Ευτυχώς, δεν ήταν πειστικοί! Ειδάλλως... (Sportday / Διονύσης Ελευθεράτος)

Καλή ιδέα τα σατιρικά σκετς, με τους υποτιθέμενους ξυλοδαρμούς οπαδών του Παναθηναϊκού και του Εργοτέλη πριν αρχίσει ο αγώνας στο Παγκρήτιο. Έστω κι έτσι, τα γήπεδα μπορούν να γίνουν «θέατρα»! Οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές είχαν «πεθάνει» στο γέλιο. Ευτυχώς! Σκέφτεστε τι θα μπορούσε να είχε συμβεί, εάν η ηθοποιία τους ήταν πιο πειστική; Ουδείς εγγυάται ότι κάποιοι «αναψοκοκκινισμένοι» δεν θα κατηφόριζαν από την κερκίδα στον αγωνιστικό χώρο για να ενισχύσουν τις «φίλιες δυνάμεις». Εάν μάλιστα ακουγόταν και καμία βρισιά για να υπηρετηθεί καλύτερα η υποκριτική τέχνη, άντε μετά να πεισθούν οι Αρχές ότι δεν τελέσθηκε το αδίκημα της «εξύβρισης και βλασφημίας». Αυτό που επισύρει πλέον δεκάμηνη φυλάκιση. Στη χώρα όπου οι «χριστοπαναγίες» ακούγονται συχνότερα από το «καλημέρα»...

Η μοναξιά του επιθετικού, ρε παιδιά;

Πρώτο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός στην «κόντρα»: κινδύνευσε να «στραβολαιμιάσει» ο Σαλπιγγίδης, έτσι όπως έτρεχε κοιτώντας αριστερά, μήπως τυχόν διακρίνει συμπαίκτη έτοιμο να «υποδεχθεί» την «ασίστ». Ο Ρομέρο άργησε. Λένε ότι ο ρόλος του τερματοφύλακα είναι ο πιο μοναχικός στο ποδόσφαιρο. Μάλλον έτσι είναι. Ρωτήστε όμως και κανέναν επιθετικό, έπειτα από φάση στην οποία ο ίδιος θυμίζει ατμομηχανή και η υπόλοιπη ομάδα... βαγόνια που αποκολλήθηκαν και έμειναν πίσω!