Έρμαιο στα χέρια δικαίων και αδίκων (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

Χειρότερη τιμωρία δεν θα μπορούσε να επιβάλει ο Ολυμπιακός στον Σχορτσιανίτη. Τον υποχρέωσε να ακολουθήσει την αποστολή στη Γερμανία για να είναι παρών, ταλαιπωρημένος θεατής, σε έναν αγώνα στον οποίο δεν πρόκειται να αγωνιστεί. Εάν έχετε εχθρούς, το ίδιο να κάνετε κι εσείς. Σπάστε τον κουμπαρά, αγοράστε τους ένα αεροπορικό εισιτήριο για κάποιον σχετικά απόμακρο προορισμό που να απαιτεί δύο και τρία δρομολόγια και στείλτε τον στο «Ελ. Βενιζέλος». Μην ξεχάσετε να φορέσετε σαρδόνιο χαμόγελο την ώρα που θα κουνάτε το μαντίλι.

Ακόμα κι αν σταματήσει σήμερα η απεργία των εργαζομένων στον έλεγχο των χειραποσκευών (αυτή που ξεκίνησε απροειδοποίητα την Κυριακή και έκτοτε αναγκάζει το προσωπικό ασφαλείας να περνάει όλους τους επιβάτες από έναν και μοναδικό ανιχνευτή μετάλλων), όλο και κάποιος πικραμένος θα βρεθεί να πάρει τη σκυτάλη. Ίσως οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, πιθανότατα το ιπτάμενο προσωπικό, ενδεχομένως κάποιος πιο «γήινος» κλάδος, όπως οι ταξιτζήδες. Γιατί όχι όλοι αυτοί μαζί; Να κλείσουν και τους δρόμους με μια ωραία πορεία στο κέντρο για να δέσει το γλυκό.
Τους παίκτες και τους προπονητές του Ολυμπιακού, η χθεσινή βασανιστική μέρα τούς βρήκε στα αεροδρόμια, στις ουρές, στα γκισέ, στο έλεος των απεργών. Καλύτερα να ξεκινούσε με τρένο για το Ντίσελντορφ, παρά με αεροπλάνο. Τα ίδια και ενδεχομένως χειρότερα θα υποστεί σήμερα η αποστολή του Αρη για την Καταλούνια. Όποιος ταξιδεύει με διαδοχικές πτήσεις είναι σχεδόν καταδικασμένος να χάσει την ανταπόκριση και να ταλαιπωρηθεί διπλά. Σας το λέω από προσωπική πείρα. Και η δική μου ημέρα κάπως έτσι πέρασε.

Ευτυχώς, στην άκρη του τούνελ φαινόταν η λάμψη της υπέροχης Βαρκελώνης να με παρηγορεί και ταυτόχρονα να μου υπενθυμίζει την εθνική πληγή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Αναφέρομαι φυσικά στο οικονομικό και κοινωνικό σκέλος, αυτό που έστειλε τη Βαρκελώνη στον αφρό (μετά το 1992) και την Αθήνα στον βυθό.

Αν αμφιβάλλετε ότι η κατάσταση εκεί έξω είναι δραματική, ρωτήστε τους πολλούς που ταξίδευαν για τις Βρυξέλλες με «καραμπόλα» για να παρακολουθήσουν τον ποδοσφαιρικό αγώνα της ΑΕΚ. Σε όσους σκοπεύουν να πάνε σήμερα, αυθημερόν, εύχομαι καλή τύχη. Ας είναι προετοιμασμένοι για το ενδεχόμενο να μπουν στο γήπεδο στο δεύτερο ημίχρονο. Η Ελλάδα, πόρνη φτηνή, γίνεται έρμαιο στα χέρια δικαίων, αδίκων, επιτήδειων και ανεπιτήδευτων. Κάθε μέρα κάποιος θα εκβιάζει, κάθε εβδομάδα κάποιος θα κηρύσσει απεργία διαρκείας στις πλάτες του κοσμάκη, κάθε μήνα κάποια υπουργάρα θα παίζει πόλεμο με το ψωμί των λίγων και με τα νεύρα των πολλών.

Κάθε φορά που ταξιδεύω, η Ελλάδα με πληγώνει. Οταν το έγραψε ο ποιητής, σίγουρα εννοούσε ότι οπουδήποτε αλλού είναι καλύτερα, προτιμότερα. Εμείς οι αμετανόητοι ελληνολάγνοι το ερμηνεύσαμε κατά το δοκούν και πορευθήκαμε ξένοιαστοι προς το ηλιοβασίλεμα. Συγγνώμη για το παραλήρημα, αλλά αυτός ο καταραμένος τόπος βρίσκει τρόπο να βγάζει ξινές τις ωραιότερες στιγμές: το ταξίδι, τις διακοπές, την αναζήτηση. Σε ανακουφίζει μόνο όταν τον βλέπεις στο καθρεφτάκι να απομακρύνεται.