Aσθενής στον άξονα και με άγχος για φερετζέ (Sportday / Αντώνης Πανούτσος)

Το σύνθημα «Ξύπνα, μαλάκα Νορβηγέ» ακουγόταν από όλο το γήπεδο. Το «Σωκράτη, σεβάσου τον Ολυμπιακό, πάρε άλλους παίκτες ή φύγε από δω» ήταν πλέον παλιό χιτ. Τη στιγμή που ο Τσίκινης σήκωνε τη φωτεινή ταμπέλα για αλλαγή, υπάρχουν άνθρωποι που ορκίζονται ότι είδαν να ανάβει το νούμερο 9 της φανέλας του Γιάννη Οκκά. Ηταν η στιγμή που ο Τροντ Σόλιντ θα εγκαινίαζε το πρώτο νορβηγικό κοιμητήριο Αθηνών. Αλλά μπροστά από το 9 άναψε ένας άσος, ο Κωστούλας έβγαινε, τη θέση του έπαιρνε ο Χάρης Παππάς, ο Μπόρχα σκοράρισε, ο Ολυμπιακός κέρδισε 3-2 και επέστρεψε στο παραδοσιακό αντιεξουσιαστικό mood της κερκίδας του. Οπου κανένας πρόεδρος δεν είναι αρκετά άξιος, οι μισοί παίκτες πρέπει να φύγουν χωρίς να κάνουν ντους και ο προπονητής είναι ένας ηλίθιος που τον έχει τσιμπήσει η μύγα τσε τσε που τσιμπάει όποιον κάτσει στον πάγκο του Ολυμπιακού.

Ο Ολυμπιακός δεν ήταν τόσο κακός όσο τα ξεφωνητά επιτρέπουν να νομίσεις. Απλώς το προβλεπόμενο έπειτα από αποτυχία στο Τσάμπιονς Λιγκ άγχος ήταν τρομακτικό. Οταν ο Ριβάλντο που έχει παίξει σε «Μπερναμπέου» και «Μαρακανά» κομπλάρει και δεν μπορεί να βγάλει μια πάσα των πέντε μέτρων, καταλαβαίνει κάποιος πόσο άγχος υπήρχε στο χθεσινό ματς... Αλλά το άγχος μπορεί εύκολα να γίνει ο φερετζές που θα σκεπάσει τις φετινές εμφανίσεις του Ολυμπιακού. Οταν όμως σηκωθεί ο φερετζές, η αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός στον άξονα είναι τραγικά αργός ή ασθενής. Αργός όπως φάνηκε στο πρώτο γκολ του, όταν την αντεπίθεση του Καστίγιο μπορεί να ακολουθήσει μόνο ο Οκκάς. Ασθενής, όταν στο σχόλιο του ματς ο Πέτρος Μίχος λέει ότι ο Σόλιντ θα πρέπει να κάνει αλλαγές και ο πάγκος του Ολυμπιακού έχει καλούς παίκτες και η κάμερα γυρίζει για να δείξει να ζεσταίνονται ο Μπουλούτ και ο Μάριτς, δύο συμπαθείς παίκτες, που αμφιβάλλω όμως ότι υπάρχει άνθρωπος να έχει δώσει το πενηντάρικο στον Γλου για να αγοράσει τη φανέλα τους. Ανεξάρτητα όμως από τα πάγια προβλήματα στελέχωσης, ο παικτικός εγωισμός είναι η φετινή κινητήρια δύναμη του Ολυμπιακού. Ο Γιάννης Οκκάς με το ένα πόδι στην Μπλάκμπερν, ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς κάτω από συνεχείς αποδοκιμασίες και ο Γιώργος Ανατολάκης μπαίνοντας αλλαγή και κάνοντας κεφαλιά - ψαράκι στο 90' κέρδισαν το ματς, επειδή δεν τους αρέσει να χάνουν. Τουλάχιστον εναντίον αντιπάλων που μπορούν να κερδίσουν, γιατί για το Αιγάλεω ο φετινός Ολυμπιακός είναι καλός, αλλά για Σαχτάρ, πόσω μάλλον για Βαλένθια και Ρόμα, απίστευτα λίγος.

Το επίπεδο δίνει τις νίκες και η κλάση του Γκονζάλες έδωσε τη νίκη στον Παναθηναϊκό στο ματς με τη Λάρισα. Είναι ο μόνος που θα μπορούσε να επιχειρήσει τακουνάκι στην τελευταία πιθανότατα ευκαιρία του αγώνα, γνωρίζοντας ότι η μπάλα δεν θα πάρει τέτοια πορεία που θα γελάνε άνθρωποι και αρκούδες. Ο Γκονζάλες είναι ο μόνος επιθετικός χαφ του άξονα, απαραίτητος στο 4-4-2. Εντάξει, έχει το ελάττωμα να αρπάζεται με τους συμπαίκτες του και να πουλάει αρχηγιλίκι, αλλά, όπως ο Ολυμπιακός πέρυσι χρειάστηκε να κάνει την τρελή στις κοπάνες του Τουρέ για να πάρει το πρωτάθλημα, έτσι και στον Παναθηναϊκό, αν δεν κάνουν την τρελή στους τσαμπουκάδες του Αργεντινού, μάλλον θα παίξουν το παιχνίδι των αντιπάλων τους. Όπως και το πρόβλημα της κλάσης στην επίθεση είναι το πρόβλημα της ΑΕΚ.

Είχε φανεί στην αρχή της σεζόν και φάνηκε και στο χθεσινό παιχνίδι. Οταν ο Λυμπερόπουλος είναι ντεφορμέ και ο Σέζαρ δεν σκοράρει, στην επίθεση απομένει ο Καμπάνταης -καλός για να κερδίζει κάποιο πέναλτι ή φάουλ, αναπληρωματικός πέρυσι στον Πανιώνιο. Ο Μαντούκα είναι καλός, αλλά για δεύτερους ρόλους και δεν σκοράρει, και ο Ντελίμπασιτς, όπως και ο Καπετάνος, δεν έχει εκρηκτικότητα. Δεν ξέρω τι ψάχνει να βρει ο Ιβιτς, αλλά αν δει κάποιον καλό πραγματικά φορ, ας τον αγοράσει. Με έναν καλό φορ η ΑΕΚ θα πέρναγε την αποδεκατισμένη, χωρίς Παβιό και με τον Αντζα τραυματία, Ξάνθη. Τώρα επανέλαβε τις εμφανίσεις της αρχής της σεζόν και αν τότε δεν βλέπονταν, σήμερα δεν αντέχονται.