Καλός άνθρωπος και προπονητής (Sportday / Γιώργος Ζαχαριάδης)

Ο Σάββας Κωφίδης, ένας πολύ καλός άνθρωπος. Για τις ικανότητές του ως προπονητής θα μας επιτρέψετε να περιμένουμε λίγο ακόμα μέχρι να βγάλουμε ένα εμπεριστατωμένο συμπέρασμα. Θα αναμένουμε το επόμενο βήμα του. Οπως μας αποκάλυψε, θα συνεχίσει να ζει… «ποδοσφαιρικά» και θα επιμείνει ως προπονητής ποδοσφαίρου, έχοντας αποκτήσει πολλές δυνάμεις μετά τη συνεργασία του με τον Ηρακλή και την πρώτη του στάση σε μια νέα καριέρα.

Το δείγμα που καταγράψαμε ήταν άκρως ικανοποιητικό και οι «διαρροές» σημειώθηκαν σε κρίσιμες καταστάσεις, όταν η ομάδα του έπαψε να είναι ισχυρή, έπαψε να προσεγγίζει θετικά αποτελέσματα, αλλά περιορίστηκε σε απογοητευτικές εμφανίσεις και σκορ ήττας. Η διαχείριση της κρίσης δεν ήταν το φόρτε του, αλλά, σε τελική ανάλυση, κανείς μας δεν θα πρέπει να έχει απαιτήσεις από τον Σάββα Κωφίδη που βρέθηκε εν μέσω πυρών (χαλαρής διοίκησης και οπαδών που δεν την εγκρίνουν) και μάλιστα στα πρώτα του βήματα. Ο ίδιος μας είπε ότι έμαθε πολλά και ο καθείς μπορεί να αντιληφθεί ότι ο Ηρακλής ήταν ένα πανεπιστήμιο για τον προπονητή που ανέδειξε -αρκετά χρόνια νωρίτερα- ως έναν από τους καλύτερους Ελληνες ποδοσφαιριστές.

Το σημαντικότερο και αυτό που θα συγκρατήσουμε χωρίς να υπάρχει καμία διάθεση να απομονώσουμε τις προπονητικές του ικανότητες, είναι το ήθος. Αυτό που τον χαρακτηρίζει από τη στιγμή που μύρισε το χορτάρι και έγινε κομμάτι ενός συνόλου. Ο Σάββας, που δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από αυτό ακριβώς που αποπνέει η προσωπικότητα των χαμηλών τόνων, η ψιθυριστή φωνή ενός ταπεινόφρονα που έρχεται σε αντίθεση με το παρουσιαστικό τού «μεταλλά» των 46 Μαΐων. Πιστός σε αγνά ήθη και μακριά από μικρότητες. Ο,τι κι αν ακούστηκε, ό,τι κι αν ειπώθηκε για τον Σάββα Κωφίδη, τον άφησε παγερά αδιάφορο. Χθες, όσοι περίμεναν έστω και μια αιχμή για τη διοίκηση, έκαναν λάθος πρόβλεψη. Διότι ο Σάββας ασυναίσθητα λειτουργεί με γνώμονα την αγαθότητα των συναισθημάτων, τη συγκρατημένη παρόρμηση, την απόλυτα εποικοδομητική αυτοκριτική με στόχο να εντοπίσει τα λάθη του, τα πάθη του, χωρίς να ζητεί ευθύνες από τρίτους για όσα δεν κατάφερε.

Παράδειγμα προς μίμηση η αποχώρησή του. Η παραίτησή του δεν ήταν μια απλή παραίτηση για τον προπονητή που ήταν πάνω από όλα ακραιφνής οπαδός του Ηρακλή. Η τελευταία του ιδιότητα δίνει διαφορετικές διαστάσεις στην αποχώρησή του από το «κυανόλευκο» προσκήνιο και κυρίως μας υποχρεώνει να συγκρατήσουμε τη συμμετοχή του σε όσα θαυμαστά είδαμε κατά την περσινή περίοδο κι όχι όσα τελικά συνέβησαν φέτος, έπειτα από εννέα αγωνιστικές.