Η ΑΕΚ έκανε το μισό από το ζητούμενο για να φθάσει στη νίκη. Κράτησε τη συγκέντρωσή της στο 80% του αγώνα. Αυτό ήταν που δεν είχε στο προηγούμενο ματς με τη Λιλ και της κόστισε. Επίσης, είχε αυτό που δεν διέθετε στην κάθε επιθετική της προσπάθεια με την Αντερλεχτ και επίσης της κόστισε. Οφείλει τη νίκη κυρίως στη συγκέντρωση που διέθετε, έως το 85', και στο ότι δεν έχασε την υπομονή της.
Η επικράτηση θα είχε έλθει πιο εύκολα αν η «Ενωση» είχε αναπτυχθεί νωρίτερα από τον άξονα. Στο γήπεδο μάλιστα είχε τους παίκτες για να πάρουν την μπάλα (Χετεμάι, Σέζαρ και «Λύμπε») και να κάνουν κάθετα το παιχνίδι, αλλά, με εξαίρεση τον Δέλλα, ουδείς προσπάθησε να βοηθήσει την ΑΕΚ να αναπτυχθεί με αυτόν τον τρόπο.
Οι παίκτες έψαχναν να βγάλουν τον επιπλέον παίκτη πλάγια και στην πλάτη των ακραίων αμυντικών ώστε να περάσουν την μπάλα με σέντρα στην περιοχή. Αυτή η επιλογή έκανε το παιχνίδι της ΑΕΚ μονοδιάστατο και προβλέψιμο. Όμως ο οξυδερκής Λυμπερόπουλος είδε τον χώρο, τον εκμεταλλεύθηκε και στην τρίτη καλή πάσα που πήρε το... μπουμπούνισε!
Ο Φερέρ έβαλε από την αρχή του β' ημιχρόνου δεύτερο επιθετικό και προσπάθησε να βοηθήσει από τα άκρα με την είσοδο του Μαντούκα. Aν είχε επιμείνει το ίδιο και με τους χαφ να παίζουν την μπάλα κάθετα, η ΑΕK θα είχε φθάσει με μεγάλη άνεση στο «τρίποντο» και θα είχε δώσει πανηγυρική διάσταση στην επιτυχία της. Αυτή η νίκη έχει μεγάλη σημασία, πρώτα για την εξέδρα και μετά για τα αποδυτήρια.
Με αυτή την επιτυχία οι παίκτες κερδίζουν αυτοπεποίθηση για να φθάσουν σε θετικό αποτέλεσμα με τη Μίλαν και να εξασφαλίσουν την τρίτη θέση. Αν βέβαια καταφέρουν και δεύτερη νίκη, τότε ουδείς θα μπορεί να τους στερήσει το δικαίωμα να ονειρεύονται.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
