Η μεγάλη ευκαιρία του «Μπίλι» (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

Για να πετύχει ένας «ρούκι» στο ΝΒΑ, χρειάζεται πρώτα πρώτα ευκαιρίες. Για να βρει ένας «ρούκι» ευκαιρίες σε ομάδα όπως οι Χιούστον Ρόκετς (των οποίων όλοι σχεδόν οι αγώνες κρίνονται στον πόντο, συνεπώς δεν αφήνουν «garbage time» για τους εφεδρικούς), θέλει και τύχη. Τη νύχτα της Κυριακής, συζητώντας με τον Γιώργο Συρίγο στο περιθώριο της τηλεοπτικής μετάδοσης του αγώνα Λέικερς-Μπουλς, λέγαμε ότι «δεν μπορεί, όλο και κάποιος θα τραυματιστεί από τους εύθραυστους γκαρντ των Ρόκετς».

Είχαμε κατά νου τον Αλστον ή και τον Μακ Γκρέιντι, αλλά το ευχάριστο μαντάτο ήλθε από αλλού, προτού αλέκτορα τρις φωνήσαι: έσπασε το χέρι του ο Κερκ Σνάιντερ, ένας από τους πρώτους αναπληρωματικούς της ομάδας, με μέση συμμετοχή 20 λεπτά. Το θαύμα έγινε!

Σύμφωνοι, μη διαμαρτύρεστε, δεν είναι σωστό να χαμογελάμε με τον πόνο ενός αθλητή. Το ξέρω, το ομολογώ, κοκκινίζω από ντροπή, αλλά... το ξεπερνάω. Ο Σνάιντερ θα γίνει καλά και θα επιστρέψει, σε 10-12 εβδομάδες. Μέχρι τότε, μπορεί να του έχει φάει τη θέση ένας λευκός με δύσκολο όνομα από τη μακρινή Ελλάδα.
Οταν ο άτυχος Καλιφορνέζος χτύπησε και έφυγε για τα αποδυτήρια, ο προπονητής των Ρόκετς Τζεφ Βαν Γκάντι γύρισε και έδωσε εντολή στον άνθρωπό μας. Δεν ήταν η τελευταία λύση πριν από την απελπισία. Εκτός του Σπανούλη, περιμένει τη σειρά του ένας ακόμα «νεοσύλλεκτος», ο Κρις Νόβακ, ο οποίος έβαζε τα τρίποντα σωρηδόν στα φιλικά. Είναι όμως περισσότερο μονοδιάστατος φόργουορντ, παρά πολυσύνθετος γκαρντ.

Αντί του Σνάιντερ, ο Βαν Γκάντι θα χρειαστεί κάποιον ικανό να βοηθήσει στην οργάνωση, στην άμυνα, στις διεισδύσεις. Στο συγκεκριμένο ματς, ο Σπανούλης χρησιμοποιήθηκε 13 λεπτά, δίχως να σκοράρει, αφού αστόχησε στο μοναδικό του σουτ 4,5 λεπτά πριν από το φινάλε. Έδωσε μία ασίστ, υπέπεσε σε δύο φάουλ, έκανε κι ένα λάθος. Επικοινώνησα μαζί του για να μάθω λεπτομέρειες και τον άκουσα πολύ ικανοποιημένο. Δεν είναι μόνο ότι έπαιξε, είναι ότι χρησιμοποιήθηκε στη δ' περίοδο και είχε καλές επιδόσεις σε αυτά που του ζητήθηκαν, μάλιστα μπροστά στα μάτια του επισκέπτη Παναγιώτη Γιαννάκη. Απέφυγε τα λάθη της απειρίας, μοίρασε προσεκτικά την μπάλα, κυνήγησε στην άμυνα.

Στο φύλλο της στατιστικής, το καλύτερο εύσημο για το Ελληνόπουλο είναι η ίδια η λυπητερή: Νιου Γιορκ Νικς 90, Χιούστον Ρόκετς 97. Δέκα λεπτά πριν από το τέλος το σκορ ήταν 68-68 και ο Γιάο Μινγκ είχε μόλις δεχθεί τάπα από έναν παίκτη με μπόι 1,75 μ. (Νέιτ Ρόμπινσον). Κάπου εκεί έπιασε δουλειά ο δικός μας. Οποιος έχει παίξει στο ΣΕΦ, στο Αλεξάνδρειο, στο Τελ Αβίβ, στην Κωνσταντινούπολη, δεν φοβάται δα το καυτό κοινό των Νικς.

Η φωτογραφία του «Μπίλι» κοσμούσε χθες το βράδυ την αθλητική ιστοσελίδα της «Houston Chronicle»: «Ο Βασίλης Σπανούλης ίδρωσε πολύ στα 13 λεπτά της συμμετοχής του», ήταν -σε ελεύθερη μετάφραση- η λεζάντα. Ψάχνοντας το ρεπορτάζ του αγώνα, βρήκα αυτό που έψαχνα, δηλώσεις του Βαν Γκάντι για τον 24χρονο Ελληνα: «Είδα ότι ο Σπανούλης ήταν καλός στην άμυνα. Μας πρόσφερε πρόσθετη διεισδυτικότητα και προφανώς περισσότερες ευκαιρίες μετά τον τραυματισμό του Κερκ. Αρκεί να παίξει καλά».

Το βράδυ της Τρίτης 21 Νοεμβρίου, στο θρυλικό «Μάντισον Σκουέρ Γκάρντεν», μπορεί να αποτελέσει ανατολή μιας νέας καριέρας για το δικό μας παιδί.