Οι προφητείες των σοφών (Sportday / Αντώνης Πανούτσος)

Σπάνια αγοράζω βιβλία από την Ελλάδα. Για την ακρίβεια τα τελευταία δύο χρόνια έχω αγοράσει ένα βιβλίο. Το «Berlin», του Beevor, που πριν από την επιστροφή από τη Βραζιλία ένα air condition αποφάσισε να το χρησιμοποιήσει για σωλήνα αποχέτευσης. Δεν ξέρω αν κάποιος το έχει καταφέρει, αλλά όποτε μου έχει βραχεί βιβλίο, ποτέ δεν κατάφερα να το επαναφέρω σε αναγνώσιμη κατάσταση. Πέταξα το «Berlin», αλλά με το που επέστρεψα στην Αθήνα μπήκα στον Ελευθερουδάκη και πήρα ένα άλλο να το τελειώσω και να μου φύγει η καψούρα. Αγοράζω όμως βιβλία από το Ιnternet. Οταν θέλω ένα συγκεκριμένο βιβλίο και γρήγορα, το παραγγέλνω από το Amazon.com, εάν θέλω παλιό βιβλίο που μπορώ να βρω μόνο στα μεταχειρισμένα, το ψάχνω στο alibris.com. Οταν με πιάνει το junkie και θέλω βιβλία, πολλά βιβλία, το αγαπημένο μου site είναι το bookcloseouts.com. Δεν έχει φυσικά εκδόσεις του τελευταίου χρόνου, αλλά: 1) Οι εκδόσεις που στοκάρει δεν είναι της πλάκας. Εκτός από τις εκδόσεις με τα κλασικά βιβλία «του τραπεζιού του καφέ» τύπου «Τα ωραιότερα κάστρα της Σκωτίας», που όταν τα δεις σε ένα σπίτι είσαι βέβαιος ότι αποκλείεται να τα διαβάζουν, αλλά απλά κοιτάνε τις ζωγραφιές, στοκάρει και κάποιες σοβαρές εκδόσεις. Cato ή Oxford University Press, που θεματικά είναι rock, γιατί κάποιος μπορεί να έχει γράψει μονογραφία για την ομοφυλοφιλία στους σκύλους τον 7ο αιώνα, αλλά και πιο νορμάλ πράγματα. Οπως ένα μεγάλο στοκ από Penguins, που σπάνια το κομμάτι στοιχίζει πάνω από τέσσερα ευρώ. Τα μεταφορικά φυσικά ανεβάζουν την τιμή, αλλά αν λογαριάσει κάποιος ότι ένα αντίστοιχο βιβλίο στην Ελλάδα θα κόστιζε 12-15 ευρώ, τα 7-8 που σου κοστίζει είναι σοβαρή οικονομία. Μάλλον θα ήταν, γιατί με τις χαμηλές τιμές του το bookcloseouts.com είναι πειρασμός να γουρουνιάσεις, παίρνοντας βιβλία που ανάθεμα κι αν ποτέ διαβάσεις. Ηταν η σκέψη μου όταν προσπαθούσα να χώσω κοντά στα 70 βιβλία σε μια Wilson τσάντα του τένις. «Ωραία ότι πήρα μία βιογραφία του Μεγάλου Αλέξανδρου, αλλά και δεύτερη βιογραφία! Πώς και πότε θα διαβάσω δύο βιογραφίες του μεγάλου;». Επίσης εφόσον το ξέρω ότι το «The Bible Code» του Michael Drosnin είναι μία συγκλονιστική παπάρα, καλή μόνο για να γελάς, τι στο διάολο το αγόρασα; Για να γελάσω με τις μαλακίες που γράφει, υποθέτω. Πού θα βρω τον χρόνο να διαβάζω τα διαγράμματα του Drosnin στη Βίβλο, σύμφωνα με τα οποία πριν από 2000 χρόνια οι σοφοί της Σιών είχαν βρει ότι θα υπάρξει κάποια ταλαιπωρία σε ένα μικρό χωριό της Γερμανίας, που θα ονομαζόταν Αουσβιτς, αλλά εκείνη την εποχή φυσικά δεν υπήρχε; Τέλος πάντων, με εφόδια δύο Jack Daniels, ντυμένος σε μια βρόμικη φόρμα, ένα Σαββατοκύριακο θα γουρουνιάζω στο διάβασμα. Για να δούμε τι λέγανε οι σοφοί της Σιών κατά τον Drosnin. Ο Παναθηναϊκός θα πάρει τον Σάλβα;

------

Το χιούμορ δεν έχει πεθάνει στην ελληνική αθλητικογραφία. Αποδεικνύεται από την ερώτηση που έγινε στη συνέντευξη Τύπου του Λορένσο Σέρα Φερέρ για την τρομοκρατική επίθεση στην αμερικανική πρεσβεία. Ο Φερέρ είχε απαντήσει στην ερώτηση αν θα γίνουν μεταγραφές με το φλου «μπορεί και να μην κάνουμε» και κάποιος ευσυνείδητος συνάδελφος, καταλαβαίνοντας ότι με τέτοια απάντηση δεν βγαίνει ούτε μονόστηλο, ζήτησε την άποψη του Ισπανού για την τρομοκρατική επίθεση στην πρεσβεία. «Η αλήθεια είναι πως τέτοια φαινόμενα είναι πάντοτε ανησυχητικά και κατακριτέα, ασχέτως αν εγώ δεν είμαι Ελληνας πολίτης. Είναι αλήθεια ότι η ειρηνική συμβίωση, με ελευθερία και αλληλοσεβασμό, δεν μπορεί να βοηθηθεί ποτέ από αυτά τα γεγονότα», απάντησε ο Φερέρ, βάζοντας το τελευταίο καρφί στην ελπίδα ότι η συνέντευξη Τύπου θα έβγαζε μια πιασάρικη δήλωση τύπου «Καλά τους κάνανε τους κερατάδες. Η Ελλάδα έχει μια νέα γενιά τρομοκρατών που πρέπει να πάρουν ευκαιρίες για να δείξουν τι μπορούν να προσφέρουν»...

Δυστυχώς το ίδιο χιούμορ δεν έδειξε κάποιος συνάδελφος του πολιτικού για να ρωτήσει τον Βύρωνα Πολύδωρα αν μετά την ήττα στην Τούμπα ο Μαντούκα θα έπρεπε να πάρει περισσότερες ευκαιρίες. Οπότε ο Πολύδωρας, με αυτή τη χαρακτηριστική φωνή του πνευματικά δυσλεξικού, μπόρεσε να παραφράσει τη φράση των Καταλανών αναρχικών του ισπανικού εμφυλίου «non passera» σε «η τρομοκρατία δεν θα περάσει», στέλνοντας μήνυμα ελπίδας στους Ελληνες τρομοκράτες ότι, αν αυτός είναι που τους κυνηγάει, μπορούν όχι μόνο να κυκλοφορούν άνετα, αλλά να ζητήσουν ΑΦΜ για την οργάνωσή τους ώστε να γίνει ΕΠΕ. Μοναδικό στοιχείο από την επίθεση στην πρεσβεία η εμφάνιση ενός αυτοκινήτου που πήγαινε ανάποδα στον μονόδρομο από τον οποίο έγινε η επίθεση και εξαφανίστηκε κάνοντας στροφή 180 μοιρών σε ένα πάρκινγκ. Αμέσως οι πρώτες ανακοινώσεις έγιναν ότι η Αστυνομία εξαπέλυσε ανθρωποκυνηγητό και αναζητείται το αγνώστου μάρκας όχημα. Αντί να μπαίνουν σε τέτοια φασαρία δεν έχουν παρά να πάρουν ένα τηλέφωνο στο 9508100 και να ζητήσουν να μιλήσουν στον άνθρωπο που το αυτοκίνητο δεν μπορεί να του κρατήσει κανένα μυστικό. Στον you know who.

Τελευταία φορά που είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω ένα σεμινάριο στη γνώση της αυτοκίνησης από τον Δημήτρη Μπαλή ήταν την περασμένη Τρίτη. Ο Δημήτρης αναφέρθηκε στο γεγονός στο προχθεσινό του άρθρο που έσπαγε κόκαλα με τον τίτλο: «Η επιλογή ενός αυτοκινήτου». Το άρθρο ξεκινάει με το «Συζητούσαμε προχθές στην εφημερίδα για το ποιο αυτοκίνητο πρέπει να αγοράσει τελικά ένας συνάδελφος». Οχι ακριβώς. Κατ' αρχάς ο συνάδελφος έχει νόημα. Είναι ο Μανώλης Παναγιωτόπουλος, που προβληματιζόταν τι SUV θα πρέπει να αγοράσει, βάζοντας σημαντικά κριτήρια στην προτίμησή του, όπως πόσο γκελ πρέπει να κάνει το παπούτσι σου όταν κλοτσάς τα λάστιχα κι αν με το GPS μπορούμε να βρίσκουμε πού είμαστε, μπορούν επίσης να μας βρίσκουν και οι μπουκ στους οποίους χρωστάμε λεφτά; Ο Δημήτρης Μπαλής πέρασε μέσα από το μεγάλο γραφείο της εφημερίδας σαν οπτασία και είπε μόνο μία λέξη «Διαφορικό». Ο Μανώλης Παναγιωτόπουλος επανέλαβε τη λέξη «Διαφορικό;». Προς στιγμήν έμοιαζε να προβληματίζεται αν είναι το όνομα πορτογαλικής ομάδας της δεύτερης κατηγορίας και ο Δημήτρης έχει πληροφορία ότι στο επόμενο ματς της πάει για «διπλό» στο ημίχρονο «άσο» τελικό. «Διαφορικό» επανέλαβε ο Μπαλής. «Θα πάρεις το αμάξι που έχει διπλό διαφορικό». «Διπλό διαφορικό; Γιατί διπλό διαφορικό;». «Τριπλό», απάντησε ο Δημήτρης. Μπήκε στο μικρό γραφείο που μοιράζομαι με τους τσοχοχελάκηδες κι έδωσε τη συγκλονιστικότερη ομιλία για το νόημα του διαφορικού στην καθημερινή μας ζωή που έχω ακούσει ποτέ.

Το θέμα του διαφορικού το ανέλυσε ο Δημήτρης στο φύλλο της Πέμπτης. Πράγματα όπως ο υποπολλαπλασιασμός, το κλείδωμα στα 50-50 και το διαφορικό «κάρπετ» (για τους ανίδεους έτσι ονομάζεται το κοντό) αναλύθηκαν διεξοδικά. Ενα όμως κομμάτι του άρθρου με συντάραξε. «Μεταξύ γέλιου και απορίας που ξέσπασε στην παρέα». Πόσες φορές έχετε γελάσει όταν κάποιος σας μιλάει για διαφορικά; Ελάχιστες. Και όμως γέλαγαν. «Διπλό διαφορικό», έλεγε ο Δημήτρης. «Χαχαχούχα» οι ανίδεοι, που για να ξεχωρίσουν αυτοκίνητο από αραμπά πρέπει να κοιτάξουν πρώτα το καπό για να δουν αν έχει δεμένο γαϊδούρι. Αιδώς Αργείοι (που ούτε μέσα από το Αργος δεν τους κόβω τους καρπουζάδες που γέλαγαν με τον Μπαλή). Ετσι γέλαγαν και οι Ρωμαίοι πριν μοιράσουν τα ιμάτια του Χριστούλη και τον ανεβάσουν στον σταυρό. Ο σταυρός όμως από σύμβολο ατίμωσης κρεμάστηκε στα στήθη εκατομμυρίων χριστιανών στέλνοντας το μήνυμα της θείας αγάπης. Εκεί που μια μέρα θα αντικατασταθεί από το σύμβολο της νέας πίστης. Το διαφορικό.