Μπούχτισε και θέλει να γλιτώσει (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Μπορεί όλος ο κόσμος να ασχολείται με την περίπτωση του 16χρονου Σωτήρη Νίνη, αλλά εγώ θέλω σήμερα να σας μιλήσω για μια άλλη ιστορία των ημερών: αυτή του Γιώργου Γεωργιάδη, που έχει μπλέξει σε μια διαμάχη με τη διοίκηση του Ηρακλή, η οποία είναι αρκετά ενδεικτική του πώς αντιμετωπίζονται στην Ελλάδα οι ποδοσφαιριστές. Θα έλεγα στον Νίνη ότι η ιστορία του Γεωργιάδη είναι ένα καλό μάθημα για να ξέρει τι τον περιμένει.

Ο Γιώργος Γεωργιάδης αγαπάει τον ΠΑΟΚ. Κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει γι’ αυτό ή να τον κρίνει. Ο Γεωργιάδης τίμησε τα χρήματα που πήρε από τον Παναθηναϊκό, έκανε ό,τι μπορούσε για να βοηθήσει τον Ολυμπιακό, είχε τεράστια συμμετοχή στην περσινή καταπληκτική χρονιά του Ηρακλή. Αλλά πάντοτε αγαπούσε τον ΠΑΟΚ. Οχι τη διοίκηση του συλλόγου (που άλλωστε όλα αυτά τα χρόνια άλλαξε πολλές φορές), αλλά την ομάδα και τη φανέλα της. Νομίζω ότι το τελευταίο που μπορούσε να φανταστεί είναι ότι θα βρισκόταν στη δίνη μιας τεράστιας αναστάτωσης μόνο και μόνο επειδή ποτέ δεν έκρυψε τα οπαδικά του αισθήματα.

Κωφίδης

Ο Γεωργιάδης θα ήθελε να τελειώσει την καριέρα του στον ΠΑΟΚ, ξέρει όμως ότι αυτό είναι απίθανο. Δύο καλοκαίρια πριν, όταν έφυγε από τον Ολυμπιακό, δεν τον πήραν πίσω κρίνοντας ότι δεν μπορεί να βοηθήσει. Του εξήγησαν ότι προχωρούν σε ανανέωση της ομάδας και ότι ο μόνος βετεράνος που χωρούσε ήταν ο αρχηγός Θοδωρής Ζαγοράκης. Η κρίση τους ήταν επιπόλαιη και άστοχη. Ο Γεωργιάδης προτίμησε τον Ηρακλή, ακολουθώντας τον Σάββα Κωφίδη, τον οποίο αληθινά εκτιμάει, και δεν πήγε στη Λάρισα, που του πρόσφερε περισσότερα χρήματα. Γνώριζε ότι στη νέα του ομάδα οι συνθήκες ήταν δύσκολες, αλλά δεν μπορούσε να φανταστεί πόσο.

Περιτύλιγμα

Ο Γεωργιάδης έπαιξε στον Ηρακλή ένα χρόνο σχεδόν απλήρωτος: η ίδια η διοίκηση του «Γηραιού» παραδέχεται ότι του χρωστάει της Μυλωνούς. Ο παίκτης δεν έχει οικονομικά προβλήματα και μπορεί να δείξει κατανόηση –μην ξεχνάτε ότι όταν έφυγε από τον ΠΑΟΚ για τον Ολυμπιακό παραιτήθηκε από κάθε προηγούμενη αξίωση, χαρίζοντας στον Γούμενο και τους συν αυτώ ένα σωρό λεφτά. Ομως δεν αντέχει ένα πράγμα: το ατελείωτο παραμύθι, ειδικά όταν αυτό σερβίρεται με διοικητικό περιτύλιγμα.

Προσφυγή

Παραμονές Χριστουγέννων ο Γεωργιάδης ζήτησε να φύγει διότι έκρινε ότι ο Ηρακλής έπαψε να έχει στόχους. Ο παίκτης θα μπορούσε, αν ήθελε, να κάνει προσφυγή το περασμένο καλοκαίρι και διότι ήταν απλήρωτος και επειδή του επιτέθηκαν στην προπόνηση και τον μείωσαν επαγγελματικά. Δεν το έκανε. Προφανώς επειδή έδειξε αρκετή υπομονή τον πήραν για κορόιδο.

Πρόθεση

Μετά τη δημοσιοποίηση της πρόθεσής του να ολοκληρώσει τη συνεργασία με τον σύλλογο κυκλοφόρησε σε χρόνο ρεκόρ στη Σαλονίκη ότι ο παίκτης θέλει να πάει στον ΠΑΟΚ. Το παραμύθι έγινε εύκολα πιστευτό επειδή βασίζεται σε κάτι πραγματικό, δηλαδή στα αισθήματα του παίκτη για την παλιά του ομάδα. Ομως η αλήθεια είναι ότι ο Γεωργιάδης ποτέ δεν μίλησε με κανέναν από τον ΠΑΟΚ: ήταν μάλιστα διατεθειμένος να υπογράψει και συμφωνητικό με τον Ηρακλή, στο οποίο να δεσμεύεται ότι δεν θα πάει στον «Δικέφαλο του Βορρά».

Μπούχτισε

Γιατί ήθελε να φύγει; Επειδή μπούχτισε από το ψέμα και την υποκρισία. Από αυτούς που λέγανε ότι δεν θα φύγει κανένας παίκτης και μετά πουλούσαν τον Λαγό στην ΑΕΚ και επαίρονταν διότι πρότειναν στον Ντέμη Νικολαΐδη να δώσει 4 εκατομμύρια ευρώ και να αγοράσει όλο τον Ηρακλή για να τον κάνει φυτώριο της «Ενωσης». Από αυτούς που ορκίζονταν ότι δεν θα φύγει ο Επαλέ και μετά ταξίδευαν μαζί του στο Μπόχουμ μην τυχόν κι αλλάξει ο Καμερουνέζος ιδέα. Από αυτούς που τον διαβεβαίωναν ότι θα πληρωθούν όλοι πριν από τα Χριστούγεννα επειδή θα έρθουν κάτι λεφτά από τον Μυτιληναίο. Από αυτούς που του έλεγαν να προσποιηθεί τον τραυματία (!) κάθε φορά που νιώθει ότι δεν παίζει καλά, για να αναγκάζει τον Κωφίδη να τον κάνει αλλαγή, αφού «ο Σάββας είναι μεν καλό παιδί, αλλά δεν βλέπει και πολύ καλά από τον πάγκο»! Από αυτούς θέλει να φύγει ο Γεωργιάδης: όχι για να πάει στον ΠΑΟΚ, αλλά για να γλιτώσει.

Ενέργειες

Είμαι πρόθυμος να δεχτώ ότι η δημοσιοποίηση της απαίτησής του ή η κριτική στη διοίκηση είναι αντιεπαγγελματικές ενέργειες. Ποιος όμως έχει σε αυτή τη διοίκηση του Ηρακλή το κουράγιο να κοιτάξει τους παίκτες στα μάτια και να τους μιλήσει για επαγγελματισμό; Ποιος είναι τόσο συνεπής απέναντί τους ώστε να μπορεί να τους απειλεί με διακοπές συμβολαίων και να τους κάνει κηρύγματα περί συμπεριφοράς; Ποιος έχει βάλει στον Ηρακλή ένα έστω ευρώ, ώστε να είναι σε θέση να μιλάει ως αφεντικό; Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο Γιώργος Σπανουδάκης, π.χ., έχει καβαλήσει ένα τόσο μεγάλο καλάμι, ώστε να περνιέται για μεγαλομέτοχος ή ιδιοκτήτης. Θυμάμαι πως, όταν γύρισε στην ομάδα, είχε δεσμευτεί ότι το έκανε για να βρει έναν άνθρωπο που να μπορεί να αναλάβει τα χρέη. Να δεχτώ ότι είναι δύσκολο να τον βρει. Ομως η παρουσία του εκεί παραμένει ένα είδος προσωρινής λύσης: για να αντιμετωπίζεται ως αφεντικό, θα πρέπει να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις που έχει κατ’ αρχήν απέναντι στους παίκτες, που παιδεύονται να κρατήσουν την ομάδα στην κατηγορία. Σήμερα είναι απλά ένας διαχειριστής –τίποτε άλλο.

Απλήρωτος

Ο Γεωργιάδης πρόσφερε πολλά στον Ηρακλή παίζοντας απλήρωτος. Η διοίκηση θα έπρεπε να δεχτεί την απαίτησή του να φύγει και όχι να κυκλοφορεί σενάρια ότι τάχα μου θα πάει στον ΠΑΟΚ επειδή είναι προδότης της ιστορίας του Ηρακλή: αυτά είναι αστειότητες. Οποιος είναι ασυνεπής δεν μπορεί να εγείρει αξιώσεις. Μπορεί μόνο να λέει «ευχαριστώ» και να ζητάει πού και πού και καμία συγγνώμη…

Ενστάσεις

Οταν δημοσιεύω μια ενδεκάδα με τους καλύτερους ή τους χειρότερους του πρώτου γύρου πάντα κάνω γνωστές και τις ενστάσεις σας. Με αφορμή την ενδεκάδα του πρώτου γύρου απαντάω σε όσα μου γράψατε τα εξής:
- Ο Σορεντίνο θα μπορούσε να είναι ο καλύτερος τερματοφύλακας, αν σε σύγκριση με τους Φερνάντες, Νικοπολίδη δεν είχε χάσει κάποια ματς εξαιτίας τραυματισμών.
- Ο Σπυρόπουλος είναι καλός, αλλά περιμένω περισσότερα. Ο Κωνσταντινίδης του ΠΑΟΚ, σόρι, αλλά δεν κάνει τόσο καλό πρωτάθλημα. Ο Ζεβλάκοφ είναι καλύτερος ως στόπερ απ’ ό,τι ως δεξί μπακ, αλλά μπορεί να κάνω και λάθος. Θα δούμε…
- Κακώς ξέχασα και τον Κόσμιν Μπαρκαουάν. Ομολογώ ότι δεν είχα διαπιστώσει πόσο καλός παίκτης είναι. Λαμβάνοντας υπόψη τις υποδείξεις σας, κάθισα και τον είδα πολύ προσεκτικά στο ματς του ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ. Οντως κατευθύνει σωστά την άμυνα και είναι πολύ ικανός και στο ψηλό παιχνίδι και στο «ένας εναντίον ενός». Αλλά ο Σέζαρ και ο Τσιρίλο έχουν κάτι παραπάνω.
- Ο Μπασιλά δεν είναι καλύτερος από τον Ζήκο. Ο Σφακιανάκης τα πάει όντως πολύ καλά. Κακώς τον ξέχασα. Συμφωνώ ότι ο Σκοπελίτης είναι όλο το Αιγάλεω, αλλά τον έχω πολύ ψηλά σε εκτίμηση και πίστευα ότι θα γυρίσει από την Αγγλία ακόμα καλύτερος.
- Ο Μαντούκα και ο Καμπάνταης δεν μπορούν να μπουν στην ενδεκάδα των καλύτερων του πρώτου γύρου του πρωταθλήματος. Εκαναν καλά ματς μετά την έκτη αγωνιστική, όμως ο μεν Μαντούκα παραμένει ένας βοηθητικός παίκτης στο μυαλό του Φερέρ (απόδειξη ότι δεν ξεκίνησε στην Τούμπα), στη δε θέση του Καμπάνταη η ΑΕΚ ψάχνει έναν παίκτη.
- Ο Χαβίτο έχει χάσει περισσότερα γκολ από οποιονδήποτε άλλο παίκτη στην Α’ Εθνική. Μην ξεχνάτε ότι μιλάμε για επιθετικό.
- Ο Σαλπιγγίδης σκοράρει αρκετά, αλλά για να τον βάλω στην ενδεκάδα των καλύτερων περιμένω να βγει πρώτος σκόρερ ή να κρίνει κάποια ντέρμπι. Μην ξεχνάτε ότι ήταν η ακριβότερη μεταγραφή του καλοκαιριού.
- Αδίκησα μερικούς, των οποίων το καλό πρωτάθλημα δεν επισήμανα. Τον Κορακάκη, τον αναγεννημένο Λάκη, τον Αραμπατζή, τον πάντα σταθερό Γεωργιάδη, τον φιλότιμο Ζουέλα. Και ίσως κι άλλους…
- Τέλος, βρήκα ενδιαφέρουσα την ιδέα να κάνω μία δεκάδα των καλύτερων διαιτητών του πρώτου γύρου και των καλύτερων προπονητών. Θα την κάνω…