Οι 8 λόγοι της κακής εμφάνισης (Sportday / Γιώργος Κοσμάς)

Η χθεσινή ισοπαλία του Ολυμπιακού στην Ξάνθη δεν άλλαξε δραματικά τα δεδομένα στη διεκδίκηση του τίτλου (κάτι που θα συνέβαινε αν οι «ερυθρόλευκοι» νικούσαν). Η ΑΕΚ, λοιπόν, έχει σχεδόν την ίδια απόσταση από τον Ολυμπιακό και πρέπει να πάει... τρένο από εδώ και πέρα (νικώντας μεταξύ άλλων και τον Ολυμπιακό) για να μπορεί να «χτυπήσει» το πρωτάθλημα. Για να τα καταφέρει, όμως, δεν πρέπει ποτέ ξανά να κάνει τα ίδια λάθη με αυτά που έκανε απέναντι στον ΠΑΟΚ. Τι έφταιξε και η ΑΕΚ πραγματοποίησε στην Τούμπα μία από τις χειρότερες εμφανίσεις των τελευταίων ετών;

1. Η κακή νοοτροπία. Και οι ίδιοι οι παίκτες της ΑΕΚ ομολογούσαν εκ των υστέρων ότι δεν μπήκαν στο ματς με την απαιτούμενη αποφασιστικότητα. «Ήμασταν κάπως χαλαροί. Μάλλον πιστέψαμε ότι θα κερδίζαμε εύκολα ή δύσκολα και δεν είχαμε τη συγκέντρωση και τη θέληση που απαιτούνταν», ανέφεραν οι «κιτρινόμαυροι» στην αυτοκριτική που έκαναν στα αποδυτήρια. Βασικό προσόν της ΑΕΚ είναι ότι μπαίνει σε κάθε ματς για να δώσει το 110%. Οταν δεν το κάνει και έχει υπεροπτική συμπεριφορά (όπως προχθές), το τίμημα είναι βαρύ. Λανθασμένη νοοτροπία είχε η ΑΕΚ και μόλις δέχθηκε το πρώτο γκολ. Αποδιοργανώθηκε και έχασε την ψυχραιμία της αντί να αντιδράσει και να αντεπιτεθεί...

2. Η ανυπακοή στις εντολές του Φερέρ. Δύο πράγματα είχε ζητήσει ο Ισπανός από τους παίκτες του πριν από τον αγώνα. Το ένα ήταν να «σπάει» η μπάλα στα πλάγια, είτε από τον έναν εκ των δύο στόπερ (αυτόν, δηλαδή, που δεν θα ασχολιόταν με τον Μίετσελ) είτε από τον Κυριακίδη, και να αποφεύγονται τα άσκοπα «γεμίσματα». Το δεύτερο ήταν να τραβάει ο Κυριακίδης τον ένα χαφ του ΠΑΟΚ (τις περισσότερες φορές τον Ζαγοράκη) και να ανοίγει χώρους για να βγαίνει εκεί ο Τόζερ. Καμία από τις δύο εντολές του Φερέρ δεν τηρήθηκε. Η ΑΕΚ δεν έπαιξε ποτέ από τα πλάγια και οι Κυριακίδης και Τόζερ δεν βρέθηκαν στιγμή μέσα στο ματς.


3. Η απουσία του Ζήκου. Ηταν κραυγαλέα η έλλειψη του πρώην «Μονεγάσκου». Έλειπαν η ηρεμία, η απλότητα και η σιγουριά του τόσο στην πρώτη πάσα όσο και στα μαρκαρίσματα. Ασύλληπτα μεγάλο και δυσαναπλήρωτο το κενό του. Δίχως αυτόν η ΑΕΚ ήταν κομμένη στα δύο.

4. Το κενό του Σορεντίνο. Η ΑΕΚ χρειαζόταν πολύ την ψυχραιμία και το καθαρό μυαλό του στην Τούμπα. Ο Χιώτης φαινόταν αγχωμένος και «δώριζε» μπάλες στους παίκτες του ΠΑΟΚ, με αποτέλεσμα η νευρικότητά του να μεταδίδεται και στους συμπαίκτες του. Και όταν μια ομάδα δεν αισθάνεται ασφάλεια στο τέρμα, χάνει και την αυτοπεποίθηση και την αυτοκυριαρχία της.

5. Η προβληματική ανάπτυξη. Οι Λυμπερόπουλος και Καμπάνταης... βολόδερναν μπροστά και δεν τροφοδοτήθηκαν ποτέ. Πάλευαν να προλάβουν τα συνήθως δυνατά και άτσαλα «γεμίσματα» των αμυντικών και δεν πήραν μπάλες από τους μέσους. Γύριζαν στο κέντρο μπας και πάρουν μία πάσα και η ΑΕΚ δεν μπορούσε να απειλήσει τον Φερνάντες. Οι αμυντικοί προτιμούσαν τις μακρινές μεταβιβάσεις, οι χαφ δεν έκαναν κίνηση, οι ακραίοι μπακ δεν ανέβαιναν και η ΑΕΚ δεν μπορούσε να δημιουργήσει.

6. Τα προσωπικά λάθη. Η ΑΕΚ πούλησε πολλές μπάλες προχθές, κυρίως στη μεσαία γραμμή. Το αποκορύφωμα ήταν η επιπολαιότητα του Κυριακίδη, ο οποίος πάει πάλι να κάνει την «τακουνιά» του στο 65', χάνει την μπάλα και ξεκινά η φάση του πρώτου γκολ του ΠΑΟΚ. Στην ίδια φάση ο Τσιρίλο διώχνει και δεν είναι κανείς έξω από την περιοχή για να σταματήσει τον Αραμπατζή (ο Σέζαρ δεν τον είχε ακολουθήσει). Στο δεύτερο γκολ ο Χιώτης πετάει την μπάλα στον Χαραλαμπίδη, τον οποίο δεν μπορούν να κόψουν (διαδοχικά) οι Κυριακίδης και Τζιωρτζιόπουλος, ενώ οι Δέλλας και Παουτάσο δεν προλαβαίνουν τον Μίετσελ.

7. Οι αλλαγές του Φερέρ. Ο «Δον Λορένσο» μάλλον άργησε να βγάλει τον Τόζερ και μάλλον τον αντικατέστησε με λάθος παίκτη. Ο Ούγγρος ήταν εκτός παιχνιδιού από το πρώτο λεπτό και θα μπορούσε να είχε αντικατασταθεί στο ημίχρονο. Η είσοδος του Ιβιτς ήταν ρίσκο που δεν βγήκε. Ο Σέρβος είχε να παίξει από τις 17 Οκτωβρίου και το τάιμινγκ της επανόδου του δεν ήταν το κατάλληλο. Μέχρι να βρει τον ρυθμό του το ματς είχε τελειώσει. Ρίσκο που δεν βγήκε και η αλλαγή Κονέ, ο οποίος δεν έχει τις κινήσεις φορ. Εξάλλου, ο Καμπάνταης ήταν ο μοναδικός παίκτης που αισθανόταν η άμυνα του ΠΑΟΚ και δεν υπήρχε λόγος να βγει από το ματς.

8. Η διακοπή του πρωταθλήματος. Οι πολλές ημέρες διακοπών χάλασαν τον (φρενήρη) ρυθμό που είχε η ΑΕΚ, επέφεραν χαλαρότητα και αποσυντόνισαν τους «κιτρινόμαυρους», οι οποίοι δεν είχαν στην Τούμπα τα τρεξίματα και τη φρεσκάδα που βλέπαμε μέχρι και τον αγώνα με τον Πανιώνιο. Επιπλέον, μάλλον δεν έπρεπε να λείψουν τόσο πολύ καιρό οι Λάτιν και ο Ουντέζε (που έχασαν πέντε προπονήσεις συγκριτικά με τους υπολοίπους). Ο Εμερσον γύρισε πέντε (!) κιλά βαρύτερος, ο Παουτάσο και ο Σέζαρ δεν είχαν προχθές τις δυνάμεις και την έκρηξη που έπρεπε, ο Μαντούκα επίσης δεν ήταν «φρέσκος» στις προπονήσεις της περασμένης εβδομάδας και ο Ουντέζε βγήκε νοκ άουτ αμέσως μόλις ζόρισε το γόνατό του...