Παγίδες, αλλά... για τους άλλους (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

Είναι μπερδεμένος και παράξενος ο όμιλός μας», θρυλείται ότι είπε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς λίγο πριν μπει στο αεροπλάνο για τη Βιέννη (ενδιάμεσος σταθμός για τη Λιουμπλιάνα). «Δεν υπάρχει καμία ομάδα καταδικασμένη, κανένα αουτσάιντερ».

Μα τι λέτε, αγαπητέ; Τόσο εύκολο όμιλο δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί στην Ευρωλίγκα. Το ένα σκέλος του θυμίζει Βαλκανικούς Αγώνες ή μάλλον Λίγκα Αντριάτικα: Παρτιζάν Βελιγραδίου (χωρίς τον περσινό της σταρ Μιλόγεβιτς), Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ (χωρίς τον περσινό της σταρ Πεν), Ολύμπια Λιουμπλιάνας (αποψιλωμένη από τους αστέρες του σλοβενικού μπάσκετ). Από τις ισπανικές ομάδες, ο όμιλος έχει τις δύο μετριότερες: την αποδυναμωμένη Ουνικάχα Μάλαγα και την πρωτάρα Τζοβεντούτ Μπανταλόνα (ούτε Μπαρτσελόνα ούτε Τάου). Από τις ιταλικές, τη μετριότατη Λοτομάτικα Ρόμα (ούτε Μπενετόν ούτε Κλιμάμιο). Και από τα μεγαθήρια, τη Μακάμπι, η οποία αποχαιρέτησε τις μεγάλες προσωπικότητες με τις οποίες έφτασε στην κορυφή (Πάρκερ, Μπάστον, Σόλομον, Γκέρσον). Τη Μακάμπι, που νιώθει τυχερή με το 1-1 που βλέπει γραμμένο δίπλα στο όνομά της.

Ο Ομπράντοβιτς θέλει να κρατήσει τους παίκτες του σε εγρήγορση και να απομακρύνει τον κίνδυνο της επανάπαυσης, αυτής που παραλίγο να φέρει καταστροφή στον περσινό β' γύρο. Καλά κάνει λοιπόν. Καλά κάνει και μιλάει για κρυμμένους σκοπέλους και αφανή ναρκοπέδια. Αυτό δεν σημαίνει ότι λέει αλήθεια. Ο όμιλος είναι πράγματι αμφίρροπος, αλλά για τις ομάδες που διεκδικούν την 3η, την 4η, την 5η, ίσως και την 6η θέση (αν πιστέψουμε ότι η Μακάμπι θα είναι στην πρώτη δυάδα). Δεν θα είναι έκπληξη ακόμα κι αν τερματίσουν ισόβαθμες οι τρεις βαλκανικές ομάδες με τις δύο ισπανικές και τη Ρόμα. Το ρεκόρ τους όμως δύσκολα θα ξεπεράσει το 8-6. Υπάρχει έλλειμμα πείρας, προσωπικότητας και φιλοδοξίας.
Ο Παναθηναϊκός παίζει σε άλλη κατηγορία. Θα κινδυνεύσει με ήττες μόνο στα υπερβολικά ξένοιαστα βράδια του. Κάθε φορά που θα μπαίνει σε αφιλόξενο γήπεδο για να κερδίσει με τις φανέλες (όπως στη Μπανταλόνα), θα τα βρίσκει σκούρα. Κάθε φορά που θα παίζει ως Παναθηναϊκός, θα κερδίζει εύκολα. Στο ΟΑΚΑ βέβαια θα είναι θαύμα αν πετύχει οτιδήποτε λιγότερο από ένα στρογγυλό 7-0. Οσο πιο γρήγορα μαζέψει τα «κουκιά» για να εξασφαλίσει (ουσιαστικά, αν όχι και μαθηματικά) την πρωτιά τόσο μεγαλύτερη ευχέρεια θα έχει για να κάνει οικονομία δυνάμεων, συντήρηση και την περιβόητη «μίνι-προετοιμασία» του Δεκεμβρίου.

Για τον Αρη, το αποψινό crash test στην πόλη της Καμόρα μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικής σημασίας. Η περσινή ΑΕΚ έχασε το «τρένο» της πρόκρισης στον β' γύρο επειδή δεν μπόρεσε να πετύχει νίκες εκτός έδρας στους αγώνες που ήταν του χεριού της: Μπάμπεργκ, Στρασμπούρ, Λιουμπλιάνα. Του Αρη ο όμιλος είναι ανάλογα «βατός», μια και η σύνθεσή του επιτρέπει σε οποιονδήποτε να κυνηγήσει την 5η ή και την 6η θέση (θυμηθείτε ότι συνεχίζει και ο καλύτερος έκτος).

Για να το παλέψει η ομάδα της Θεσσαλονίκης, θα πρέπει να μαζέψει όσο περισσότερο... ροζ μπορεί απέναντι στη Φενερμπαχτσέ, την Ορτέζ, τη Νάπολι. Τους Τούρκους τους νίκησε ήδη. Τους Γάλλους τους περιμένει την επόμενη Τετάρτη στο Αλεξάνδρειο. Εάν καταφέρει απόψε τους Ιταλούς, τους βάζει πλάτη. Θα είναι αληθινή υποθήκη πρόκρισης.