Η ώρα των παικτών της ΑΕΚ (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Πριν βγει ο Σεπτέμβριος, η ΑΕΚ παίζει σε τέσσερις μέρες τη χρονιά της. Αν σήμερα χάσει στο Καραϊσκάκη από τον Ολυμπιακό και την Τρίτη δεν νικήσει την Αντερλεχτ, στο πρωτάθλημα μένει εννέα ολόκληρους βαθμούς πίσω από τον πρωτοπόρο και στο Τσάμπιονς Λιγκ τα όνειρα για διάκριση μετατρέπονται σε μαθηματικές ελπίδες. Μαθηματικές ελπίδες λέγονται αλλιώς τα όνειρα που εξελίσσονται σε εφιάλτες.

Αγωνιστικά, στο ξεκίνημα της χρονιάς η ΑΕΚ έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από οποιαδήποτε άλλη ομάδα. Ο Ολυμπιακός είναι δεδομένος, ο Παναθηναϊκός μπερδεμένος, οι υπόλοιποι ψάχνονται ή εμφανίζονται με ομάδες που καταδεικνύουν το διοικητικό πρόβλημά τους. Η ΑΕΚ (και για τελείως διαφορετικούς λόγους ο Αρης) είναι ομάδες που ιντριγκάρουν τον ποδοσφαιρόφιλο: ο Αρης για το πού ακριβώς μπορεί να φτάσει και η ΑΕΚ για το προς τα πού πηγαίνει. Αφήνω τον Αρη, για τον οποίο υπόσχομαι ένα αφιέρωμα, και εστιάζω –λόγω του ντέρμπι– στην ΑΕΚ. Κυρίως διότι το σημερινό είναι ένα ντέρμπι της ΑΕΚ και όχι του Ολυμπιακού, που δεν έχει τίποτα να αποδείξει.

Εξυγίανση

Τι γίνεται στην ΑΕΚ φέτος; Χωρίς να χρειάζονται αναφορές σε συστήματα, προπονητές, νοοτροπίες, μπάτζετ και μεθοδολογίες, η απάντηση είναι απλή. Η εταιρεία προτίμησε τη σιγουριά της οικονομικής εξυγίανσης από ένα «άνοιγμα» που θα μπορούσε να αποδειχτεί επικίνδυνο και την ίδια στιγμή επιχείρησε ένα πείραμα: ο Νικολαΐδης και οι συν αυτώ αποφάσισαν να τεστάρουν το γκρουπ των παικτών, αλλάζοντας τον προηγούμενο προπονητή με κάποιον που πρεσβεύει ένα τελείως διαφορετικού τύπου ποδόσφαιρο. Η ΑΕΚ καλείται να πάρει αποτελέσματα παίζοντας διαφορετική μπάλα. Αν τα καταφέρει, πάει καλά. Αν δεν τα καταφέρει, ή το γκρουπ των παικτών θα διατηρηθεί και θα αλλάξει (του χρόνου το καλοκαίρι έστω...) ο τωρινός προπονητής με έναν που βρίσκεται πιο κοντά στη λογική του Σάντος ή θα μείνει ο Φερέρ και θα αλλάξει ριζικά η ομάδα. Επειδή το δεύτερο είναι πιθανότερο από το πρώτο, είναι λογικό να αναρωτηθεί κάποιος γιατί κάποιες σημαντικές αλλαγές ποδοσφαιριστών δεν έγιναν φέτος, ώστε να αρχίσει ο Ισπανός να δουλεύει αμέσως με το υλικό που θέλει: η προφανής απάντηση είναι ότι φέτος ο σκοπός ήταν η εξυγίανση. Εξυγίανση και σπατάλη δεν γίνεται.

Αδικία

Σκεφτόμουν ότι η τύχη αυτή την εποχή είναι λίγο άδικη με την ΑΕΚ. Αν η «Ενωση» δεν είχε χάσει –και– από ατυχία 4 βαθμούς (με τον ΠΑΟΚ, που στο ΟΑΚΑ δεν έκανε ευκαιρία, και με τον ΟΦΗ), το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό θα ήταν ένα ματς που θα μπορούσε και να χαθεί: άλλο 5 βαθμοί διαφορά από την κορυφή κι άλλο 9. Από την άλλη, όμως, ίσως είναι και καλύτερα έτσι. Διότι μια χρονιά που μπορεί να μην έχει θριάμβους είναι προτιμότερο να προσφέρει απαντήσεις και αποδείξεις: στην περίπτωση της ΑΕΚ, το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό έρχεται την κατάλληλη στιγμή. Οχι διότι η ΑΕΚ είναι έτοιμη, αλλά ακριβώς επειδή δεν είναι!

Αδύνατον

Θέλω να το εξηγήσω. Ο Φερέρ είναι ένας πολύ καλός κυριούλης, που όμως είναι ανθρωπίνως αδύνατον ύστερα από μόλις τρεις μήνες δουλειάς και λιγότερα από δέκα επίσημα ματς να φέρει την ομάδα στην κατάσταση αγωνιστικής ετοιμότητας που θα 'θελε. Ο Ισπανός δύσκολα μπορεί να πάρει το ματς και δύσκολα μπορεί να το χάσει: η ομάδα που θα παρατάξει τώρα πλάθεται. Ποιος μπορεί να πάρει ή να χάσει το ματς; Αυτοί που με την αγωνιστική συμπεριφορά τους μπορούν να στηρίξουν τον προπονητή, δηλαδή οι παίκτες. Στην περίπτωση της ΑΕΚ, μάλιστα, οι παίκτες σήμερα, στο Καραϊσκάκη, πρέπει όχι μόνο να παίξουν για τον προπονητή, αλλά και για να αποδείξουν ότι οι ίδιοι μπορούν να αποτελούν μέλη μιας ΑΕΚ μεγάλης και αξιόπιστης. Στα μάτια του κόσμου αυτοί δίνουν εξετάσεις κι όχι ο Φερέρ.

Παράδειγμα

Θα φέρω ένα παράδειγμα. Πέρυσι ο Ολυμπιακός έπαιξε το πρώτο του ματς στη σεζόν με προπονητή τον Σόλιντ στο ΟΑΚΑ με τον ΠΑΟ. Ο Ολυμπιακός έμοιαζε με τη φετινή ΑΕΚ στο εξής: ήταν κατά τα 9/11 ίδιος με την προηγούμενη χρονιά και είχε απλώς νέο προπονητή. Ο Ολυμπιακός έπαιξε σε εκείνο το ματς με έναν τρόπο που δεν αγωνίστηκε σε κανένα άλλο παιχνίδι: κλειστά, προσεκτικά, σχεδόν περιμένοντας. Το κέρδισε με 2-0, όχι επειδή εφάρμοσε το 4-3-3 του Σόλιντ (που είδαμε στη συνέχεια), αλλά διότι οι παίκτες του έδειξαν χαρακτήρα πρωταθλητή. Εχουν τέτοιο χαρακτήρα οι παίκτες της ΑΕΚ; Το αποψινό ματς είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να το αποδείξουν.

Προσδοκία

Ο κόσμος της ΑΕΚ έκανε το καλοκαίρι μία ακόμα κατάθεση αγάπης. Τα 20.000 εισιτήρια διαρκείας δείχνουν ότι η συντριπτική πλειονότητα στηρίζει και τη διοίκηση και την ομάδα. Η πρόκριση στο Τσάμπιονς Λιγκ και τα συνακόλουθα εγγυημένα έσοδα δημιουργούν την προσδοκία ότι η ΑΕΚ είναι έτοιμη να αλλάξει πολιτική: του χρόνου οι απαιτήσεις θα είναι πιο μεγάλες. Η διοίκηση της «Ενωσης» στηρίζει το συγκεκριμένο γκρουπ των παικτών και εμπράκτως: κανείς δεν απομακρύνθηκε, κάποιοι πήραν νέα, καλύτερα συμβόλαια και ακόμα και το «διαζύγιο» με τον Σάντος δείχνει πίστη στις δυνατότητες αυτών των παιδιών, που θυμίζω ότι έσωσαν τον σύλλογο συμμετέχοντας σε ένα οργανωτικό θαύμα. Μόνο που η ΑΕΚ πρέπει να κοιτάζει μπροστά: το μέλλον της χρειάζεται πλέον πρωταθλητές κι όχι μόνο καλά και υπάκουα παιδιά. Το σημερινό ντέρμπι με αντίπαλο τον Ολυμπιακό, που πέρυσι νίκησε την ίδια ομάδα της ΑΕΚ τρεις φορές, είναι μια αληθινή δοκιμασία: όποιος θέλει να μείνει στην ΑΕΚ επειδή πιστεύει ότι είναι μεγάλη ομάδα, καλείται να το αποδείξει.

Εξαφανίστηκε!

Αναβλήθηκε για «τεχνικούς λόγους», όπως μας πληροφορεί το site της ΕΠΟ, η προγραμματισμένη συνάντηση του φωτεινού ηγέτη Βασίλη Γκαγκάτση με τον υπουργό Υγείας Δημήτρη Αβραμόπουλο. Το αστείο είναι ότι στην ΕΠΟ περίμεναν ότι ο υπουργός θα πήγαινε να τους συναντήσει! Είναι δυνατόν ένας άνθρωπος που προσέχει τις δημόσιες εμφανίσεις του, όπως ο Αβραμόπουλος, να βγει φωτογραφίες με τον Γκαγκάτση; Γιατί; Για να του κάνει πλάκα το μισό Υπουργικό Συμβούλιο;
Πάντως, οι λόγοι ήταν όντως τεχνικοί: έφτανε να πέσει ένα τηλέφωνο από το Υφυπουργείο Αθλητισμού στο Υπουργείο Υγείας για να εξαφανιστεί με τέχνη ο Αβραμόπουλος…
(Καλά, δεν μπορούν να καταλάβουν ότι δεν θέλει η κυβέρνηση παρτίδες μαζί τους; Τόσο δύσκολο είναι; Γιατί δεν κάνουν μια εκδήλωση για το μεγαλείο του ελληνικού ποδοσφαίρου με τον Τζίγκερ ή τον Πέτρο Κόκκαλη, που θα πάνε τρέχοντας;)

Psycho (Ψυχώ) 5

Θα περάσουμε ωραία το Σαββατοκύριακο. Ελπίζω οι διαιτητές να έχουν κάνει εμβόλια και να ντυθούν καλά, διότι έρχονται τρομερές καταιγίδες.
- Βασσάρας (Ολυμπιακός-ΑΕΚ). Πρώτη του Κύρου στο Καραϊσκάκη. Ελπίζω ο Ντέμης να ρώτησε τον Βατσινά για να είναι ενήμερος. Πάντως, μπορεί και να τρελαθεί ο Κύρος άμα αρχίσουν τη μουρμούρα, να παίξει 50-50, να τρελαθεί ο Σάββας και να βρίζουν τον Θόδωρο στα επίσημα. Δημόσιοι κίνδυνοι οι επόπτες!
- Ζωγράφος (Εργοτέλης-ΟΦΗ). Μια αβάντα Εργοτέλη, ώστε να αποδείξει και το ποδόσφαιρο ότι η συζήτηση που γίνεται στην Ελλάδα περί κουμπάρων έχει μια κάποια λογική! Ωστόσο, όπως λέει και η πιάτσα, «ο Ζωγράφος κι αβάντα να θέλει να κάνει, λάθος την κάνει». Θα 'θελα κάποια κοντινά από τους καμεραμέν στον βοηθό Καλαϊτζίδη, πουλέν του Κασναφέρη!
- Κοντογιαννίδης (Αιγάλεω-Κέρκυρα). Μετά τις δηλώσεις Κούκη στο Δ.Σ. της ΕΠΟ, η αβάντα που ψιλοπερίμενε ο Κοκαλιάρης δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένη…
- Γκαϊτατζής (Απόλλων Καλαμαριάς-Πανιώνιος). Πού 'σαι, Αχιλλέα, να σου χτυπήσουν προσοχές! Ο «Φτου» τον καινούργιο τον έχει πνίξει στο γλείψιμο, αλλά ο Πανιώνιος δεν έχει πάρει σπόρι. Μήπως είναι ώρα; Πάντως, ο συμπαθής Δαμήλος δεν δείχνει να φοβάται.
- Αργυρόπουλος (Ατρόμητος-Ηρακλής). Επιασαν άραγε τόπο οι γεμάτες ουσία δηλώσεις του Σπανού μετά την Κέρκυρα;
- Ζολώτας (Ιωνικός-Λάρισα). Ολη η Σαλονίκη έχει περάσει από τη Νίκαια και είμαστε στην πέμπτη αγωνιστική! Καλός διαιτητής, θα το πάει στο 50-50. Ισως και στο «Χ».
- Κασναφέρης (Ξάνθη-Αρης). Αμα είσαι ο αρχιδιαιτητής σε προσέχουν όλοι οι παρατηρητές, γι' αυτό προβλέπω να του βάζει ο Μιντιούρης 11 με άριστα το 10! Λίγο Ξάνθη, διότι εκεί πάνω περνάει πάντα καλά.
- Τεροβίτσας (Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ). Μια ψιλή αβάντα Παναθηναϊκό, αλλά πολύ ψιλή. Οχι με εντολή, αλλά επειδή με τον Ιωνικό δεν περίμενε ότι θα χάσει ο ΠΑΟ κι έκανε τον βαρύ και τον δύσκολο! Πάντως, ο Ψυχομάνης πρέπει να έχει τρελαθεί από τον φόβο του για τις διαιτησίες του ΠΑΟ κι ένα νορμάλ διαιτητή δεν του έχει βάλει ακόμα: τα ματς των «πρασίνων» τα σφυράνε ή οι διεθνείς (Βασσάρας, Τσαχειλίδης) ή οι μεγάλης εμπειρίας («Φίνο», «Τέρορ»). Δεν τρέχει άδικα ο Στράτος να πείσει τον Κυργιακό να προσλάβει και στη Σούπερ Λίγκα τις ανιψιές του Κατάπτυστου.