Τον Κούλη με λουλούδια (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Το φετινό καλοκαίρι ανήκει αποκλειστικά στις γυναίκες των ποδοσφαιριστών. Η κυρία Πόλγκα δεν ήθελε να έρθει στην Ελλάδα και ο άντρας της έμεινε στη Σπόρτινγκ. Η κυρία Ζε Ρομπέρτο προτιμάει την Αθήνα από τη Μόσχα, η κυρία Σορεντίνο θέλει να επιστρέψει στην Ιταλία και η κυρία Τουρέ, από όσο μαθαίνω, επιθυμεί το Μονακό. Αν κάποιος ψυχολόγος ασχολούνταν σοβαρά με τις γυναίκες των ποδοσφαιριστών, η διατριβή του θα έβαζε σοβαρή υποψηφιότητα να γίνει πανεπιστημιακό σύγγραμα.

Ελάχιστες κατηγορίες επαγγελματιών επηρεάζονται από τις γυναίκες τους, όσο οι επαγγελματίες αθλητές. Κάθε φορά που ένας καλός παίκτης υπογράφει για μια ελληνική ομάδα, γίνεται πανικός: οι πιθανότητες να ικανοποιηθεί η γυναίκα του με το διαμέρισμα που θα προσφέρει ομάδα είναι ελάχιστες. Ενίοτε δεν τους κάνει ούτε η σουίτα του ξενοδοχείου, όπου πρέπει να παραμείνουν για λίγες μέρες. Το ίδιο σπίτι μπορεί να αξιολογηθεί από δύο κυρίες τελείως διαφορετικά: μπορεί να είναι μικρό για τη μία και πολύ μεγάλο για την άλλη, ήσυχο ή απομονωμένο, κλασικό ή ντεμοντέ, πολύ χαρούμενο ή γεμάτο φασαρία! Το σπίτι του Καρεμπέ δεν έκανε για τους Σούρερ. Το σπίτι του Βενγλίνσκι δεν κάνει για τους Παουτάσο κ.λπ. Οσο όμορφο και να είναι ένα σπίτι, η γυναίκα ενός ποδοσφαιριστή έχει τις αντιρρήσεις της.

Πισίνα

Στις αρχές της δεκαετίας του '80 η ΑΕΚ απέκτησε δύο μέτριους Άγγλους ποδοσφαιριστές, τον Ρος και τον Λάγκλεϊ. Ιστορικά αυτοί οι δύο ήταν οι πρώτοι που είχαν την απαίτηση το σπίτι τους να έχει πισίνα! Το αίτημα θεωρήθηκε εξωφρενικό. Σήμερα, τέτοιες λεπτομέρειες οι γυναίκες των ποδοσφαιριστών απαιτούν να καταγράφονται στα συμβόλαια. Θυμάμαι π.χ. το συμβόλαιο του ΠΑΟ με τον Πάολο Σόουζα: οι απαιτήσεις της Χριστίνας ήταν εξωφρενικές –το μόνο που δεν είχε ζητήσει ήταν η βίλα να βρίσκεται στο Μιλάνο, αφού ήταν συνηθισμένη να κάνει εκεί τα ψώνια της. «Βολεύτηκε» σε ένα σούπερ σπίτι στη Βούλα, το οποίο επίπλωσε σαν να πρόκειται για το μουσείο του Λούβρου –τα κάδρα ήταν τόσα πολλά που σε ζάλιζαν και οι καρέκλες τόσο αντίκες που φοβόσουν να καθίσεις. Όταν ο καλός Πάολο ήταν μόνος, κοιμόταν στην κουζίνα για να μην κάνει κάποια ζημιά!

Εχθρικός

Οι γυναίκες των ποδοσφαιριστών έχουν λόγο για όλα, μολονότι οι σύζυγοί τους πρωταγωνιστούν σε έναν κόσμο που ελάχιστα καταλαβαίνουν και ελάχιστα τους αφορά. Αν οι ποδοσφαιριστές έχουν παντρευτεί μικροί, οι γυναίκες τους υπάρχουν για να μαζεύουν σαν σφουγγάρι τα νεύρα τους. Αν έχουν παντρευτεί πιο μεγάλοι, για να τους στρώσουν οι γυναίκες τους, έπειτα από μια πλούσια εργένικη ζωή, αγκομαχούν. Περιθώρια για σωστές εκτιμήσεις και στις δύο περιπτώσεις δεν υπάρχουν: ο τριγύρω κόσμος τούς μοιάζει περίεργος στην καλύτερη κι εχθρικός στη χειρότερη.

Παραδείγματα

Η γυναίκα του Ζιοβάνι αποκαλούσε τον Σωκράτη Κόκκαλη «χιουμορίστα ευγενικό κύριο» και τον Τάκη Λεμονή «σκληρό και αγέλαστο άνθρωπο». Η Νόρα Γκαμάρα έλεγε ότι ο Μάκης Ψωμιάδης είναι «ο πλουσιότερος άνθρωπος που υπάρχει στην Ευρώπη, αλλά δεν θέλει να μοιράζεται με κανέναν τα χρήματά του». Η συμβία του Ραμπεσαντραντανά, αντιθέτως, είχε πάρει τον Big Mac από κακό μάτι, μόνο και μόνο γιατί της είχε φωνάξει «σεμνά!» μια φορά που στα γραφεία της ΠΑΕ την είχε δει να φιλιέται με τον άντρα της. Οι γυναίκες των ποδοσφαιριστών είναι εξαιρετικά δύσπιστες, λένε σπανίως καλή κουβέντα για δημοσιογράφους ή παράγοντες και θεωρούν ότι ο άνδρας τους είναι μονίμως αδικημένος σε σχέση με κάποιον συμπαίκτη του. Μία από τις ιστορίες του Euro του 2004 που κανείς δεν έγραψε (κάποτε θα γράψω με αυτές ένα βιβλίο, αλλά περιμένω να περάσουν δέκα χρόνια για να μην ξεσηκωθεί το σύμπαν εναντίον μου...) αφορά τις απαιτήσεις που είχαν οι κυρίες των παικτών της Εθνικής στη Λισσαβώνα λίγο πριν από τον τελικό. Ολες υποστήριζαν ότι είναι ρηγμένες, πως τα δωμάτια στο ξενοδοχείο δεν είναι καλά και ότι οι παράγοντες της ΕΠΟ έχουν μάτια μόνο για άλλες!

Μπελάς

Γενικότερα, είναι κακός μπελάς. Έχουν όμως ένα αδύναμο σημείο: όλες κολακεύονται εύκολα. Οι γυναίκες των ποδοσφαιριστών σπανίως βρίσκονται στο κέντρο της προσοχής. Όποιος έχει την εξυπνάδα να τις καλοπιάσει, κερδίζει έναν σύμμαχο που δεν φαντάζεται. Οι γυναίκες των ποδοσφαιριστών, οι οποίες είναι φίλες με τους δημοσιογράφους, είναι καταπληκτικές ρεπόρτερ: σου λένε π.χ. πόσα θέλει ο άντρας τους, τι πρέπει να γίνει για να ολοκληρωθεί η μεταγραφή και στο τέλος προσθέτουν με νόημα «γράψ' τα, μπας και του ανοίξεις τα μάτια»! Καλές σχέσεις μαζί τους επιδιώκουν οι δημοσιογράφοι, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά παντού. Στην Ιταλία δεν υπάρχει δημοσιογράφος που να μην έχει έναν καλό λόγο για την κυρία Αντσελότι: όταν είχε έρθει η Γιούβε να παίξει με τον Ολυμπιακό το 1999, τις τηλεφωνούσαν από το ξενοδοχείο την παραμονή του αγώνα για να τους πει τη σύνθεση!

Κολακεία

Ακόμα πιο πολύ κολακεύονται από παράγοντες και κυρίως από προέδρους. Οι Ιταλοί και οι Ισπανοί, που ξέρουν πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν, τις τρελαίνουν στα δώρα. Όταν η Ρεάλ Μαδρίτης αποφάσισε να αγοράσει τον Ζινεντίν Ζιντάν, πριν ο Βαλντάνο κάνει πρόταση στον Γάλλο, έστειλε ένα ακριβό κολιέ στη γυναίκα του τη μέρα των γενεθλίων της –η μισή δουλειά είχε γίνει! Πριν από χρόνια ο Σέρτζιο Κρανιότι για να πάρει στη Λάτσιο τον Ντέλα Πένια, έστειλε το προσωπικό του αεροπλάνο να φέρει στη Ρώμη τη γυναίκα του και τη μάνα της για να κάνουν ψώνια: την είδηση της μεταγραφής την έδωσε στους δημοσιογράφους η πεθερά του παίκτη.

Λύση

Αν ο Ολυμπιακός θέλει τον Ζε Ρομπέρτο, ας στείλει στη Βραζιλία τον Κούλη Δουρέκα με λουλούδια και κοσμήματα για την κυρία. Είναι ο πιο εύκολος δρόμος...

Εκκρεμότητες

Το καλοκαίρι τρέχει, αλλά στην επικαιρότητα υπάρχουν ακόμα ένα σωρό μεταγραφικές εκκρεμότητες:

•Ο ΠΑΟΚ θέλει τον Περόνε από τον Ιωνικό. Αν όμως δεν βιαστεί, θα τον χάσει. Ο παίκτης δεν θέλει να μείνει στον Ιωνικό και επειδή ξέρει ότι ο Χρήστος Κανελλάκης έχει συγκεκριμένες απαιτήσεις, έχει φέρει μία πρόταση από το εξωτερικό. Ο Ιωνικός δεν θέλει για λόγους πρεστίζ να κάνει το χατίρι του παίκτη, ο οποίος δεν φέρθηκε με τον πλέον κομψό τρόπο, αλλά δεν μπορεί και να περιμένει τον ΠΑΟΚ αιωνίως. Ούτε μπορεί να βασίζεται σε διαβεβαιώσεις του Γούμενου (;), ο οποίος του λέει να κάνει υπομονή γιατί θα πωληθεί ο Σαλπιγγίδης και με τα χρήματα που ο «Δικέφαλος του Βορρά» θα εισπράξει, θα γίνουν μεταγραφές. Η ιστορία θα πρέπει λογικά να καθαρίσει τις επόμενες 48 ώρες.

•Η Λάρισα ελπίζει μέχρι το τέλος της εβδομάδας να τελειώσει το σίριαλ Φωτάκη και να φτάσει σε συμφωνία με το Αιγάλεω. Ο Δώνης θα ήθελε ένα ακόμα ποδοσφαιριστή (σέντερ φορ), όμως η αλήθεια είναι ότι δεν καίγεται κιόλας, αφού ο Γκούγκα μοιάζει καινούργια μεταγραφή.

•Ο Ηρακλής δεν έχει παραιτηθεί από την πιθανότητα να πάρει τον Κλέμπερ από την Καλλιθέα. Ο Κωφίδης πιστεύει ότι μπορεί να αντικαταστήσει τον Λαγό χωρίς πρόβλημα, όμως ο Ηρακλής δεν είναι διατεθειμένος να πληρώσει αυτή τη στιγμή τα χρήματα που ζητάει ο Σαλευρής. Επειδή και ο μάνατζερ του παίκτη θέλει ο πελάτης του να πάει στον Ηρακλή, υπάρχει σκέψη να γίνει πρόταση στην Καλλιθέα να παραχωρήσει τον Βραζιλιάνο δανεικό στον «Γηραιό»: είναι μια έξυπνη λύση, αφού αν ο παίκτης μείνει στην Α' Εθνική, η αξία του μπορεί μόνο να ανεβεί.

•Τρεις τουλάχιστον ομάδες «κοιτάζουν» τι θα γίνει στον Ολυμπιακό μετά το τέλος του πρώτου μέρους της προετοιμασίας, ελπίζοντας να πάρουν δανεικό κάποιον παίκτη. Η Κέρκυρα, ο Εργοτέλης και ο Απόλλων Καλαμαριάς παρακολουθούν ποια θα είναι η εξέλιξη με τον Μενδρινό, τον Μπαμπαγκίντα και κυρίως τον Χάρη Παππά. Αυτόν τον τελευταίο, όμως, ο Λούβαρης θα τον δώσει δανεικό, μόνο αν αποκτηθεί ο Σαλπιγγίδης ή αν υπογράψει νέο συμβόλαιο ο Καστίγιο.