Το σχέδιο που άργησε 7 μήνες

Χαίρετε κύριοι,

Είναι φανερό πως ο Αλαφούζος δεν υπολογίζει στο ενδεχόμενο ο Φεϊζάλ να βάλει τα 28 εκ. ευρώ και ετοιμάζει το πλάνο για τον νέο Παναθηναϊκό. Οι μεταγραφικές επιλογές που βγαίνουν στην δημοσιότητα ουσιαστικά αποτελούν παραδοχή πως το καλοκαίρι ο σχεδιασμός έγινε κάτω από λανθασμένες βάσεις. Πρακτικά χάθηκε χρόνος.

Ο σύλλογος αφέθηκε στον Ζεσουάλντο και οι επιλογές του έκαναν ζημιά. Σήμερα γίνονται κινήσεις που κανονικά θα έπρεπε να ξεκινήσουν με το που ανέλαβε να τρέξει το σύλλογο η Παναθηναϊκή Συμμαχία. Στο ποδόσφαιρο οι σωστές επιλογές είναι οι αυτονόητες. Και τι πιο λογικό για τον Παναθηναϊκό που θα πορευτεί με χαμηλό μπάτζετ, από την επιστροφή στη Λεωφόρο και τη στροφή στα νέα παιδιά που βγάζει το ποδόσφαιρό μας.

Σε αυτήν τη λογική έπρεπε να πορευτεί η διοίκηση Αλαφούζου από το καλοκαίρι. Κακό δεν είναι να μην έχεις λεφτά, αλλά να μην έχεις να προσφέρεις ούτε χρήμα ούτε σχέδιο. Έστω και καθυστερημένα αρχίζουν να μπαίνουν κάποιες βάσεις και να γίνονται κινήσεις που δείχνουν συγκεκριμένο ρεαλιστικό πλάνο. Δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για να επιστρέψει η ομάδα στην παραδοσιακή έδρα και να αποκτηθούν νέα παιδιά που έχουν δείξει πως έχουν μέλλον μπροστά τους.

Ήδη ο Παναθηναϊκός έχει κλείσει τον Σπυρόπουλο και φέρεται να υπάρχει συμφωνία για τον Ντίνα. Μεταγραφές με μικρό κόστος που αν βγουν θα αποτελέσουν οικονομικό και αγωνιστικό κεφάλαιο για το σύλλογο. Ο Σπυρόπουλος για παράδειγμα πάει σε μια θέση που από τη στιγμή που ο Βύντρα λογίζεται σαν στόπερ την καλύπτουν οι Σεϊταρίδης, Μαρίνος. Ο ίδιος έδειξε φέτος πως έχει το βασικό στοιχείο που απαιτεί η θέση. Δηλαδή την ικανότητα να τρέχει και να καλύπτει μόνος του την πλευρά. Το κόστος είναι μικρό, από τα ρεπορτάζ προκύπτει πως ο Σπυρόπουλος θα πάρει 100 χιλιάδες τα δύο πρώτα χρόνια, 120 τον τρίτο και αν ολοκληρώσει το συμβόλαιό του τον τέταρτο χρόνο θα πάρει 150 χιλιάδες. Σε πιο οικονομικά επίπεδα θα κυμανθεί και η συμφωνία με τον 23χρονο Ντίνα. Από αυτές τις μεταγραφές μόνο να κερδίσει μπορεί ο σύλλογος. Αρκεί βέβαια ο Αλαφούζος να αφήσει τον Ρότσα να δουλέψει ήρεμος και να κάνει αυτός το ξεκαθάρισμα στο ρόστερ.

Τα στοιχήματα από την Ελληνική αγορά που από το ρεπορτάζ προκύπτει πως υπάρχει για όλους ενδιαφέρον από τον Παναθηναϊκό είναι οι Γιανιώτας, Ντε Βινσέντι, Φυτανίδης. Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται έναν τουλάχιστον ποδοσφαιριστή ενδεκάδας για κάθε γραμμή. Βάζοντας σε κάθε θέση έναν ποδοσφαιριστή ενδεκάδας που δεδομένα έχει καλά ποδοσφαιρικά χρόνια μπροστά του, τότε μπορεί βάσιμα να υποστηρίζει πως κάνει έναν σχεδιασμό που θα βοηθήσει να είναι βιώσιμο το μέλλον του συλλόγου και να δημιουργηθεί ένα ρόστερ που και αγωνιστικά θα μπορεί με τον χρόνο να βελτιώνεται και αν πάνε καλά τα πράγματα να φέρει χρήμα στα ταμεία. Για παράδειγμα φέτος έχει φανεί πολύ ο Μαυρίας. Επειδή είναι μικρός σε ηλικία έχει ταχύτητα, νεύρο και έχει πάρει συμμετοχές σε Τσάμπιονς Λιγκ και στην Εθνική ανδρών, σήμερα είναι το πιο hot όνομα από την Ελλάδα στα γραφεία των μάνατζερ.

Αποκτώντας τον Γιανιώτα θα είναι πιο εύκολο για την διοίκηση να διαπραγματευτεί σε υψηλή τιμή το καλοκαίρι τον Μαυρία. Για εμένα ο εξτρέμ του Άρη είναι μια πολύ ελκυστική περίπτωση. Όποιος είδε το Euro των νέων το καλοκαίρι θα διαπιστώσει πως ήταν μακράν πιο έτοιμος απ’ όλα τα παιδιά που είχε στη διάθεσή του ο Τσάνας. Με τον Μαυρία έπαιρναν τις δύο πλευρές της επίθεσης και ο εξτρέμ του Άρη ήταν αυτός που ξεχώριζε. Σήμερα για τον Μαυρία ακούγονται τρελά νούμερα και ο Γιαννιώτας που παλεύει μαζί με τον Αγκάνθο για να σώσει τον Άρη έχει μόλις 150 χιλιάδες ρήτρα. Απευθείας ο Παναθηναϊκός παίρνοντας τον Γιαννιώτα μπορεί να επιλέξει αν θα ελευθερωθεί από το συμβόλαιο του Χριστοδουλόπουλου, του Κουίνσι ή θα κοιτάξει να πάρει λεφτά από τον Μαυρία.

Με δεδομένο πως πίσω από τον Καρνέζη υπάρχει και ο Καπίνο ο σύλλογος ξαφνικά γίνεται ελκυστικός για να στρέψουν πάνω του τα βλέμματα οι μάνατζερ. Στην Ελλάδα μέχρι πρότινος ήταν παρεξηγήσιμο να πουλάς. Με δεδομένο πως πλέον δεν υπάρχει ρευστότητα στην αγορά οι σύλλογοί μας θα πρέπει να πάνε σε αυτήν τη λογική. Για να πουλήσεις όμως πρώτα θα πρέπει να φροντίσεις να φτιάξεις τη βιτρίνα σου. Ο Παναθηναϊκός θέλει οπωσδήποτε ενίσχυση σε τρεις σημαντικές θέσεις ώστε να μπορεί να βγάζει καλή εικόνα στο γήπεδο. Χρειάζεται στόπερ, κεντρικό χαφ και στράικερ. Από τον Ελληνικό χώρο η περίπτωση του 28χρονου Φυτανίδη είναι αξιόλογη. Ο στόπερ του Ατρόμητου μπορεί να μην είναι νεαρός αλλά παίζει σε μια θέση που μπορεί να τραβήξει περισσότερο η καριέρα ή ακόμα να κάνεις την διαφορά σε ποιο ώριμη ηλικία. Θυμίζω την περίπτωση Χένρικσεν. Παρότι έχουν κοινά δεν τους συγκρίνω γιατί ο Ρενέ ήταν τεράστια κλάση.

Ο Καπετάνιος τον έφερε στην Παιανία στα 30 του χρόνια και έμεινε από το 1999 ως το 2005. Θυμάμαι πως όταν ήρθε στον Παναθηναϊκό οι διεθνής του συμμετοχές ήταν 9. Όλες όμως είχαν γίνει την προηγούμενη σαιζόν. Αποδείχθηκε πως η καλή περίοδος στην καριέρα του ξεκίνησε στα 29 του. Το ίδιο συνέβη και με τον Μιχάλη Καψή και νιώθω πως σε αυτήν την κατηγορία βρίσκεται ο Φυτανίδης. Άλλωστε στόπερ που ξέρουν μπάλα και έχουν καλή πρώτη πάσα δεν βγάζει με ευκολία το ποδόσφαιρο μας. Βέβαια επειδή ο Δώνης τον ξέρει καλά για τον Παναθηναϊκό θα είναι δύσκολο να πάρει τον παίκτη από τον Σαββίδη.

Στα χαφ ποδοσφαιριστή σαν τον Ντε Βινσέντι δεν έχει ο Παναθηναϊκός. Ο Φερέιρα φρόντισε να αφήσει τον σύλλογο γυμνό χωρίς κανένα καθαρό κεντρικό χαφ. Ο Αργεντίνος έχει τα στοιχεία που λείπουν από το σημερινό ρόστερ. Μιλάμε για ποδοσφαιριστή που κρατά με ασφάλεια τη μπάλα στο χώρο του και διαθέτει σίγουρη κοντινή μεταβίβαση, ξέρει να αλλάζει να δημιουργεί παιχνίδι και συμμετέχει σε άμυνα και επίθεση. Στον ΠΑΣ φέτος έχει πετύχει και 4 γκολ αλλά δεν νομίζω πως σε πιο υψηλό επίπεδο το προσόν του μπορεί να είναι το σκοράρισμα. Η μεταγραφή του έχει δυσκολέψει με το φερόμενο ενδιαφέρον του Ολυμπιακού αλλά η επιμονή του Ρότσα και η επαφή του με τον ποδοσφαιριστή μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο. Μέχρι εδώ καλά.

Ο Παναθηναϊκός όμως χρειάζεται οπωσδήποτε σέντερ φορ (εδώ επαναλαμβάνω πως μιλάμε για σχεδιασμό που θα πρέπει να γίνει σε δύο μεταγραφικές περιόδους με ορίζοντα το καλοκαίρι). Από τη στιγμή που έφυγε ο Πετρόπουλος ο Ρότσα έχει μείνει με μοναδικό στράικερ τον Τοτσέ. Ο Χουάν χρησιμοποιεί το 4-3-3. Στα παιχνίδια που έχει κοουτσάρει τον Παναθηναϊκό βλέπουμε πως η πρόθεσή του είναι να ακουμπά πολύ συχνά η μπάλα στον σέντερ φορ του. Οπότε ένας φορ που θα επιτρέπει στους συμπαίκτες του να τον κάνουν σημείο αναφοράς είναι απαραίτητος. Ο Γκέκας είναι τελείως ακατάλληλος γι’ αυτόν το ρόλο. Συμφωνώ πως είναι καλύτερος και από τον Τότσέ και από τον Πετρόπουλο. Με τίποτα όμως δεν μπορεί να γίνει στήριγμα για τους συμπαίκτες του. Παίζει παλιομοδίτικο ποδόσφαιρο και ζητά τη μπάλα συνεχώς στην πλάτη των δύο στόπερ. Είναι παράλογο να παίζει ποδόσφαιρο που χρειάζεται target man για την κορυφή της επίθεσης και να πάρεις τον Γκέκα που παίζει κρυφτό. Μιλάμε και για ποδοσφαιριστή που έχει ξαναπεράσει από την Παιανία και ποτέ του δεν δέθηκε με τον σύλλογο.

Σίγουρα οι φίλοι του Παναθηναϊκού θα επιθυμούν να μπουν τα λεφτά του Φεϊζάλ και να γίνουν πιο τρανταχτές μεταγραφικές κινήσεις. Αν όμως αυτό δεν συμβεί η διοίκηση Αλαφούζου θα πρέπει να κάνει στοχευμένες κινήσεις που θα δώσουν κίνητρο στον κόσμο να πάει στο γήπεδο και στους ποδοσφαιριστές την δυνατότητα να διεκδικήσου στόχους.

Χαιρετώ