«Μπέμπης» με τα όλα του (Sportday / Σταύρος Κόλκας)

Ο Γιώργος Γεωργιάδης είναι ο άνθρωπος που για ακόμα μία φορά βρίσκεται στο επίκεντρο της αθλητικής επικαιρότητας της χώρας. Κι αν στην υπόλοιπη Ελλάδα δεν έχει πάρει το θέμα του έκταση, στη Θεσσαλονίκη πέφτουν κορμιά.
Στα 35 του χρόνια αποφάσισε να επιστρέψει στην αγαπημένη του ομάδα. Επειτα από 17 χρόνια επαγγελματικής καριέρας υψηλού επιπέδου, με παρουσία σε Δόξα Δράμας, Παναθηναϊκό, Νιούκαστλ, ΠΑΟΚ, Ολυμπιακό και Ηρακλή, θεωρεί πως νομιμοποιείται να επιλέξει το ποδοσφαιρικό του τέλος. Ακούγεται εγωιστικό κι αν αναλυθεί η καριέρα του γίνεται κατανοητό πως αυτό το στοιχείο υπερίσχυσε σε πολλές από τις σημαντικές αποφάσεις του.

Η δραπέτευση από την Παιανία

Ο Γιώργος Γεωργιάδης ήταν ο δεύτερος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής που τα έβαλε ανοιχτά με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη και ο πρώτος που βγήκε κερδισμένος από αυτή την επιλογή του. Η ΠΑΕ ΠΑΟ ήθελε να ανανεώσει τη συνεργασία της με τον Γεωργιάδη, προτείνοντας το κλασικό πενταετές συμβόλαιο της εποχής Βαρδινογιάννη. Ο Γεωργιάδης όχι μόνο δεν... συμμορφώθηκε με τη φιλοσοφία του Καπετάνιου, αλλά αποχώρησε από τα γραφεία φανερά εκνευρισμένος. Ενώ βρισκόταν στον δρόμο, δέχτηκε τηλεφώνημα από τα γραφεία της ΠΑΕ, επέστρεψε και υπέγραψε αυτό που ήθελε. Τριετές, με όρο πως αν έρθει πρόταση από ομάδα του εξωτερικού θα μπορέσει να φύγει. Ηταν ο πρώτος παίκτης του Παναθηναϊκού τότε που δεν είχε υπογράψει πενταετές. Τον όρο τον χρησιμοποίησε έξι μήνες μετά, φεύγοντας για τον αγγλικό Βορρά και τη Νιούκαστλ.

Επιστροφή στις ρίζες

Ως επιλογή του Κένι Νταλγκλίς στη Νιούκαστλ ατύχησε, αφού ο Σκωτσέζος έφυγε γρήγορα από το «Σεντ Τζέιμς Παρκ». Η παρουσία του Γκούλιτ στέρησε τις ευκαιρίες από τον «μπέμπη», με αποτέλεσμα ο ΠΑΟΚ του Γιώργου Μπατατούδη να επωφεληθεί. Αφού πλήρωσε τη ρήτρα των 125 εκατ. δραχμών στον Παναθηναϊκό, ο Γιώργος Μπατατούδης έφερε στον «Δικέφαλο του Βορρά» τον ποδοσφαιριστή που θα έπαιζε τον πιο σημαντικό ρόλο στη σύγχρονη ιστορία της ομάδας. Τα δύο Κύπελλα που σήκωσαν οι Θεσσαλονικείς είχαν τη σφραγίδα του, όπως επίσης και πολλές από τις μεγάλες νίκες που πέτυχαν. Το μάτι του που γυάλιζε στον τελικό της Τούμπας εναντίον του «μισητού» Αρη και το γκολ που πέτυχε, αποδεικνύοντας για πολλοστή φορά τη μεγάλη του στόφα, ήταν η τελευταία έντονα θετική ανάμνηση για κάθε οπαδό του ΠΑΟΚ. Η φυγή του το καλοκαίρι του 2003 ήταν αυτή που δίχασε τον κόσμο του «Δικεφάλου του Βορρά», ο οποίος τον είχε αγαπήσει όσο ελάχιστους ποδοσφαιριστές που φόρεσαν τη φανέλα.

Εγινε επικοινωνιακό... μπαλάκι

Το καλοκαίρι του 2003, για την ακρίβεια από τις αρχές Ιουνίου μέχρι και τις αρχές Ιουλίου, ο Γεωργιάδης έπεσε σε μια εποχή απόλυτης σύγχυσης στον ΠΑΟΚ. Ο Γιώργος Καλύβας και ο Γιάννης Γούμενος διεκδικούσαν τον έλεγχο της ΠΑΕ. Τον έλεγχο πάντως είχαν ο Βασίλης Σεργιαννίδης και η διοίκηση Πρωτοδικείου. Στο ραντεβού που έκανε ο «μπέμπης» με τον κ. Σεργιαννίδη, άκουσε μόνο το πώς γίνονταν τα συμβόλαια των Ασλανίδη και Παρίδη στη δεκαετία του '70 και όχι κάποια προτεινόμενη λύση από τον επίσημο ΠΑΟΚ, από τον οποίο είχε λαμβάνειν ένα ποσό που ξεπερνούσε το 1 εκατ. ευρώ. Στη συνέχεια συναντήθηκε με τον Γιώργο Καλύβα, με τον οποίο βρήκε σημείο επαφής και του υποσχέθηκε πως αν αναλάβει θα υπογράψει ανανέωση της συνεργασίας στο ραντεβού που έγινε στις κατασκηνώσεις του έμπειρου παράγοντα. Μόλις διέρρευσε αυτό, στενός συνεργάτης του Αγγελου Αναστασιάδη τηλεφώνησε στον Γεωργιάδη και του ζήτησε να συμφωνήσει με τον Γούμενο, διότι αν υπέγραφε με τον Καλύβα, ο τελευταίος θα έδιωχνε τον τότε προπονητή. Ποτέ δεν διευκρινίστηκε αν ο συνεργάτης του Αναστασιάδη κινήθηκε από μόνος του ή όχι. Ραντεβού έγινε και με τον Γούμενο, χωρίς ωστόσο να υπάρξει κάποιο συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Ολοι πάντως προσπαθούσαν να εκμεταλλευτούν την «επιτυχία» της ανανέωσης του Γεωργιάδη. Προς το τέλος του μήνα ο Γεωργιάδης ήταν καλεσμένος σ' ένα καμπ του Κυριάκου Αλεξανδρίδη στη Χαλκιδική. Εκεί τον έπιασαν συνδεσμίτες και του ζήτησαν να μείνει. Ηταν το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Γ.Χ. στον «Δικέφαλο του Βορρά». Τη Δευτέρα ενημέρωσε πως το κεφάλαιο ΠΑΟΚ έκλεισε γι' αυτόν. Πήγε στον Πειραιά και υπέγραψε στον Ολυμπιακό. Λίγο αργότερα ξεκαθάρισε πως δεν είχε υπογράψει νωρίτερα, όπως ισχυρίζονται οι πολέμιοί του. Ισχυρισμός που επιβεβαιώθηκε από τα ρεπορτάζ του Ολυμπιακού εκείνη την εποχή.

Πανηγύριζε στη φυσούνα

Ως παίκτης του Ολυμπιακού, στον δεύτερο χρόνο της παρουσίας του στην ομάδα του Πειραιά, όντας βασικός σ' εκείνο το διάστημα, είχε ειδοποιήσει τους ανθρώπους του ΠΑΟΚ πως θέλει να επιστρέψει το καλοκαίρι. Ακολούθησε ο μεγαλύτερος τραυματισμός της καριέρας του και ο ΠΑΟΚ δεν ασχολήθηκε μαζί του, κυρίως λόγω της αρνητικής στάσης του Γούμενου. Το περιστατικό που θα μείνει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο χαραγμένο στη μνήμη όσων το είδαν, ήταν αυτό που διαδραματίστηκε στη φυσούνα της Ριζούπολης, στη νίκη του ΠΑΟΚ επί του Ολυμπιακού με 2-1 τον Γενάρη του 2004. Ο Γεωργιάδης ήταν στις αρχικές επιλογές του Προτάσοφ, αλλά έγινε αλλαγή στο 57'. Προς το τέλος του αγώνα κατευθύνθηκε στη φυσούνα και κάθισε εκεί να δει τα τελευταία λεπτά. Μαζί του ήταν οι άνθρωποι της ασφάλειας του Ολυμπιακού και τρεις φίλαθλοι του ΠΑΟΚ που τους έβαλε εκεί ο τότε γενικός αρχηγός Νίκος Παπαβραμίδης επειδή υπήρχε ο κίνδυνος επεισοδίων. Στο 87' ο Σπάσιτς πέτυχε το τέρμα της νίκης για τον ΠΑΟΚ και ακούστηκε ένα δυνατό γκολ μέσα στη φυσούνα. Αυτός που το φώναξε δεν ήταν ούτε ο Παπαβραμίδης ούτε οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ. Ηταν ο Γιώργος Γεωργιάδης.

Αδυναμία σε Κωφίδη

Ο Ηρακλής του Κωφίδη ήταν αυτός που του έδωσε την ευκαιρία να συνεχίσει σε υψηλό επίπεδο. Τον πήρε στον Ηρακλή, αλλά ο εγωισμός του Γεωργιάδη δεν του επέτρεπε να δεχτεί χρήματα πριν αποθεραπευτεί. Επαιξε εξαιρετικό ποδόσφαιρο στην πρώτη σεζόν στον Ηρακλή και ήταν από τους βασικούς λόγους της καλής πορείας του «Γηραιού». Το γυαλί ράγισε όταν έφυγε ο Κωφίδης και διαπίστωσε πως δεν υπάρχει διάθεση της διοίκησης να ενισχύσει την ομάδα. Αισθάνθηκε πως δεν έχει λόγο ύπαρξης σε αυτή την ομάδα. Κοινώς... δεν γούσταρε άλλο. Χθες έκανε μία δήλωση πολύ έξυπνη. Είπε πως αν πληρωθεί τα οφειλόμενα, θα υπογράψει ρήτρα ότι δεν θα πάει στον ΠΑΟΚ. Γνωρίζει καλά πως στόχος του Ηρακλή είναι πως αν δεν καταφέρει να τον κρατήσει, τουλάχιστον να γλιτώσει τα οφειλόμενα.

Πραγματικός... μπέμπης

Ο «μπέμπης» δεν βαφτίστηκε τυχαία έτσι. Από το ξεκίνημα της καριέρας μέχρι σήμερα λειτούργησε σαν ένα κακομαθημένο παιδί που όποιο και να είναι το θέμα η κατάληξη θα είναι αυτή που ο ίδιος θέλει. Η ισχυρή του προσωπικότητα και το αστείρευτο ταλέντο του είναι τα δύο στοιχεία που του έδωσαν το δικαίωμα να λειτουργεί έτσι. Είτε σε αυτή τη μεταγραφική περίοδο είτε στην καλοκαιρινή, ο παίκτης θα φορέσει ξανά τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Είναι ικανός να παίζει μέχρι τα σαράντα του, αρκεί αυτό το «βίτσιο» του να γίνει πραγματικότητα. Είναι ο ποδοσφαιριστής που δίχασε Παναθηναϊκούς, ΠΑΟΚτσήδες, Ολυμπιακούς και Ηρακληδείς και αυτό το στοιχείο από μόνο του αποδεικνύει το ποδοσφαιρικό του μεγαλείο.