Ο... θυμόσοφος Ηρακλής Αντύπας, αποτελειώνοντας ένα (ακόμα) γιαούρτι χωρίς λιπαρά, προσπάθησε να με βγάλει από τη δύσκολη θέση: «Γράψε "να κερδίσει το ποδόσφαιρο" ή "να κερδίσει ο καλύτερος"».
Του αντιπρότεινα να γράψω «στα ντέρμπι δεν χωρούν προγνωστικά» και προσφέρθηκα να κεράσω έξι δίπιτα απ' όλα για να σπάσει την εξαντλητική δίαιτα.
Οι συνηθισμένες δημοσιογραφικές κοινοτοπίες έκαναν παρέλαση στο γραφείο μέχρι να κατέβει η σοφή ιδέα για το περιεχόμενο αυτού του κειμένου με θέμα το ντέρμπι.
Μόλις ξεμπέρδεψα με μια καρμπονάρα και μια σαλάτα του ΣΕΦ, το γραφείο σταμάτησε να μοιάζει με τραπέζι συνοικιακού εστιατορίου και στρώθηκα στη δουλειά.
Αν στα ντέρμπι κερδίζει:
• ο καλύτερος, σημειώστε κόκκινο.
• αυτός με την ανεβασμένη ψυχολογία, σημειώστε πράσινο.
• αυτός με την καλύτερη φυσική κατάσταση (σ.σ.: τη λιγότερο κακή), σημειώστε κόκκινο.
• αυτός που έχει τον πιο γρήγορο σέντερ φορ, σημειώστε πράσινο.
• αυτός με τα καλύτερα στημένα, σημειώστε κόκκινο.
• αυτός που παίζει με κόσμο στην έδρα του, σημειώστε πράσινο.
Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός, με διαφορετικές διαδρομές ο καθένας, δεν έχουν πείσει ότι είναι σε καλή κατάσταση. Οι πρωταθλητές άρχισαν πιο δυνατά και στην πορεία εμφάνισαν τις αδυναμίες τους, με πιο βασική την αδυναμία των χαφ να παίξουν παραγωγικά. Οι «πράσινοι» παρουσίασαν ένα ποδοσφαιρικό αλαλούμ, τα ίχνη του οποίου προσπαθεί –επιτυχημένα– να εξαφανίσει ο Βίκτορ Μουνιόθ. Ο Παναθηναϊκός πάει να συνέλθει και ο Ολυμπιακός κρατιέται απλώς (για τα κυβικά του) στα όρια της ποδοσφαιρικής αξιοπρέπειας. Με βάση τη φετινή εικόνα τους, νικητής θα είναι ο λιγότερο κακός. Πραγματικά καλός δεν υπάρχει. Είτε «ρωμαλέος» είτε «πρέσβης», και οι δύο είναι κατώτεροι των προσδοκιών. Ενα τυχαίο γεγονός μπορεί να κρίνει το παιχνίδι. Μια νίκη του Ολυμπιακού αφήνει τον Παναθηναϊκό με τραύματα βαθμολογικά, που είναι σχεδόν αδύνατον να επουλωθούν. Η διαφορά των οκτώ βαθμών, που συνοδεύεται από ήττα μέσα στο σπίτι σου, δεν καλύπτεται στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Μια νίκη του Παναθηναϊκού τον βγάζει αυτόματα στον αφρό και τον βάζει στη διεκδίκηση του τίτλου επί ίσοις όροις. Σε μια σοβαρή και συγκροτημένη ομάδα, που χάνει το ντέρμπι εκτός έδρας και παραμένει δύο βαθμούς μπροστά, η ήττα θα πρέπει να περάσει ανώδυνα. Στον Ολυμπιακό, του γενικότερου αναβρασμού και της ευμετάβλητης ψυχολογίας, μπορεί να σημάνει μέχρι και τέλος εποχής.
Η ζωή είναι αλλού...
Μια κοινωνία που κοιτάει πίσω από την κλειδαρότρυπα της τηλεοπτικής οθόνης και στη συνέχεια παριστάνει τον δημόσιο κατήγορο. Πολίτες καρφωμένοι στις πολυθρόνες φοβούνται, εξοργίζονται και εκτονώνονται από μακριά. Στέλνουν SMS, ψηφίζουν «προτεινόμενους» και βάζουν «12» στη συμμετοχή της Κύπρου.
Ολα από την οθόνη και το κινητό τηλέφωνο. Η ζωή τους δουλειά-τηλεόραση, τηλεόραση-δουλειά. Γνωρίζουν τον Μικρούτσικο και αγνοούν την Κική Δημουλά. Χειροκροτούν τον Αρναούτογλου και αδιαφορούν για τον Γραμματικάκη. Το σύνολο των γνώσεών τους για την πραγματικότητα «στριμώχνεται» στα δελτία των 8. Λίγο πριν, εκστασιάζονται με τη «Βέρα στο δεξί» και λίγο μετά μένουν άναυδοι με τις «Αποκαλύψεις» του Νίκου Ευαγγελάτου. Ολα γίνονται αντιληπτά μέσα από το τηλεοπτικό κουτί.
Ακόμα και ο αθλητισμός είναι μόνο ένα καταναλωτικό προϊόν. Δεν παίζεις, βλέπεις. Δεν συμμετέχεις, καταναλώνεις. Η χαρά του παιχνιδιού απομακρύνεται. Τώρα, μπορείς να δεις, να «απολαύσεις» θέαμα, να στοιχηματίσεις.
Όσοι και όσες βγαίνουν στους δρόμους διεκδικώντας είναι περίπου τρελοί που κλείνουν τους δρόμους, εμποδίζουν την κυκλοφορία και στο τέλος βάζουν φωτιά σε κάδους απορριμμάτων και επιτίθενται στους αστυνομικούς.
Οι οθόνες πλημμυρίζουν φωτιές και ανοιγμένα κεφάλια. Ο πολίτης φοβάται, κλείνεται σπίτι του και ανοίγει την τηλεόραση. Εκεί τον πετυχαίνουν τα νέα στεγαστικά δάνεια, οι «έξυπνες» πιστωτικές κάρτες και οι συσκευές κινητών τηλεφώνων με ενσωματωμένες τοστιέρες και κλιματιστικά. Εκεί τον «αποτελειώνουν» ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ο Ευάγγελος Βενιζέλος και η Λιάνα Κανέλλη.
Γι' αυτούς και ορισμένους άλλους, όπως ο Νικήτας Κακλαμάνης και ο Κώστας Σκανδαλίδης, οι δρόμοι είναι για να κυκλοφορούν τα αυτοκίνητα. Για την επικοινωνία με τους πολίτες υπάρχει η τηλεόραση.
Ναι, αλλά για την επικοινωνία των πολιτών μεταξύ τους υπάρχουν και οι δρόμοι. Δρόμοι που γεμίζουν από μαθητές, εκπαιδευτικούς, αδιόριστους συμβασιούχους, εργαζόμενους στα λιπάσματα, λιμενεργάτες, συνταξιούχους. Δρόμοι που τους κλείνουν οι διαδηλωτές του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ, όσοι και όσες διαδηλώνουν για την ειρήνη.
Υπάρχουν ακόμα πολλοί και πολλές που δεν έχουν καταλάβει ότι η ζωή προσφέρεται δωρεάν στα προγράμματα της τηλεόρασης.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
