Κατέφτασε ο νέος Τζινόμπιλι... (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

Eίναι σημαντική η αποψινή βραδιά για το ελληνικό μπάσκετ. Και δεν αναφέρομαι στο ντέρμπι του Ολυμπιακού με τη Φορτιτούντο ούτε βέβαια στον αγώνα του Αρη με την ΤΣΣΚΑ. Τα σπουδαία ξεκινούν μερικές ώρες αργότερα. Το ντεμπούτο του Βασίλη Σπανούλη στο ΝΒΑ -Γιούτα Τζαζ εναντίον Χιούστον Ρόκετς- αρχίζει στις 4 τα ξημερώματα.

Δεν είναι βέβαια ο πρώτος Έλληνας που δοκιμάζει την τύχη του στο ΝΒΑ. Πριν από αυτόν δοκίμασαν -χωρίς επιτυχία- ο Αντώνης Φώτσης και ο Ευθύμης Ρεντζιάς, και υπάρχει και η συζητήσιμης ελληνικότητας περίπτωση Τσακαλίδη. Όμως, ο Σπανούλης είναι ο πιο σημαντικός. Στο πρόσωπό του δοκιμάζεται το ελληνικό μπάσκετ της νουβέλ βαγκ, το ελληνικό μοντέλο αν θέλετε.

Ο 24χρονος Λαρισαίος δεν είναι το μεγαλύτερο ταλέντο της ιστορίας. Δεν είναι καν ο καλύτερος παίκτης της γενιάς του. Ωστόσο, ενσαρκώνει όλα όσα έφεραν την Εθνική μας ομάδα στην κορυφή της Ευρώπης και παρ' ολίγον του κόσμου: εργατικότητα, αυταπάρνηση, προσήλωση, ομαδικότητα, εξυπνάδα, ένστικτο. Θα μπορούσε να πάρει μαζί του στην Αμερική τους συνοδοιπόρους του, Δημήτρη Διαμαντίδη και Θοδωρή Παπαλουκά, αυτούς που ο Ιταλός συνάδελφος Φλάβιο Τρανκουίλο αποκαλεί στο blog του στην ιστοσελίδα της Ευρωλίγκας «μάγους του pick'n'roll» («νόμιζα ότι η Ελλάδα έβγαζε μόνο φιλοσόφους», αστειεύεται).
Η ευκαιρία που έχει μπροστά του ο Σπανούλης είναι εξαιρετική. Βρέθηκε σε καλή και φιλόδοξη ομάδα, με αστέρια αλλά και παίκτες ομάδας δίπλα του, με μέτριους ανταγωνιστές στις δύο περιφερειακές θέσεις και μ' έναν προπονητή που διδάσκει... ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ο Τζεφ βαν Γκάντι εμπιστεύεται αρκετά το Βασίλη μας, περισσότερο σε ρόλο οργανωτή και υπηρεσιακά στο «2».

Παρακολούθησα ένα φιλικό των Ρόκετς, χάρη στη μεσολάβηση του παλιόφιλου Γιάννη Τάρκα. Είδα τον Σπανούλη να παίζει με σιγουριά (γύρω στα 10-12 λεπτά σε κάθε ημίχρονο), αλλά να αντιμετωπίζει προβλήματα προσαρμογής, προβλήματα που ξεπερνιούνται. Στην Ευρώπη, το αγαπημένο του συνήθειο ήταν να ξεκινάει μπάσιμο, να κοντοστέκεται στα 5 μέτρα και να το συνεχίζει με εκρηκτικό βήμα με στόχο στο λέι απ. Στο ΝΒΑ, οι διαιτητές το θεωρούν αυτό «διπλή ντρίμπλα», επειδή η μπάλα κολλάει για ένα κλάσμα δευτερολέπτου στην παλάμη του Βασίλη. Τον είδα επίσης να κάνει πολλά φάουλ προσπαθώντας να δώσει βοήθειες στην άμυνα ή να κλέψει την μπάλα στη σέντρα. Δεν συνηθίζουν κάτι τέτοια οι άσοι του ΝΒΑ.

Ο Βαν Γκάντι, όμως, θα τα εκτιμήσει δεόντως. Στον αγώνα που παρακολούθησα, ο προπονητής των Ρόκετς ζήτησε τάιμ άουτ στα καλά καθούμενα, μόνο και μόνο για να κάνει την εξής παρατήρηση στον Σπανούλη (διάβασα τα χείλη του): «See the early opportunity»». Του ζήτησε δηλαδή να οργανώνει την επίθεση χωρίς χρονοτριβή, να ξεκινάει το σύστημα όσο γίνεται πιο γρήγορα, να μην ταλαιπωρεί το τόπι. Στο ΝΒΑ, ο γκαρντ που θα μείνει με την μπάλα στα χέρια μετά τα 20 δευτερόλεπτα της επίθεσης είναι καταδικασμένος να την «πουλήσει» ή να φάει τάπα από τους αθλητικούς αντιπάλους του.

Δεν έπαιξε πολύ καλά ο Σπανούλης στο ματσάκι που είδα. Εβαλε δύο υπέροχα καλάθια με διεισδύσεις, αλλά έκανε αρκετά λάθη και 6 φάουλ. Κι όμως, ο σχολιαστής του καναλιού των Ρόκετς είδε στο πρόσωπο του Ελληνα κάτι ξεχωριστό: «Ο Σπανούλης διαβάζει σωστά το γήπεδο, μάχεται για κάθε μπάλα ακόμα και στην προπόνηση, ακούει, μαθαίνει. Αυτά που κάνει στο παρκέ είναι περίπου τα ίδια που κάνει και ο Τζινόμπιλι. Δεν θα εκπλαγώ αν μία μέρα τον φτάσει». Το όνομα του κυρίου που είπε τη μεγάλη κουβέντα για το δικό μας παιδί; Κλάιντ Ντρέξλερ.