Άλλα τα μάτια του λαγού... (Sportday / Διονύσης Ελευθεράτος)

Τι κι αν ο προπονητής είναι Αργεντινός; Το άρωμα του Αρη είναι «βραζιλιάνικο». Κάτι οι εμπορικές σχέσεις με την οικογένεια Ροναλντίνιο, κάτι το όνομα του Νασιμέντο, που θυμίζει εκείνο του Πελέ (Ντονασιμέντο), ε, αποφάσισε ο Κόκε να κτυπήσει πέναλτι αντιγράφοντας κατά το ήμισυ το στυλ του... Σόκρατες. Γιατί κατά το ήμισυ; Διότι ο μεγάλος Βραζιλιάνος άσος δεν έπαιρνε φόρα, καθόλου. Στεκόταν ακίνητος πίσω από την μπάλα, με το πόδι μετέωρο. Σαν ταυρομάχος που «τσίτωνε» τα νεύρα του ταύρου. Ο Κόκε «πήρε και δεν πήρε» φόρα. Η τελική εκτέλεση, αμήχανη, ιδανική για τον... Εμπέντε. Σύμφωνοι, άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας. Ακόμη και οι κορυφαίοι, όμως, ενίοτε προδίδονται από το στυλ τους: ο Κόκε μπορεί να παρηγορηθεί, αν θυμηθεί το χαμένο πέναλτι του Σόκρατες, το 1986, στο Μεξικό, ενατίον της Γαλλίας...

Οταν φταίνε όλοι και όλα

Το τελευταίο δυνατό σουτ στο «Κλεάνθης Βικελίδης» ήταν η οργισμένη κλοτσιά του Εμπέντε με μια διαφημιστική πινακίδα. Η πρώτη «έκρηξη» πράσινης μαχητικότητας έγινε αισθητή στο πρόσωπο του έξαλλου Βέλιτς, αμέσως μετά τη λήξη. Οταν «έλουζε» τον Τεροβίτσα. Εάν άνοιγε κάποιος την TV εκείνη την ώρα, θα υπέθετε ότι ο ΠΑΟ είχε διεκδικήσει, ματαίως, δύο-τρία πέναλτι. Κρίμα. Η ήττα δεν στιγματίζει. Η έλλειψη ανωτερότητας -σε άλλα- στιγματίζει. Ειδικά τους «μεγάλους».