Είχαν και οι δυο Ζούλιο Σέζαρ! (Sportday / Γιώργος Χελάκης)

Ευτυχώς που δεν είχαμε την αξίωση να γίνουμε σοφότεροι για Ολυμπιακό και ΑΕΚ περιμένοντας να δούμε τα χθεσινά παιχνίδια.

Σχετικά νωρίς πέτυχαν τον στόχο τους, που ήταν να προηγηθούν, και στη συνέχεια οι μηχανές κατέβασαν ρυθμό. Συμβαίνουν κάτι τέτοια με τις ελληνικές ομάδες, ακόμα κι ανεξάρτητα από τη βούληση των προπονητών τους. Τα δύο πλασέ του Ζούλιο Σέζαρ «σφράγισαν» την ανωτερότητα της ΑΕΚ. Στην Κέρκυρα, ένας άλλος Ζούλιο Σέζαρ, αν και αμυντικός, ενήργησε σαν φτασμένος φορ και άνοιξε τον δρόμο για την εκτός έδρας άνετη επικράτηση. Συνονόματοι, συνεπώνυμοι και συμπατριώτες οι μεγάλοι πρωταγωνιστές της «πρώτης δόσης» της δέκατης τρίτης αγωνιστικής.
Για διαφορετικούς λόγους, και οι δύο αμφισβητήθηκαν στις αρχές της διοργάνωσης. Ο μεν του Ολυμπιακού επειδή δεν έπαιξε, παρά ως αλλαγή, ο δε της ΑΕΚ επειδή έπαιζε και δεν τα... κατάφερνε. Τα πράγματα άλλαξαν στη συνέχεια. Ο πρώτος έγινε βασικός κι αναντικατάστατος στην «ερυθρόλευκη» άμυνα. Ο δεύτερος, από αποδιοπομπαίος τράγος της κερκίδας, σκόρερ στη «χρυσή» νίκη επί της Μίλαν, δεινός εκτελεστής, ιδανικός παρτενέρ του Λυμπερόπουλου. Ποιος; Αυτός που έμπαινε μόνος στην αντίπαλη περιοχή, έχανε το κοντρόλ ανενόχλητος και... κέρδιζε τη γιούχα της εξέδρας. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο κι αυτή είναι η ψυχολογία του οπαδού, για να γράψουμε κάτι κοινότοπο.

Ο Τροντ Σόλιντ, παρά τον φόβο της κούρασης βασικών στελεχών, όχι μόνο τους έβαλε όλους απ' την αρχή, αλλά τους κράτησε μέχρι το τέλος. Οποιος κάηκε στον χυλό του «Βικελίδης», φύσηξε και το γιαούρτι της Κέρκυρας. Το «βαρύ πυροβολικό» του Θρύλου πήρε το ματς χωρίς να προκαλέσει ρίγη ενθουσιασμού με την απόδοσή του. Ισα ίσα που θα πρέπει να προβληματιστεί από το ντεφορμάρισμα του Οκκά και τη φανερή αδυναμία του Μπόρχα να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Τουλάχιστον επί του παρόντος.

Η ΑΕΚ για ένα ημίχρονο έδειχνε μέσα στο γήπεδο ότι η δουλειά του προπονητή είναι κάτι πολύ παραπάνω από το να επιλέγει τους έντεκα. Ο Φερέρ διδάσκει πώς πρέπει να αναπτύσσεται η ομάδα και οι παίκτες οφείλουν να μαθαίνουν. Ολοι οι παίκτες, χωρίς εξαίρεση και άσχετα με το ποιοι θα είναι οι έντεκα κάθε φορά. Σπουδαίο μάθημα και για όλους εμάς, που πάντα ψάχνουμε να βρούμε γιατί παίζει «αυτός» και όχι «εκείνος». Ο Φερέρ τα «σχετικοποίησε» όλα αυτά. Ακόμα και μόνο γι' αυτό, η προσφορά του στο ελληνικό ποδόσφαιρο φαίνεται ότι θα ξεπεράσει κατά πολύ τα όρια της ομάδας που προπονεί –ή μάλλον που διδάσκει...