FC: Νίνης και Μήτρογλου, όπως τότε

Βλέποντας τον Νίνη και τον Μήτρογλου να σκοράρουν στο ματς της Εθνικής και τους δυο τους να συνδυάζονται όμορφα στο δεύτερο γκολ, το μυαλό μου πολλά χρόνια πίσω. Τότε που οι δυο τους έπαιζαν στην Εθνική Νέων, ο ένας έκοβε, ο άλλος έραβε και η Εθνική έφτασε μέχρι τον τελικό όπου χάσαμε από την Ισπανία. Τότε λοιπόν, ο Μήτρογλου αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό ως επένδυση για το μέλλον και λίγους μήνες μετά, ήρθε η ώρα για ένα ντέρμπι Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού. Ο Μήτρογλου, που μίλαγε ελάχιστες ελληνικές λέξεις τότε, κάθισε για λίγο στον πάγκο του Παναθηναϊκού παρέα με τον Νίνη, όχι επειδή ήθελε να περάσει κανένα μήνυμα, αλλά επειδή όλο αυτό ήταν κάτι απόλυτα φυσιολογικό και αποδεκτό στη γερμανική ποδοσφαιρική κουλτούρα που κουβαλούσε κι επειδή η παρουσία του Νίνη του έδινε μια κάποιου τύπου συναισθηματική ασφάλεια στο αχανές γήπεδο και τη φόρτιση του ντέρμπι.

Οι περισσότεροι χαιρετίσαμε την όμορφη αυτή εικόνα, που απέπνεε υγεία αλλά οι «επιστήμονες» διαμήνυσαν στον μικρό Κώστα να μην διανοηθεί να ξανακάνει τέτοια βλακεία, διότι το μέλλον του στην ομάδα θα ήταν πολύ δύσκολο... Εξ’ ου κι ο μικρός Κώστας μεγαλώνοντας, προσπάθησε φιλότιμα να σβήσει εκείνο το «λάθος», κάνοντας κουμπούρια και πολυβόλα όποτε έβαζε γκολ στον Παναθηναϊκό ή κατεβάζοντας το σορτς στον πανηγυρισμό για να φανεί το σώβρακο.

Τέλος πάντων οι εποχές άλλαξαν, ο Μήτρογλου μετά από την αμφισβήτηση του Βαλβέρδε και δυο δανεισμούς επέστρεψε στον Ολυμπιακό για να πείσει τον Ζαρντίμ ότι έχει θέση στην ομάδα και επέστρεψε και στην Εθνική για να πείσει τον Σάντος ότι μπορεί να του λύσει περισσότερα προβλήματα απ’ όσα του δημιουργούσε κάποτε... Και ο Νίνης, κάτοικος Πάρμα πλέον, ψάχνει την ευκαιρία να γίνει καλύτερος, να πάρει ευκαιρίες, να βάλει κι άλλα στοιχεία στο παιχνίδι του, να προοδεύσει ποδοσφαιρικά σε ένα πρωτάθλημα καλύτερο από το ελληνικό. Οι δυο τους, σαν να υπήρχε στο μυαλό τους κάτι από το παρελθόν, μια cash - memory, άλλαξαν προς το καλύτερο την εικόνα της Εθνικής στην επανάληψη και στη φάση του δεύτερου γκολ έβγαλαν έναν συνδυασμό από τα παλιά, με κλειστά μάτια και χωρίς την παραμικρή χρονοτριβή.

Θα το ξανακάνουν; Θα το μάθουμε μόνο αν τους δούμε να παίρνουν παιχνίδια παρέα, κάτι το οποίο είναι επιλογή του Σάντος. Δεν μπορεί όμως να μην χάρηκε και εκείνος γι’ αυτό που είδε: η εικόνα της Εθνικής έβγαλε υγεία και καλή διάθεση, από την προσπάθεια στο 0-0 μέχρι τους πανηγυρισμούς στα δυο γκολ. Και αν θέλουμε να γίνουμε και λίγο «ψείρες», ακόμα και το χειροκρότημα στον Νίνη την ώρα που πήγαινε να εκτελέσει κόρνερ, μέσα στο «Καραϊσκάκης», δείγμα προόδου είναι για όλους μας, αν αναλογιστούμε τι άκουγαν παλιότερα στο ίδιο γήπεδο παίκτες ή και πρώην παίκτες του Παναθηναϊκού...

Κώστας Βαϊμάκης

www.fightclub.gr

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr