Την πραγματική ηλικία του πολλοί την αμφισβήτησαν, την ποδοσφαιρική αξία του κανείς, έστω κι αν από τότε που ήρθε από τα μέρη μας τον πήρε η κάτω βόλτα.
Ο Ρασίντ Γιεκινί ή αλλιώς ο «ταύρος της Καντούνα» έσβησε και μαζί ένας από τους πιο αξιόλογους Αφρικανούς ποδοσφαιριστές.
Έχει μείνει στην ιστορία η ατάκα του Αλέφαντου, τότε προπονητή του Ολυμπιακού (1994) για την μεταγραφή του.
«Θα πέσουν τα τσιμέντα». Ο κυρ Νίκος έπεσε έξω, όμως μικρή σημασία έχει.
Για την εποχή ήταν όνομα που έκανε κλικ στον κόσμο, που τον έβλεπε στο Μουντιάλ της Αμερικής να μπαίνει με την μπάλα στα δίχτυα και κάπως έτσι φανταζόταν να τον δει και στην δική του ομάδα.
Ο Σωκράτης Κόκκαλης ενθουσιάστηκε με την περίπτωσή του. Μια γεμάτη τετραετία στην Σετούμπαλ με 90 γκολ σε 108 εμφανίσεις και πολλά ακόμη ως βασικός με τη φανέλα της εθνικής Νιγηρίας έφταναν να τον πείσουν για να τον φέρει μαζί με Ίβιτς, Αλεξανδρή.
Στο λιμάνι όπως αποδείχθηκε δεν μπόρεσε να ρίξει για πολύ άγκυρα. Η αναιμική του παρουσία (3 γκολ σε 6 ματς ο απογοητευτικός απολογισμός) και η αδυναμία του να προσαρμοστεί, αφού ποτέ δεν «κόλλησε» στα ερυθρόλευκα αποδυτήρια, τον κράτησαν μόλις για λίγους μήνες σ’ αυτό.
Ο Γιεκινί δεν βρήκε ποτέ ξανά τα πατήματά του αν και δοκίμασε την τύχη του σε διάφορες ομάδες (14 συνολικά στην καριέρα του). Παίκτης σύμβολο για τη Νιγηρία και πρώτος σκόρερ όλων των εποχών με 37 σε 58 διεθνείς συμμετοχές.
Κατά καιρούς ταλαιπωρήθηκε από προβλήματα υγείας, ενώ τον τελευταίο καιρό είχε αποτραβηχτεί από την οικογένειά του λόγω ψυχολογικών προβλημάτων.
Νιγηρία - Βουλγαρία Μουντιάλ 1994
Ο Ρασίντ Γιεκινί στον Ολυμπιακό
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
