Νέοι χωρίς πείρα και μεγάλοι χωρίς αντοχές και μέλλον (Sportday / Χρίστος Χαραλαμπόπουλος)

Ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ είναι, φυσικά, διαφορετικές ομάδες. Έχουν όμως και κάποια κοινά σημεία. Μετέχουν και οι δύο στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και έχουν τα ίδια αποτελέσματα στις δύο πρώτες αγωνιστικές. Ο ρεαλιστικός στόχος και των δύο ομάδων είναι η τρίτη θέση στον όμιλο. Ο βασικός αντίπαλος της ΑΕΚ για την τρίτη θέση είναι η Αντερλεχτ, με την οποία έφερε ισοπαλία. Του Ολυμπιακού είναι η Σαχτάρ, με την οποία, επίσης, έφερε ισοπαλία.

Η διαφορά, εδώ, έγκειται στο γεγονός ότι η ισοπαλία του Ολυμπιακού είναι πιο «βαριά», αφού ήταν ένα αποτέλεσμα εκτός έδρας. Μία διαφορά που είναι ουσιαστική όταν προσπαθεί κάποιος να κρίνει την απόδοση των δύο ομάδων, σε συνδυασμό με τις προοπτικές τους σε βάθος χρόνου, είναι ότι μπορεί να δει την ΑΕΚ, αλλά όχι και τον Ολυμπιακό.

Τους Πειραιώτες κάποιος μπορεί να τους δει ως ομάδα μόνο βραχυπρόθεσμα. Μέχρι το τέλος της σεζόν, για παράδειγμα. Η ΑΕΚ προχωρεί και πιο κάτω. Κυρίως επειδή έχει στο ρόστερ της νεαρούς ποδοσφαιριστές που μπορούν να γίνουν βασικοί στην εντεκάδα και επειδή είναι μία ομάδα που, γλιτώνοντας τα χειρότερα πριν από δύο χρόνια, στη συνέχεια μπορεί να πάει μόνο προς τα πάνω. Πλεονέκτημα που στερείται ο Ολυμπιακός. Η ομάδα του Πειραιά ήταν στην κορυφή την τελευταία δεκαετία και από εδώ και πέρα μόνο προς τα κάτω μπορεί να πάει. Η εικόνα του «Δικεφάλου» στο ματς με την Αντερλεχτ ήταν γλυκόπικρη. Η γλύκα της ιστορίας έρχεται από την απόδοση ποδοσφαιριστών όπως ο Τόζερ, ο Κυριακίδης και ο Χετεμάι. Η πίκρα οφείλεται στην ποιότητα του υλικού των «κιτρινόμαυρων», που καθορίζει τις φιλοδοξίες και τις δυνατότητές τους. Το ματς με τους Βέλγους ήταν ένα παιχνίδι που ο «Δικέφαλος» μπορούσε να κερδίσει. Αυτό δεν συνέβη εξαιτίας της απειρίας και του υλικού που έχει η ομάδα.

Χωρίς τον Λυμπερόπουλο, ο «Δικέφαλος» είναι λειψός. Δεν είμαι της άποψης ότι ο Φερέρ έκανε λάθος κρατώντας τον Λυμπερόπουλο στον πάγκο. Αν η κατασκοπία της Αντερλεχτ ήταν ακριβής, ο Φερέρ ήξερε ότι στο δεύτερο ημίχρονο οι Βέλγοι κόβουν ταχύτητα και η είσοδος του «Λύμπε», του έδωσε τη φρεσκάδα και τη δυναμική που χρειαζόταν για να κερδίσει το ματς. Όμως, για να κερδίσεις ένα παιχνίδι, πρέπει οπωσδήποτε να σκοράρεις. Και το πρόβλημα της ΑΕΚ είναι το γκολ. Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα που έχει να λύσει ο Φερέρ και η όποια λύση πρέπει να βρεθεί μέσα στους περιορισμούς που θέτει το υλικό της ομάδας.

Αν η ΑΕΚ πρέπει να αρχίσει να σκοράρει για να κερδίσει, ο Ολυμπιακός πρέπει να σταματήσει να δέχεται γκολ για να προχωρήσει. Γίνεται να βάζεις δύο γκολ στη Βαλένθια και να χάνεις και άλλα δύο στη Σαχτάρ, εκτός έδρας, και να μην κερδίζεις; Με τους «ερυθρόλευκους», γίνεται. Με τους Ουκρανούς η ομάδα στήθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να προστατεύσει τα μετόπισθεν. Και δεν τα κατάφερε, παρά την εξαιρετική απόδοση του Νικοπολίδη.

Υπάρχουν κάποιες δικαιολογίες, βέβαια, όπως ότι οι ποδοσφαιριστές της «ερυθρόλευκης» άμυνας αγωνίζονταν για πρώτη φορά μαζί, αλλά άμα θέλεις να διακριθείς στο Τσάμπιονς Λιγκ, δεν μπορείς να χρησιμοποιείς τέτοιας μορφής επιχειρήματα. Ο Ολυμπιακός, που ενισχύθηκε στις μεταγραφές σχεδόν αποκλειστικά στην άμυνα, δεν έχει ακόμα πείσει για την άμυνά του, η αδυναμία της οποίας αναδεικνύει τη γύμνια που υπάρχει στα χαφ και τη μοναξιά των Κωνσταντίνου, Καστίγιο στην επίθεση.

Οσο περνάει ο καιρός, ο Ολυμπιακός θυμίζει ένα αυτοκίνητο που κινείται με κεκτημένη ταχύτητα, η οποία όλο και μειώνεται. Μπορεί αυτή η ταχύτητα να του επιτρέπει να κινείται ικανοποιητικά στην Ελλάδα, αλλά έξω από αυτήν μπορεί να του επιτρέψει την κυκλοφορία μόνο αν τον ακολουθεί ένα όχημα της οδικής βοήθειας. Στην ΑΕΚ, ακόμα και αν βγουν έξω από την κούρσα του πρωταθλήματος, έχουν να ελπίζουν σε κάτι. Στον Ολυμπιακό, ακόμα και αν κατακτήσουν το πρωτάθλημα, εκείνο που θα μπορούν να ελπίζουν είναι ένας καλός επίλογος για τη μεγάλη ομάδα της δεκαετίας. Αυτό και μόνον.