Στα χέρια των δύο μαέστρων (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

H απώλεια του Ματσιγιάουσκας για 6, τουλάχιστον, μήνες (μην ακούτε αυτό το «τέσσερα», πρόκειται μάλλον για ευσεβή πόθο) έχει πανικοβάλει σύσσωμο τον Ολυμπιακό. Εάν οι «ερυθρόλευκοι» έχαναν τον Πεν, τον Ντόμερκαντ, το Στακ ή τον Σχορτσιανίτη, θα μπορούσαν να το αντέξουν. Τον «Μάτσας», όμως, όχι. Γύρω του είχε χτιστεί ολόκληρη η ομάδα.

Αλήθεια, ποιος είναι ο Ματσιγιάουσκας του Παναθηναϊκού; «Ο Ντελκ», θα απαντήσει ο βιαστικός. «Όμοια περίπτωση». Δεν είναι, όμως. Τον Τόνι Ντελκ ο ΠΑΟ μπορεί να τον αντικαταστήσει ανά πάσα στιγμή με άλλον Αμερικανό. Στον Ολυμπιακό, ο Ματσιγιάουσκας δεν καταλαμβάνει θέση Αμερικανού, αλλά κοινοτικού. Για να προσλάβει άλλον «γιάνκη» στη θέση του Λιθουανού, θα πρέπει να διώξει και τον Πεν ή τον Ακερ. Ο Ντελκ, στο μεταξύ, δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στα δεδομένα της Ευρώπης.

Ο Σισκάουσκας, μήπως; Ο Λιθουανός πρώην συμπαίκτης του Νίκου Ζήση είναι πολυσύνθετος και θα αποδειχθεί πολύτιμος για τον Παναθηναϊκό. Ωστόσο, αποτελεί μάλλον γρανάζι της μηχανής παρά τη βενζίνη της. Ο Σισκάουσκας είναι κλασικός παίκτης ομάδας, αλλά ποτέ δεν χτίστηκε στις πλάτες του μία ομάδα. Η πονεμένη μέση του μπορεί να αποδειχθεί μεγάλος μπελάς.

Ο Γιαβτόκας; Αυτός θα λύσει το πρόβλημα της έλλειψης όγκου μέσα στη ρακέτα, αλλά ο Παναθηναϊκός έχει μάθει να παίζει χωρίς θηριώδη σέντερ εδώ και πολλά πολλά χρόνια. Δεν θα είναι καταστροφή αν αναγκαστεί να επιστρέψει στη δοκιμασμένη συνταγή Τσαρτσαρή, Μπατίστ, Τομάσεβιτς. Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και ο Ντικούδης, ο οποίος δείχνει σαν έτοιμος από καιρό.

Ο Μπετσίροβιτς, είπατε; Ο Σλοβένος θα φορέσει τα παπούτσια μάλλον του Σπανούλη, παρά του συμπατριώτη του Λάκοβιτς. Με άλλα λόγια, δεν θα κρέμεται η ομάδα από τα δικά του κέφια. Στη Λεμεσό έπαιξε «δυάρι», πιο κοντά στο «3» παρά στο «1»! Μπορεί άραγε να παίξει το μπάσκετ που έμαθε πριν τραυματιστεί;
Κακά τα ψέματα. Οσους πρωτοκλασάτους παίκτες κι αν αγοράσουν οι Γιαννακόπουλοι από την αμερικανική, ευρωπαϊκή ή ελληνική αγορά, ο ακρογωνιαίος λίθος του «τριφυλλιού» θα παραμείνει ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Όπως και στην Εθνική ομάδα, αυτός είναι ο μοναδικός αναντικατάστατος.

Η προσήλωσή του στην άμυνα και στην οργανωτική δουλειά (φέτος θα αναλάβει ρόλο μαέστρου), το αστείρευτο ταλέντο του, η ενέργειά του, το μπασκετικό του ένστικτο, η υψηλότατη νοημοσύνη του στο παρκέ, κάνουν τον Παναθηναϊκό ομάδα ανώτατου επιπέδου ακόμα και στις δύσκολες βραδιές. Ο Ομπράντοβιτς ανάβει κάθε βράδυ μια λαμπάδα στο μπόι τού καταπονημένου από τα Μουντομπάσκετ, τα Ευρωμπάσκετ και τις Ευρωλίγκες Δημητράκη, αφού ξέρει ότι δεν μπορεί χωρίς αυτόν. Ο Ματσιγιάουσκας του Παναθηναϊκού μιλάει ελληνικά κι έχει γεννηθεί στην Καστοριά.

Εδώ χρειάζεται μία υποσημείωση. Για πρώτη φορά έπειτα από χρόνια, ο ΠΑΟ είναι υποχρεωμένος να εγκαταλείψει τον αυτόματο πιλότο. Ο Λάκοβιτς δεν μένει πια εδώ, οι δε νεοφερμένοι είναι αμφίβολο αν θα δείξουν την προσαρμοστικότητα του Σπανούλη. Η λογική της ομάδας μοιάζει να αλλάζει, μαζί με το κέντρο βάρους της. Στο τουρνουά της Κύπρου εμφανίστηκαν κάποια ανησυχητικά σημάδια, από αυτά που παίρνουν χρόνο μέχρι να επουλωθούν.

Περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά, η μπαγκέτα περνάει ξανά στα χέρια του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο οποίος υποχρεώνεται να εγκαταλείψει την πεπατημένη ετών και να χτίσει από την αρχή. Μήπως είναι η πρώιμη κόπωση αυτή που τον έκανε να φερθεί σαν Ιωαννίδης προχθές στη Λεμεσό;