O άνθρωπος των οραμάτων (Sportday / Στέφανος Χάρης)

Η αλήθεια είναι πως σήμερα είμαι πολύ χαρούμενος, αλλά και προβληματισμένος. Παρακολουθούσα τη μετάδοση του αγώνα της ΑΕΚ με μεγάλη προσοχή, σχεδόν σε υπερένταση. Δεν γίνεται διαφορετικά, φίλε αναγνώστη. Οταν μεταδίδει ο αγαπημένος μου Κώστας Βερνίκος και στο γήπεδο κατεβαίνει η ΑΕΚάρα της καρδιάς μου, πρέπει να έχω τις κεραίες μου τεντωμένες διότι δεν ξέρω από πού θα μου έρθει το κακό μαντάτο. Το να μεταδίδει ο αγαπημένος σου σπορκάστερ και να νικάει η λατρεμένη σου ομάδα είναι οργασμός.

Ο προβληματισμός μου είναι ότι όλα αυτά δύσκολα θα ξανασυμβούν...

Η ΑΕΚ δεν νίκησε τυχαία. Η αγαπημένη λέξη του «Δον Λορένσο» Σέρα Φερέρ είναι το «όραμα» και ο Βερνίκος είναι ο άνθρωπος των οραμάτων. Βλέπει τον Τοζέρ, πιο ξανθό και από τουρίστα σε ξαπλώστρα στη Ρόδο, και τον λέει «Εμερσον». Οπότε εύλογα αναρωτιέται ο τηλεθεατής: ενέδρα έστησαν στο παλικάρι πριν από το ματς και το μαύρισαν στο ξύλο; Πότε έγινε αυτό και δεν το πήρε χαμπάρι κανένας;

Οταν μεταδίδει ο Κώστας, πρέπει να κρατάς σημειώσεις. Δεν μπορείς να χαλαρώνεις δευτερόλεπτο. Μπορεί ποδοσφαιριστής να βγει με αλλαγή από τον αγωνιστικό χώρο, αλλά ο Βερνίκος έχει τον τρόπο να τον ξαναφέρει στο παιχνίδι...

Την Τετάρτη το βράδυ, πάντως, χάσαμε και την τελευταία μας ελπίδα. Αφού ο επιφανής επιστήμονας, ο γιατρός Λάκης Νικολάου, δεν κατάφερε επί 90 και κάτι λεπτά να κάνει κάτι για την περίπτωσή του και περιορίστηκε μόνο στο να τον διορθώνει, σημαίνει, πολύ απλά, ότι η κατάστασή του είναι πλέον μη αναστρέψιμη...

Προσοχή, επειδή ο άνθρωπος είναι κολλητικός. Στη μετάδοση της ΝΕΤ κάποια στιγμή ο Τάκης Καραγκιοζόπουλος ακούστηκε να λέει ότι η «ΑΕΚ αφήνει πολύ μακρύ γήπεδο»!

Δύο τινά συμβαίνουν. Ή ο Καραγκιοζόπουλος κόλλησε από τον Βερνίκο ή του βγήκε αυτή η αρρώστια που έχουν με τα γήπεδα οι ΑΕΚτσήδες. Άλλος τα ρίχνει, άλλος δεν τα κατασκευάζει κι άλλος τα βλέπει πολύ μακριά...

Μου απογείωσε το κέφι ο μεγάλος λαϊκός ποιητής Καραμήτρος, ο τραβαδούρος από τον Πειραιά, ο οποίος χτύπησε και πάλι στο χθεσινό «Φως» με νέο αριστούργημα. Διατηρώ βέβαια κάποιες επιφυλάξεις για τη γνησιότητα του ποιήματος, μια και ο καλός μου ο Καραμήτρος πάντα κάτω από τον τίτλο φροντίζει να αναφέρει την ημερομηνία του συμβάντος, πράγμα που αυτή τη φορά δεν συμβαίνει. Το θεωρώ πάντως γνήσιο και το δημοσιεύω, αφήνοντας τις απορίες στον ιστορικό του μέλλοντος:

ΡΟΜΑ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 1-1

1-0 νικούσαμε την ξιπασμένη Ρόμα,
μας ισοφάρισε, παιδιά, η μοίρα μας η βρόμα.

Ηταν μοιραία η αλλαγή με τον Ανατολάκη,
ο Τότι τόνε άδειασε κι έβαλε το γκολάκι.

Όλοι μας εθαυμάσαμε του Σέζαρ
την γκολάρα,
που πήρανε οι Ιταλοί μια κεφαλοτρομάρα.

Νικοπολίδη αϊτέ, ήσουν το κάτι άλλο,
το μερδικό σου στη χαρά ήταν
πολύ μεγάλο.

Η μοίρα μάς εχτύπησε το βέλος
μας, τον Νέρι,
αν έπαιζε οι Ιταλοί θα πάθαιναν χουνέρι.

Γαύροι μου, η ομάδα μας που 'χε
κοιλιά μεγάλη,
φαίνεται να συνέρχεται από το μαύρο χάλι.

Ακολουθούν οι βάζελοι, μην τους
υποτιμούμε,
γιατί μέσα στην έπαρση μπορεί και να χαθούμε.

Μεγάλο παιχνίδι, μεγάλο ποίημα, λέει μια πάνσοφη λαϊκή κινέζικη παροιμία, που στην προκειμένη περίπτωση βρίσκει απόλυτη εφαρμογή. Αν όμως είμαι επιφυλακτικός για τη γνησιότητα του ποιήματος, είμαι απολύτως βέβαιος ότι αυτό που διάβασα στο «Φως» είναι ένας γνήσιος Πέτρος Μίχος. Ο μέντορας μου Θέμης Σινάνογλου τον ρωτά: «Είδαμε και στη Ρώμη ένα κλατάρισμα των χαφ ύστερα από κάποιο σημείο» και ο Πέτρος απαντά:

«Γι' αυτό σου είπα αυτό πριν. Από το 65' και μετά ξέμειναν από οξυγόνο…Κοίταξε, ο Ολυμπιακός του α' ημιχρόνου άξιζε το "διπλό" μέσα στη Ρώμη. Ο Ολυμπιακός του β’ ημιχρόνου όμως πρέπει να είναι ευχαριστημένος με το "Χ" που πήρε. Αν έπαιζε ο Καστίγιο, πάντως, πιστεύω ότι τα πράματα θα ήταν διαφορετικά, ειδικά σε αυτό το ματς. Αυτό το ματς ήταν κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του απέναντι σε τέτοιους αμυντικούς και έχοντας τόσους κενούς χώρους. Μην ξεχνάμε ότι ο Καστίγιο, πέρα από την μπάλα που ξέρει, είναι και φοβερός στα τρεξίματα. Ηταν πολύ μόνος του ο Κωνσταντίνου».

Μόνο ένας Πέτρος Μίχος μπορεί να κάνει κριτική για το πώς θα ήταν ένα παιχνίδι αν έπαιζε ένας παίκτης που απουσίαζε. Και μάλιστα να πέσει και μέσα στην πρόβλεψη…

(Απλώς υπενθυμίζω, φίλε αναγνώστη, ότι το ματς του Ολυμπιακού στη Ρώμη ήταν η απόλυτη επιβεβαίωση των δηλώσεων του Πέτρου Μίχου στον «Πρωταθλητή» της Τρίτης. Στο πρώτο ημίχρονο η Ρόμα αντιμετώπισε τον Ολυμπιακό χαλαρά, όπως ο Μίχος είχε προβλέψει. Στο δεύτερο τον αντιμετώπισε πολύ σοβαρά, όπως επίσης ο Μίχος είχε προβλέψει! Εκπληκτικό!

Τώρα που βρήκε και ο Γιώτης ο Τσαλουχίδης δουλειά στην Καβάλα είναι βέβαιο ότι οι προπονητές των ομάδων που παίζουν στο Τσάμπιονς Λιγκ δεν θα ξέρουν πού να κρυφτούν! Ετσι και τους περιλάβουν ο Μίχος, ο Τσαλουχίδης και ο Βαζάκας, αλίμονό τους…)

Αν θέλεις πάντως δηλώσεις και απόψεις πιο συγκεκριμένες, τότε, φίλε αναγνώστη, δεν έχεις παρά να διαβάσεις τη νέα μου κατάκτηση, τον Μπαλαντέρ από τον «Πρωταθλητή». Το κείμενο που ακολουθεί είναι η επιτομή της προσφοράς της συγκεκριμένης στήλης στην αθλητικογραφία:

«Να πούμε τώρα και τα δυσάρεστα. Αποδείχθηκε για μια ακόμα φορά ότι για να πάρεις αποτέλεσμα και να μπορέσεις να σταθείς στις απαιτήσεις ενός αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ πρέπει να έχεις περισσότερους ποιοτικούς παίκτες στην ενδεκάδα σου. Δεν μπορείς να πας πουθενά, ας πούμε, με παίκτες τύπου (άντε να μην πω ονόματα) που παίζουν και δεν φαίνονται. Και φυσικά στον τρόπο της αμυντικής σου λειτουργίας χρειάζεσαι (ακόμα) πολλά περισσότερα. Γιατί για τα δύο σέντερ μπακ του Ολυμπιακού η προηγούμενη εμπειρία επί ιταλικού εδάφους ήταν εφιαλτική, τόσο γι’ αυτούς όσο για την ομάδα. Κι όμως, με αυτούς παίζουμε κι ακόμα αναρωτιόμαστε πότε θα κάνει ο Ολυμπιακός το "διπλό" στο Τσάμπιονς Λιγκ. Σοβαροί να είμαστε δηλαδή...».

Τι να λέμε. Οταν έχεις επιχειρήματα και ακλόνητες θέσεις για πρόσωπα και καταστάσεις, τότε δύσκολα να βρει κάποιος τρόπο να σε αντικρούσει.

Όπως θεωρώ δύσκολο να μην πρόσεξες, φίλε αναγνώστη, το σημερινό σκίτσο στο κέντρο της σελίδας. Είναι μάλιστα το πρώτο -κι αυτό οφείλω να το παραδεχτώ- σκίτσο με χορηγό. Το άσπρο άλογο που βλέπετε μας το παραχώρησε ο λατρεμένος κάποτε πρόεδρος της ΑΕΚ Δημήτρης Μελισσανίδης και τον Φερέρ τον έδωσε ο Ντέμης που τον έφερε.

Ως φανατικός οπαδός της, προτείνω το σκίτσο ως νέο έμβλημα της «Ένωσης». Ο δικέφαλος αετός είναι λίγο passe…