Xρόνια πολλά, Νικόλα (Sportday / Στέφανος Χάρης)

Αν λατρεύω την εφημερίδα που κρατάτε στα χέρια σας, είναι επειδή δεν τονίζει τις μεγάλες αποκλειστικότητές της. Χθες π.χ. η εφημερίδα που ανέτρεψε τα καθιερωμένα κυκλοφόρησε με μια αποκλειστική συνέντευξη του Σωκράτη Κόκκαλη! Κι όμως, την πέρασε στο ντούκου, χωρίς να την προβάλει καθόλου!

Κάποιος θα αναρωτηθεί πού ήταν η συνέντευξη. Μα, φυσικά, στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας. Εκεί υπάρχει ολόκληρη η συνέντευξη.

Γράφει η «SportDay», βάζοντας μάλιστα φωτογραφία του Κόκκαλη: «Δεν βαρέθηκες; Να αποτυγχάνεις κάθε χρόνο στο Τσάμπιονς Λιγκ; Να ξοδεύεις λεφτά σε λάθος μεταγραφές; Να μη βρίσκεις προπονητή για την ευρωπαϊκή καταξίωση; Να περιμένεις το πρωτάθλημα για να χρυσώσεις το χάπι;».

Κάποιος θα αναρωτηθεί τι απάντησε ο Κόκκαλης και πού είναι οι απαντήσεις του. Μα είναι εκεί, στην πρώτη σελίδα. Αριστερά υπάρχει ένα τετραγωνάκι, που λέει «Περασμένα ξεχασμένα. Νέα ασφάλιστρα SINCO», και δεξιά ένα άλλο τετραγωνάκι, που λέει «Ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα το 2031 μ.Χ.; Σύνταξη ζωής Ιντεραμέρικαν»!

Βάλτε τα κάτω όλα και θα δείτε. Ρωτάει η «SportDay»: «Δεν βαρέθηκες να αποτυγχάνεις στο Τσάμπιονς Λιγκ;». Απαντάει ο Κόκκαλης: «Περασμένα ξεχασμένα». Ξαναρωτάει η εφημερίδα: «Δεν βαρέθηκες να περιμένεις το πρωτάθλημα για να χρυσώσεις το χάπι;». Απαντάει ο Κόκκαλης: «Ποιος Θα πάρει το πρωτάθλημα το 2031 μ.Χ.;»! Ελπίζω να το καταλάβατε. Τα τετραγωνάκια δεν είναι διαφημίσεις. Είναι απαντήσεις του Κόκκαλη με χορηγό…

(Το σκίτσο στο κέντρο της σελίδας δείχνει τον συμπαθή Τροντ Σόλιντ να μαζεύει ρούχα, βαλίτσες, πράγματα. Το δημοσιεύω μόνο προς τέρψιν αυτών που τον βρίζουν. Διότι κάτι μου λέει ότι ο Νορβηγός θα τη βγάλει καθαρή και αυτή τη φορά. Φτάνει να νικήσει το Αιγάλεω την Κυριακή που έρχεται στο Καραϊσκάκη, που δεν έχει κερδίσει εδώ και δύο μήνες. Περίπου δηλαδή στην κατάσταση που ήταν η Ρόμα και η Βαλένθια πριν αντιμετωπίσουν τον Ολυμπιακό…)

Χθες ήταν η γιορτή του Αγίου Νικολάου και ο αγαπημένος μου ποιητής, Διονύσης Τσακασιάνος, φρόντισε να γράψει στο «Derby» μια ωδή, την οποία θα 'θελα να μοιραστώ μαζί σας:

«Τετάρτη κι έλα, Νίκο μου, γλυκά να φιληθούμε,
τι κι αν μας πούνε αδερφές, τι κι αν θα κουνηθούμε;
Χρόνια πολλά σου, αδερφέ, ή αδερφή αν θέλεις,
χιλιόχρονος, πολύχρονος και στο απαυτό της Ελλης.
Αυτή την πρώην γκόμενα, που ενέσκηψε προσφάτως
κι όλοι τη ζαχαρώνουνε, τη λένε "πρώτος πάτος".
Κι ο μήνας ο Δεκέμβριος, του δυο χιλιάδες έξι,
στις έξι τις ημέρες του και σεξ μέχρι να φέξει.
Χιλιάδες οι Νικόληδες, μαζί κι ο ξαγοράρης,
Δράκος, μα και Κορόβηλας και ποιον να πρωτοπάρεις;
Και γίνεται συνωστισμός, τρέχουνε για προσκλήσεις,
εις τον χορό των διαιτητών ποιον να ευχαριστήσεις;
Χαμός με τους παράγοντες, το μαγικό χαρτάκι
της διαιτησίας εραστές τραβάνε με μεράκι.
Να δουν αυτούς που βρίζουνε ή και χειροκροτούνε,
ανάλογα τα γούστα τους, οι άλλοι τι να πούνε;
Πάντως θα γίνει τζερτζελές, μεγάλο πανηγύρι,
ζήτω, Βαρούχα όμορφε, στις φιέστες ψωμοτύρι.
Θα μπουν και στο ταμείο σου, χρήμα με ουρά και δόξα,
οι άλλοι να ζηλεύουνε, να 'χουν μυαλά με λόξα».

Ο ποιητής καταφέρνει το ακατόρθωτο: να συνδέσει την εορτή του Αγίου Νικολάου με τον χορό των διαιτητών που διοργανώνει κάθε χρόνο ο Βαρούχας! Το διαβάζεις και, αν λέγεσαι Νικόλας, μέχρι που αλλάζεις όνομα...

Τέτοιον κίνδυνο δεν διατρέχει ο παλαίμαχος τερματοφύλακας του ΠΑΟ, Νίκος Σαργκάνης, ο οποίος γιόρτασε την ονομαστική του εορτή αρθρογραφώντας στο «Goal» για τον Ολυμπιακό.

Γράφει ο Σαργκάνης: «Το αποτέλεσμα του αγώνα απλώς αδικεί τον Ολυμπιακό. Ουσιαστικά, οι Ουκρανοί πήραν αυτό που ήθελαν κάνοντας μόλις μία φάση και εκμεταλλευόμενοι την ίδια στιγμή την αδράνεια της άμυνας των "ερυθρολεύκων". Από την πλευρά τους, οι τελευταίοι πίεζαν, χωρίς όμως να γίνονται ιδιαίτερα απειλητικοί. Ισοφάρισαν τελικά στο δεύτερο ημίχρονο με το γκολ του Καστίγιο, αλλά γενικά οι καλές φάσεις του αγώνα ήταν περιορισμένες.

Αυτό που καθόρισε την έκβαση της αναμέτρησης ήταν το γεγονός ότι δεν υπήρχε στην κορυφή της επίθεση ο παίκτης που θα έπαιρνε την μπάλα και θα ολοκλήρωνε τις επιθετικές προσπάθειες. Δεν υπήρχε κανείς για να δώσει λύσεις και να αξιοποιήσει τις μπαλιές των ακραίων και των χαφ.

Από την πλευρά του, ο Τροντ Σόλιντ έριξε στη "μάχη" όσα "όπλα" διέθετε. Δεν πιστεύω δηλαδή ότι θα μπορούσε να κάνει κάτι παραπάνω και δεν το έκανε. Το ίδιο ισχύει και για τους παίκτες. Εκαναν ό,τι μπορούσαν, πάλεψαν πάρα πολύ, αλλά δεν είχαν την τύχη με το μέρος τους, χωρίς πάντως αυτό να αποτελεί δικαιολογία.

Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ο Ριβάλντο. Η προσπάθεια που κατέβαλε ήταν τεράστια, έδωσε τον καλύτερο εαυτό του για να βοηθήσει τον Ολυμπιακό στην προσπάθειά του για τη νίκη. Από την άλλη πλευρά, επειδή θα συζητηθεί η αντίδραση του Νικοπολίδη στη φάση του γκολ της Σαχτάρ, δεν πιστεύω ότι ήταν μόνο δικό του λάθος, αλλά συνολικά όλης της άμυνας του Ολυμπιακού, που όφειλε εκείνη τη στιγμή να μαρκάρει τον Ματουζάλεμ. Οσο για τους Ουκρανούς, έπαιξαν πειθαρχημένα, εκμεταλλευόμενοι τα λάθη του αντιπάλου, και πήραν το αποτέλεσμα που ήθελαν».

Συνοψίζω: οι Ουκρανοί έκαναν μόνο μία φάση, ο Σόλιντ έβαλε όλους τους παίκτες που είχε στη διάθεσή του, ο «Ρίμπο» ήταν το κάτι άλλο και στο γκολ των Ουκρανών ο Νικοπολίδης δεν φταίει. Αλλο ματς πρέπει να είδες, αγαπητέ αναγνώστη, αλλά δεν υπάρχει πρόβλημα. Αν ένας παλαίμαχος του ΠΑΟ λέει τόσο καλά λόγια για τον Ολυμπιακό, μπροστά στο παράδειγμα ποδοσφαιρικού πολιτισμού τι τα θέλουμε τα υπόλοιπα…

Επιτέλους, μπροστά σε μια τραγωδία, όπως η εμφάνιση του Ολυμπιακού στο Τσάμπιονς Λιγκ, οι δύο «αιώνιοι» στο πρόσωπο του Νίκου Σαργκάνη συμφιλιώθηκαν…

Ολα αυτά, πάντως, είναι ένα τίποτα μπροστά στην πραγματική είδηση της ημέρας, που δημοσιεύτηκε στο «Goal», στο ρεπορτάζ του Αρη.

«Μόνο απαρατήρητη», γράφει κάποιος καλός συνάδελφος, «δεν μπορεί να περάσει η παρουσία του Γιάννη Κόντη στη Βαρκελώνη. Και μόνο η πρόθεση του Αρη να ασχοληθεί με παίκτες της δεύτερης ομάδας της Μπαρτσελόνα λέει πολλά».

Οντως, η παρουσία του Κόντη δεν περνά απαρατήρητη. Ο δήμαρχος της Βαρκελώνης του απένειμε το χρυσό κλειδί της πόλης, το «Καμπ Νου» θα μετονομαστεί σε Στάδιο «Γιάννης Κόντης», η Σαγκράδα Φαμίλια κατεδαφίστηκε συμβολικά για χάρη του.

Οσο για το πόσα πολλά λέει η πρόθεση του Αρη να ασχοληθεί με παίκτες της δεύτερης ομάδας της Μπάρτσα, αρκεί να σας πω ότι η ιστορία του συλλόγου αλλάζει επιτέλους προς το καλύτερο. Ποια κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ και σαχλαμάρες; Ευτυχώς που πήγε στη Βαρκελώνη ο Κόντης…