Συνυπεύθυνοι ή απλώς ανίκανοι; (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Διάβασα στις εφημερίδες ότι χθες για πρώτη φορά συνεδρίασε η επιτροπή που θα επεξεργαστεί τις προτάσεις για τη διαιτησία τις οποίες θα κάνει η Σούπερ Λίγκα στην ΕΠΟ. Δεν ξέρω τι προτάσεις θα κάνουν, αλλά οφείλω να τους προειδοποιήσω τι πρέπει να αποφύγουν: δεν πρέπει επ' ουδενί να πάνε στη FIFA και στην ΟΥΕΦΑ για να συζητήσουν πώς θα λυθεί το πρόβλημα. Αν το κάνουν, θα την πατήσουν. Η προσφυγή στη βοήθεια της FIFA εφευρέθηκε από την ΕΠΟ για να την προστατεύει κάθε φορά που τη βάζουν στο κέντρο της προσοχής. Η FIFA λειτουργεί καλόπιστα. Πιστεύει ότι σε όλες τις ομοσπονδίες του κόσμου υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν το ποδόσφαιρο και ασχολούνται ανιδιοτελώς με αυτό. Δεν έχει ιδέα τι συμβαίνει στην Ελλάδα.

Η FIFA δεν είναι ελεγκτικό όργανο, ούτε διεθνής αστυνομία. Προστατεύει τις ομοσπονδίες στη βάση μιας αμοιβαίας σχέσης: οι ομοσπονδίες τηρούν τους κανονισμούς της και η ίδια δεν θέλει το κράτος να παρεμβαίνει στο εσωτερικό τους. Μόνο που η FIFA δεν αφαίρεσε ποτέ το δικαίωμα καμιάς ομοσπονδίας να διαχειρίζεται όπως θέλει τα κεκτημένα της. Αυτό στη Σούπερ Λίγκα ελπίζω να το ξέρουν και να μην καταπιούν το κουτόχορτο που μαγειρεύεται.

Δρόμος

Η FIFA δίνει στις κατά τόπους ομοσπονδίες τη δυνατότητα να κάνουν ό,τι θεωρούν οι ίδιες χρήσιμο, γι' αυτό υπάρχουν από χώρα σε χώρα μεγάλες διαφορές σε βασικά πράγματα. Υπάρχουν πρωταθλήματα π.χ. στα οποία δεν προβλέπονται ποινές τιμωρίας γηπέδων, μολονότι αυτές είναι αποδεκτές από τους διεθνείς οργανισμούς και εφαρμόζονται. Υπάρχουν πρωταθλήματα στα οποία, όταν ένας παίκτης συμπληρώσει τρεις κίτρινες, τιμωρείται αυτόματα, και άλλα στα οποία η ομάδα διαλέγει το ματς που θα τον… ξεκουράσει. Η FIFA και η ΟΥΕΦΑ δεν έχουν κανέναν απολύτως λόγο στο πώς επιλέγονται οι διαιτητές στην Ελλάδα ή στο πώς γίνονται διεθνείς. Η κάθε ομοσπονδία ακολουθεί ένα δικό της δρόμο. Για να καταλάβετε, από το 1999 η ΟΥΕΦΑ έκανε στην ΕΠΟ συστάσεις να γίνεται ορισμός διαιτητών στο πρωτάθλημα και όχι κλήρωση. Τις συστάσεις αυτές η ΕΠΟ τις αγνοούσε, χωρίς την παραμικρή κύρωση.

Έλεγχος

Κανένας δεν εμποδίζει την ΕΠΟ να κρατήσει τον τυπικό έλεγχο της διαιτησίας και να παραχωρήσει τον ουσιαστικό έλεγχό της στη Σούπερ Λίγκα, δηλαδή στους ιδιοκτήτες των ομάδων. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Είναι απλό. Η Σούπερ Λίγκα πρέπει να δύναται να υποδείξει τους ανθρώπους που θα στελεχώσουν την ΚΕΔ. Η ΕΠΟ οφείλει (ηθικά, μια και ο πρόεδρός της λέει ότι «η διαιτησία είναι γάγγραινα») την υπόδειξη αυτή να την κάνει δεκτή και να επιτρέψει στην ΚΕΔ να λειτουργεί αυτόνομα. Στη συνέχεια, η ΚΕΔ πρέπει να καθαρίσει τους πίνακες από όσους διαιτητές έχουν προκαλέσει, ανεξάρτητα από το αν είναι ή δεν είναι διεθνείς ή αν έχουν ή δεν έχουν μπάρμπα στη Συγγρού. Οταν οι πίνακες «καθαρίσουν», η νέα ΚΕΔ θα πρέπει –με τη σύμφωνη γνώμη της Σούπερ Λίγκας– να αποφασίσει αν πρέπει οι διαιτητές να ορίζονται (όπως είναι η διεθνής πρακτική) ή να κληρώνονται (όπως είναι πρέπον να γίνεται στην Ελλάδα). Και τέλος, θα πρέπει η Σούπερ Λίγκα να έχει και τους δικούς της παρατηρητές, ώστε οι όποιες αξιολογήσεις, τιμωρίες, προαγωγές κ.λπ. να μην έχουν να κάνουν με την ΕΠΟ.

Επίπεδο

Την περασμένη εβδομάδα η Σούπερ Λίγκα προβληματίστηκε για το επίπεδο της διαιτησίας και, χάρη στην παρέμβαση του Ντέμη Νικολαΐδη, ξεκίνησε μια συζήτηση. Η ίδια η ΕΠΟ, η οποία υποτίθεται ότι ελέγχει τη διαιτησία, για το χάλι της δεν έχει ποτέ προβληματιστεί! Το Δ.Σ. της ΕΠΟ δεν έχει ποτέ ασχοληθεί με το χάος που επικρατεί στη Β' και στη Γ' Εθνική –στις κατηγορίες αυτές, όπως σας έγραφα χθες, υπάρχουν 200 διαιτητές– ούτε υπάρχει μέλος του Δ.Σ. που να έχει ρωτήσει γιατί διαρκώς κόβονται οι βοηθοί του Βασσάρα στις διεθνείς διοργανώσεις! Δεν μπορώ να δεχτώ ότι η ΕΠΟ είναι μόνο ο Γκαγκάτσης. Στο Δ.Σ. της βλέπω ένα σωρό επιστήμονες. Είναι δυνατόν ο γιατρός και έγκριτος επιστήμονας Γιάννης Οικονομίδης να αφήνει να κυκλοφορεί ασχολίαστο το γεγονός ότι γέμισαν οι πίνακες διαιτητές από τα Δωδεκάνησα –τόπο καταγωγής του; Είναι δυνατόν έγκριτοι νομικοί, λειτουργοί της δικαιοσύνης, όπως ο Γιώργος Στράτος, ο Σοφοκλής Πιλάβιος, ο Δημήτρης Κούκης, ο Γιώργος Σιντόρης, να μη ζητούν εξηγήσεις για τις καταγγελίες του προέδρου της ΕΠΟ ότι ομάδα προσπάθησε να στήσει διαιτητή, έχοντας μάθει τον ορισμό του έπειτα από διάρρηξη που είχε γίνει στα γραφεία του Ψυχομάνη; Όλοι αυτοί οι άνθρωποι τι είναι τελικά; Επιστήμονες ή μαριονέτες; Με γελάκια και μισόλογα, το μόνο που θα καταφέρουν να κερδίσουν μελλοντικά είναι ο τίτλος του λαμόγιου! Αν τελείωσαν την Ιατρική ή τη Νομική για να τους φωνάζουν κάποτε έτσι, τα θερμά μου συγχαρητήρια.

Πρόβλημα

Εν μέρει καταλαβαίνω το πρόβλημα. Όλοι τους έχουν την ομοσπονδία ως πάρεργο. Ο Οικονομίδης είναι λαμπρός γιατρός, ο Κούκης είναι πρόεδρος της Ολυμπιακής, ο Πιλάβιος έχει δικηγορικό γραφείο στο Κολωνάκι και καμαρώνει επειδή έχει τον τίτλο του παρατηρητή ΟΥΕΦΑ –γεγονός που, εκτός όλων των άλλων, του εξασφαλίζει και ουκ ολίγα ταξίδια στο εξωτερικό. Ο Στράτος ασχολείται πιο πολύ με τον Παναθηναϊκό και πήγε στο Δ.Σ. για να εποπτεύει τι γίνεται, ο Σιντόρης στην πόλη που ζει και εργάζεται είναι αξιοσέβαστος επιστήμονας. Καταλαβαίνω τη σχετική αποστασιοποίηση (όποιος μπλέκει με περιττώματα, λερώνεται…), δεν καταλαβαίνω όμως τη διστακτικότητα. Ανήκουν σε ένα Δ.Σ. ο πρόεδρος του οποίου δήλωσε ότι θεωρεί τη διαιτησία γάγγραινα για την ομοσπονδία και καταγγέλλει, παρουσία ακόμα και των γκαρσονιών που έφεραν καφέδες στο Δ.Σ. της Λίγκας, ότι στην Ελλάδα στήνονται ματς. Δεν πρέπει στο επόμενο Δ.Σ. της ΕΠΟ να του ζητήσουν εξηγήσεις;

Θέση

Αν, όπως λέει ο Ντέμης, το πρόβλημα είναι η ΕΠΟ, αυτό αυτόματα σημαίνει ότι το πρόβλημα είναι οι άνθρωποι της ΕΠΟ, δηλαδή ο Θεοδωρίδης, ο Πιλάβιος, ο Οικονομίδης, ο Σιντόρης, ο Σταθόπουλος, ο Στράτος, ο Κούκης. Αναρωτιέμαι τι λένε αυτοί για τη θέση του Ντέμη, με την οποία κανείς στη Σούπερ Λίγκα δεν διαφώνησε. Νιώθουν συνυπεύθυνοι για το χάλι ή απλώς είναι ανίκανοι να ζητήσουν εξηγήσεις από όσους τους εκθέτουν;

Δύο(;) φανέλες

Απολαυστική είναι κι αυτή τη φορά η επιστολή του φίλου μου Αντώνη Οικονόμου για τη σχιζοφρένεια(;!) του Ολυμπιακού. «Αλλοι μιλάνε για παράνοια. Κι έχουν το μερικό τους δίκιο. Αλλοι μιλάνε για τη μαγκιά και την καρδιά του πρωταθλητή, που δεν παραδίδει τα κεκτημένα. Κι έχουν το μερικό τους δίκιο. Αλλοι μιλάνε για τους πρωταγωνιστές μιας παράστασης (υπερβάλλοντας ορισμένοι, τη βαφτίζουν τραγωδία), που τα βάλανε με τους θεούς, τους δαίμονες, τους θεατές, ακόμα και με τους συγγραφείς του έργου, που δεν προέβλεψαν τον από μηχανής θεό. Αυτοί κι αν έχουν δίκιο».

Αλλοι φωνασκούν ανερμάτιστα –και κάπως ... καθυστερημένα– για ξεφτίλες και υψηλότατα ιστάμενους υπευθύνους που δείχνουν ασέβεια. Στην ίδια (τη μεταφυσική) την ιστορία, παρακαλώ. Κατάφεραν κι αυτοί να τους αναγνωρίζουμε (ένα) δίκιο.
»Αλλοι κουράστηκαν και σιωπούν. Παρακολουθούν με αμηχανία. Και καλά κάνουν.
»Αλλοι, τέλος, προσπαθούν να αθροίσουν όλα αυτά και άλλα τόσα "δίκια" και να βγάλουν το αποτέλεσμα, σαν σε διαγώνισμα στην πρακτική αριθμητική, αγνοώντας εσκεμμένα τη στοιχειώδη γνώση ότι ανόμοια δίκια δεν αθροίζονται.

»Σ' όποια ομάδα κόκκινου αίματος κι αν ανήκει κανείς, ωστόσο, ένα πράμα δεν μπορεί να μη διαπιστώσει. Ότι αυτή η (όπως θέλεις πες την) ερυθρόλευκη φανέλα είναι σχιζοφρενική, όχι μόνο γι' αυτούς που τη φορούν, μα και για κείνους που την αντικρίζουν. Εντός συνόρων έχει αποκτήσει πια τέτοια βαρύτητα, που φτάνει από μόνη της για να λειτουργήσει όπως η πανοπλία του Ελ Σιντ και να τρέψει τους αντιπάλους σε φυγή, και έχει ταυτόχρονα τέτοια προωθητική ελαφρότητα, ώστε να δίνει φτερά στους παίκτες που τη φορούν για να καταφέρουν αυτό που "μόνο ο Ολυμπιακός μπορεί κ.λπ. κ.λπ.". Το "έπος του δέκατου" φαντάζει έτσι να έχει συνδεθεί στον αυτόματο πιλότο της. Μόλις διαβεί τη Γευγελή, όμως, η ίδια αυτή φανέλα, αντιστρέφοντας τις φυσικές ιδιότητες των σωμάτων, γίνεται τόσο εφιαλτικά βαριά, για τους ίδιους πάλι παίκτες, που τους βυθίζει βαθιά μέσα στις λάσπες των ευρωπαϊκών γηπέδων, ακινητοποιώντας τους μετά το 80', στις στατικές τις φάσεις, παντού. Και τόσο ανάλαφρη και διαφανής για τους αντιπάλους, που τους δίνει την απόλυτη βεβαιότητα πως δεν υπάρχει τίποτε από κάτω της. Το ψυχρό τέλος του απολύτου μηδενός μοιάζει εκεί προδιαγεγραμμένο. Πώς μπορείς ύστερα απ' αυτά να ισχυριστείς ότι η σχιζοφρένεια της φανέλας θα είναι η πρώτη ασθένεια αυτής της κατηγορίας που θα βρει τη θεραπεία της;»