Το μόνο εύκολο είναι να απολυθεί –και πάλι– ο προπονητής (Sportday / Γιώργος Ζαχαριάδης)

Οι παραδοσιακοί φίλοι του μπάσκετ της Θεσσαλονίκης είναι Αρειανοί. Και αυτό είναι κάτι που κανείς δεν δικαιούται να το αμφισβητήσει. Το κακό είναι ότι είναι ανυπόμονοι, είναι απαιτητικοί, θέλουν την ομάδα τους να πρωταγωνιστεί και όταν τη βλέπουν να χάνει «περίπατο», ακόμα κι αν έχει να κοντράρει τον πανίσχυρο Παναθηναϊκό, ζητούν άμεσα τον καταλογισμό ευθυνών και την επιβολή κυρώσεων.
Δεν είναι λίγοι λοιπόν όσοι ζήτησαν ακόμα και το κεφάλι του Αντρέα Ματσόν επί πίνακι για την αποκαρδιωτική εμφάνιση του Αρη και κυρίως για την απόδοση των παικτών που φορούν φέτος για πρώτη φορά την κίτρινη φανέλα.

Εξηγούμαστε: θα μπορούσαμε να πανηγυρίζουμε για την τραγική εικόνα που παρουσίασε ο Αρης στην πρεμιέρα και να ανασύρουμε από το αρχείο μας ορισμένες από τις αρχικές εκτιμήσεις μας για το τι ακριβώς θα δούμε μέσα στο γήπεδο μετά τις επιλογές του Αντρέα Ματσόν ή της διοίκησης ή και των δύο μαζί. Δεν έφτασε όμως ακόμα η ώρα που θα κάνουμε κάτι τέτοιο. Θα επιμείνουμε στις αρχικές θέσεις μας και θα περιμένουμε να ολοκληρωθεί το δείγμα γραφής του φετινού Αρη, πριν να φτάσουμε –μετά τις προβλέψεις μας– σε ολοκληρωμένα συμπεράσματα.

Επανερχόμαστε στο σκηνικό που στήθηκε, με τους Αρειανούς να φωνάζουν για τους μέτριους παίκτες και τον προπονητή και την ομάδα να μη δικαιολογεί τη συμμετοχή της στη φετινή Ευρωλίγκα. Θα μπορούσαν να είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα, ακόμα μεγαλύτερη η αγανάκτηση, αν ο Παναθηναϊκός δεν... τραβούσε χειρόφρενο.

Οι δικαιολογίες του Ματσόν για την απουσία των Καλαϊτζή, Σκέιλς και Ηλιάδη δεν επαρκούν για να εξηγήσουν όχι την ήττα, η οποία ήταν προβλεπόμενη, αλλά την κακή απόδοση. Μάλλον θα πρέπει να μάθει να ζει με σημαντικές απουσίες, όταν μάλιστα θα επωμιστεί πολύ πιο δύσκολες αποστολές απ' ό,τι μέχρι πέρυσι. Φέτος θα πρέπει να υπερασπιστεί την τρίτη θέση στο πρωτάθλημα και ταυτόχρονα να δώσει αξιοπρεπές «παρών» στην Ευρωλίγκα, όσο γενικό αόριστο κι αν ακούγεται κάτι τέτοιο για την επανεμφάνισή του έπειτα από δέκα (και βάλε...) χρόνια απουσίας. Θα υπάρχουν απώλειες. Είναι μέσα στο πρόγραμμα. Το θέμα είναι πώς θα καταφέρει να τις καλύπτει συνεχώς με όσους διαθέτει, τους οποίους στο κάτω κάτω της γραφής έχει επιλέξει για μια ομάδα με πολλούς ισάξιους και ετοιμοπόλεμους παίκτες.
Προς το παρόν, η πρώτη γεύση ανατρέπει τον ρομαντικό Θανάση Τζεβελέκη, ο οποίος μας μίλησε πολλές φορές για μια καλύτερη ομάδα σε σχέση με αυτή που προϋπήρχε. Ανατρέπει και τη φιλοσοφία μιας διοίκησης, η οποία φαίνεται ότι διαχειρίζεται υγιώς τα οικονομικά της, αλλά παρουσιάζει αδυναμία στις επιλογές προσώπων και το πληρώνει συχνά. Οι αλλαγές προπονητών είναι συχνές και σχεδόν ποτέ δεν οικοδομήθηκε ένας σταθερός «κορμός» παικτών.

ΥΓ.: Η απόκτηση του Ραούφ για μικρό χρονικό διάστημα δεν αναφέρθηκε παραπάνω, διότι κρίθηκε ότι δεν αποτελεί παράμετρο αξιολόγησης για όσα συμβαίνουν. Προβλέπουμε ότι δεν πρόκειται να προσδώσει κάτι το ιδιαίτερο.