι και τον Γκαλάς, παρά να πάρει άλλους.

Επιθετικοί

Την ίδια στιγμή ο Νορβηγός συμπεριφέρεται διαφορετικά στους επιθετικούς. Ο Ολυμπιακός παίζει με βαθιές μπαλιές που διευκολύνουν τον Κωνσταντίνου. Ο Τζόρτζεβιτς απέκτησε το δικαίωμα να μη γυρνάει, ο Ριβάλντο μετά τα παράπονά του σταμάτησε να αγωνίζεται μέσα αριστερά ή δεξιός ακραίος και παίζει δεκάρι με δύο κόφτες στην πλάτη του. Ο Σόλιντ για να τους χωρέσει όλους πρόδωσε το 4-3-3 για ένα εύπλαστο 4-2-1-3 και πήρε το πρωτάθλημα με περίπατο, εκμεταλλευόμενος τον οίστρο των επιθετικών του. Οταν κάποιοι από αυτούς έλειψαν ή το έριξαν στο σορολόπ στο τέλος της χρονιάς, ο Ολυμπιακός έχασε από τον Ηρακλή, την Ξάνθη και τη Λιβαδειά και δεν κέρδισε τον Ιωνικό στο Καραϊσκάκη -για να μην ξεχνιόμαστε.

Μπάρτσα

Εχω την υποψία ότι υπάρχει μια μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο πώς κρίνονται από τον Σόλιντ οι επιθετικοί και πώς οι μπακ. Η τακτοποίηση των επιθετικών έδωσε στον Ολυμπιακό αυτοπεποίθηση και νίκες. Ομως, διακρίσεις στο Τσάμπιονς Λιγκ δεν δίνει η επίθεση, δίνει η άμυνα. Αυτή είναι που επιτρέπει σε μια ομάδα να πάρει εκτός έδρας το αποτέλεσμα που θέλει και να κάνει εντός έδρας το παιχνίδι που πρέπει. Το κατάλαβε αυτό μέχρι και η Μπαρτσελόνα, η οποία παραμένει η πιο επιθετική ομάδα του κόσμου.

Απαίτηση

Τι κάνει ο Σόλιντ για να διορθώσει την άμυνα; Ο Θεός να με βγάλει ψεύτη, αλλά δεν βλέπω και πολλά. Οι ακραίοι εξακολουθούν να παίζουν τελείως ακάλυπτοι: στο ματς με τη Στουτγκάρδη μέτρησα έντεκα περιπτώσεις (!) στο πρώτο ημίχρονο που οι ακραίοι των Γερμανών έπαιξαν «ένας εναντίον ενός» τον Ζεβλάκοφ και τον Γεωργάτο. Ετσι σκόραραν, είχαν δοκάρι και έχασαν στο 25' ένα γκολ που δεν χάνεται, με τον Γκόμεζ να σουτάρει άουτ από το πέναλτι! Ο Πολωνός τα κατάφερε καλύτερα από τον «Γκεό», γιατί είναι καλύτερος αμυντικός, αλλά και γιατί είναι ακόμα Ιούλιος: με μια τέτοια εμφάνιση ομάδας τον Οκτώβρη ο Ολυμπιακός θα έχανε στο ημίχρονο με ένα καθαρό 2-0. Πόσω μάλλον όταν και στον άξονα γινόταν πάρτι: ο Φερνάντο Μέιρα έμοιαζε Μπεκενμπάουερ, γιατί οι Γερμανοί έπαιζαν σταθερά με έναν παίκτη παραπάνω, αφού ο Ριβάλντο, ο «Τζόλε» και ο Οκκάς δεν βοηθούσαν τους πίσω. Οχι γιατί δεν το 'θελαν, αλλά γιατί κανένας δεν μοιάζει να τους το ζητάει.

Πείρα

Ο Σόλιντ δεν έχει μεγαλύτερα πείρα από τον Ολυμπιακό στο Τσάμπιονς Λιγκ. Καμία ομάδα του ποτέ δεν έκανε 10 ή 12 πόντους. Ας του υπενθυμίζουν διακριτικά ότι χρειάζεται να δοκιμάσει και λίγο 4-4-2 ή ακόμα και 3,-5-2 γιατί στο Τσάμπιονς Λιγκ δεν θα παίξει με τον Πανιώνιο, ο οποίος πέρυσι προηγήθηκε 2-0 κι έχασε 2-3. Χρόνος και υλικό υπάρχει. Απαιτούνται ιδέες και διδασκαλία στην άμυνα. Και αυτά δεν αγοράζονται στο μεταγραφικό παζάρι...

Σενάρια για τον «Σάλπι»

Επειδή πήρα καλοκαιριάτικα αρκετά e-mail στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο (karpetshow@yahoo.gr) για όσα έγραψα το Σάββατο για την περίπτωση του Σαλπιγγίδη, θέλω να σας γράψω δυο-τρία πράγματα ακόμα που ξέρω για να καταλάβετε με τι είδους κανόνες (;) γίνεται φέτος το καλοκαίρι το μεταγραφικό παζάρι:

• Ο ΠΑΟ δεν έχει υποβάλει επίσημη πρόταση για την απόκτηση του παίκτη. Τον ΠΑΟΚ πλησίασε ένας μάνατζερ που συνεργάζεται με τον Παναθηναϊκό και έχει καλές σχέσεις με τον Σπύρο Λιβαθηνό –δεν αναφέρομαι στον Φάνη Κλωνόπουλο και το επισημαίνω γιατί είμαι βέβαιος ότι το μυαλό πολλών θα πάει σ' αυτόν. Ο συγκεκριμένος μάνατζερ έχει καλές σχέσεις με τον εκπρόσωπο του παίκτη κ. Αγγελή, ο οποίος δεν έχει αντιρρήσεις να πάρει ο πελάτης του μεταγραφή, αν του δώσουν περισσότερα χρήματα από τα 600.000 ευρώ τον χρόνο που κερδίζει τώρα. Ο μάνατζερ πρότεινε στον ΠΑΟΚ εκτός από ένα ποσό γύρω στο 1.000.000 ευρώ και τον Θεοδωρίδη και τον Αντερσον, αλλά ο Κώστας Ορφανός αρνήθηκε. Από τη στιγμή που ο ΠΑΟΚ δεν δέχτηκε να συζητήσει, ο ΠΑΟ υποστήριξε ότι ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε. Ωραίο κόλπο...

• Το ενδιαφέρον του ΠΑΟ έφτασε στ' αυτιά του Σάββα Θεοδωρίδη, ο οποίος προσπάθησε να «ξυπνήσει» τον Ολυμπιακό για να ασχοληθεί με την περίπτωση του επιθετικού του ΠΑΟΚ. Ο Γιώργος Λούβαρης δεν έχει πάρει εντολή να διαπραγματευτεί την απόκτηση του παίκτη και δεν θέλει να κυκλοφορούν σενάρια προτάσεων. Ομως, τα σενάρια κυκλοφορούν κυρίως γιατί κάποιοι στη Σαλονίκη ισχυρίζονται ότι ο ΠΑΟΚ δίνει τον παίκτη μόνο για χρήματα και πιστεύουν ότι ένα πόσο γύρω στα 2.500.000 ευρώ μπορεί να το δώσει μόνο ο Ολυμπιακός. Στην πραγματικότητα παιδεύονται να τραβήξουν τον Ολυμπιακό σε μια δημοπρασία που θα αυξήσει την τιμή του παίκτη!

• Τον μάνατζερ του παίκτη -ίσως και τον ίδιο τον παίκτη– ενημέρωσε τι ακριβώς πρέπει να κάνει για να μείνει ελεύθερος ένας δικηγόρος από την Αθήνα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι λειτουργεί για λογαριασμό της ΑΕΚ! Από αυτόν κυκλοφορεί και ένα σενάριο, σύμφωνα με το οποίο υπάρχει συμφωνία του Τζίγκερ και του Ντέμη να πάει ο παίκτης στην ΑΕΚ στο πλαίσιο των καλών σχέσεων που οι σύλλογοι έχουν αναπτύξει με την ίδρυση της Σούπερ Λίγκας! Σύμφωνα με τους ίδιους σεναριογράφους, έτσι έγινε και η μεταγραφή του Λαγού: ο ΠΑΟ είχε δώσει προκαταβολή στον Σπανουδάκη, αλλά έκανε πίσω για να πάει ο παίκτης στην ΑΕΚ!

Δεν ξέρω αν θα πωληθεί ο «Σάλπι». Το ότι όλοι αυτοί που ασχολούνται θα μπορούσαν να γράψουν σενάριο για σίριαλ είναι σίγουρο...