Το ελληνικό ποδόσφαιρο και οι χίλιες μέρες της Σούπερ Λίγκας (Sportday / Χρήστος Χαραλαμπόπου

Υπάρχει κάποιος κανόνας ή κάποιο σχέδιο που έχει η Σούπερ Λίγκα υπόψη της, το οποίο να προβλέπει ότι όλα όσα πρέπει να γίνουν για να γίνει καλύτερο το ελληνικό ποδόσφαιρο θα χρειαστούν αυτή τη συγκεκριμένη περίοδο των χιλίων ημερών;

ΠΑΟ είναι η μοναδική ελληνική ομάδα που κερδίζει στην Ευρώπη. Αυτή τη χρονική στιγμή ουδόλως με ενδιαφέρει η ποιότητα του ποδοσφαίρου που παίζει. Αλλωστε, είναι μία ομάδα που μόνο να καλυτερέψει μπορεί. Το πιο σημαντικό είναι ότι προσφέρει βαθμούς, οι οποίοι απλώς μας συντηρούν ένα βήμα από τον γκρεμό. Ισως αν οι «πράσινοι» βρουν τον αγωνιστικό βηματισμό τους, να φέρουν κι άλλους βαθμούς, οι οποίοι μπορεί να κάνουν τη θέση μας στη βαθμολογία της ΟΥΕΦΑ κάπως υποφερτή. Γιατί δεν μας αξίζει κάτι καλύτερο από την εξορία στις θέσεις 14-17. Μπορεί η γύμνια των δύο εκπροσώπων μας στο Τσάμπιονς Λιγκ να είναι ο καθρέφτης του ελληνικού ποδοσφαίρου για τους έξω από την Ελλάδα, αλλά εμείς γνωρίζουμε ότι τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Προχθές άκουσα τις δηλώσεις του προέδρου της Σούπερ Λίγκας κ. Πέτρου Κόκκαλη και ειλικρινά αναρωτήθηκα για το κοινό στο οποίο απευθυνόταν. Θυμίζω ότι υποστήριξε πως «...το ελληνικό ποδόσφαιρο καλό θα ήταν να μην κοιταχτεί στον καθρέφτη για τις επόμενες χίλιες μέρες, αν θέλει να δει κάτι που να του αρέσει...». Αυτή η δήλωση, πέρα από την απορία που σημείωσα λίγο νωρίτερα, μου γέννησε και άλλα ερωτήματα. Πρώτον, γιατί χίλιες και όχι πεντακόσιες ή τρεις χιλιάδες μέρες;

Υπάρχει κάποιος κανόνας ή κάποιο σχέδιο που έχει η Σούπερ Λίγκα υπόψη της, το οποίο να προβλέπει ότι όλα όσα πρέπει να γίνουν για να γίνει καλύτερο το ελληνικό ποδόσφαιρο θα χρειαστούν αυτή τη συγκεκριμένη περίοδο των χιλίων ημερών; Και αν πρόκειται για κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο –και η δήλωση αυτή δεν είναι μία έκφραση «αγαθών προσδοκιών και ελπίδας»–, γιατί δεν το κοινοποιούν και σε εμάς, να χαρούμε; Δεύτερον, όταν λέμε «ελληνικό ποδόσφαιρο», τι ακριβώς εννοούμε; Ποιους περιλαμβάνει αυτό «το ελληνικό ποδόσφαιρο»; Αν περιλαμβάνει τους ιδιοκτήτες των ομάδων και τους παράγοντες της ΕΠΟ, αυτούς δηλαδή που παίρνουν τις αποφάσεις για τη φυσιογνωμία, την οργάνωση και τους στόχους του «ελληνικού ποδοσφαίρου», γιατί να δώσουμε βάση σε μία τέτοια δήλωση, όπως αυτή που έκανε ο κ. Κόκκαλης;

Οι ιδιοκτήτες των ομάδων, αυτοί δηλαδή που έχουν τη μεγαλύτερη ευθύνη για το «ελληνικό ποδόσφαιρο», είναι εκείνοι που αποφάσισαν τη σύσταση της Σούπερ Λίγκας. Υπάρχει κάποια διασφάλιση ότι οι ιδιοκτήτες–παράγοντες, αυτοί δηλαδή που ευθύνονται (άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο) για το κατάντημα του «ελληνικού ποδοσφαίρου», άλλαξαν νοοτροπία; Τρίτον, μου αρέσει που ο κ. Κόκκαλης μιλά για το «ελληνικό ποδόσφαιρο», που θα απογοητευτεί κοιτώντας το πρόσωπό του στον καθρέφτη, λες και ο ίδιος δεν αποτελεί μέρος του προβλήματος.
Λες και η θέση του ως προέδρου της Σούπερ Λίγκας τον προικίζει με μία θεσμική και αφ' υψηλού καθαρότητα, η οποία του επιτρέπει την αποστασιοποιημένη κριτική. Τα πράγματα μπλέκουν ακόμα περισσότερο αν παρακολουθήσει κάποιος και τη συνέχεια των δηλώσεων του προέδρου της Σούπερ Λίγκας, σύμφωνα με τις οποίες «η Σούπερ Λίγκα δεν έχει ευθύνη για τη διαιτησία, την ανάπτυξη των ομάδων και το θέαμα που προσφέρουν... Στόχος της Σούπερ Λίγκας είναι να διασφαλίσει την αξιοπιστία του ελληνικού πρωταθλήματος...».

Ρηξικέλευθη και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα άποψη περί της αξιοπιστίας του πρωταθλήματος, η οποία την αποσυνδέει από τη διαιτησία, την ανάπτυξη των ομάδων (και την οργάνωσή τους φυσικά, με δεδομένο ότι χωρίς οργάνωση δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη) και επιπροσθέτως την ποιότητα του θεάματος.
Και για να 'χουμε καλό ρώτημα, ποιος ακριβώς είναι ο τρόπος και τα μέσα με τα οποία η Σούπερ Λίγκα προτίθεται να διασφαλίσει την αξιοπιστία του ελληνικού πρωταθλήματος; Θα χρωστούσα χάρη στον πρόεδρο και τα υπόλοιπα μέλη της Σούπερ Λίγκας όχι τόσο αν μου δώσουν κάποιες απαντήσεις στα ερωτήματα που διατυπώθηκαν, αλλά σε ένα άλλο, το οποίο ίσως και να μην τους περνάει από το μυαλό.

Τι πρόκειται να συμβεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο αυτές τις χίλιες μέρες της εσωστρέφειας που δεν θα κοιτάζεται στον καθρέφτη, που δεν θα βγαίνει δηλαδή με αξιώσεις στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις; Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι άνθρωποι της Σούπερ Λίγκας θα διασφαλίσουν τη σταθερή ροή των χρημάτων στα ταμεία των ομάδων και για τα υπόλοιπα θα δούμε. Βλέπετε, μέχρι τώρα οι άνθρωποι της Σούπερ Λίγκας δεν μας παρουσίασαν κάποιο όραμα για το ελληνικό ποδόσφαιρο που να συμπαρασύρει και τους φιλάθλους. Και είναι φυσικό. Διότι, ως φαίνεται, αυτό που θεωρούν «αξιοπιστία» είναι η διασφάλιση των εσόδων τους. Και αν κάνω λάθος, έχω χίλιες μέρες μπροστά μου για να ανακαλύψω το λάθος μου. Αλλά εδώ δεν πρόκειται για την εκτίμησή μου. Πρόκειται για το ελληνικό ποδόσφαιρο, το οποίο ακόμα δεν έχω καταλάβει αν συμπεριλαμβάνεται στις αρμοδιότητες της Σούπερ Λίγκας ή όχι.