Νέα μόδα (Sportday / Αντώνης Πανούτσος)

Υποθέτω ότι είτε ο Ολυμπιακός θα έχανε 2-0 από τον ΠΑΣ, αλλά με υψηλό ηθικό –σε αντίθεση με την ομάδα του Τροντ Σόλιντ, που θα έχανε με χαμηλό– είτε ο άθλιος Νορβηγός θα είχε παραμείνει στο λιμάνι και τα Γιάννενα θα νικούσαν 5-0. Οπότε και πάλι ευτυχώς που έφυγε ο Νορβηγός και ο Ολυμπιακός γλίτωσε την πανωλεθρία. Παρά, όμως, το γεγονός ότι κάθε συνειδητός οπαδός του Ολυμπιακού θα πρέπει σήμερα να είναι ευτυχισμένος, μερικές κριτικές προσεγγίσεις ύστερα από μία κατά τα άλλα εξαίρετη εμφάνιση στο ματς του Κυπέλλου. Μετά το μπάτζετ και τον τεχνικό διευθυντή, τώρα έγινε της μόδας το rotation; Διότι μόνο σαν μόδα μπορώ να καταλάβω τη «ροταριασμένη» ενδεκάδα με την οποία κατέβηκε να παίξει στο ματς με τον ΠΑΣ. Εκτός αν ήταν μια προσπάθεια να φανεί τι διαμάντια κρύβονταν στον πάγκο του Ολυμπιακού. Φάνηκε. Εάν υπάρχουν κι άλλα, η σεζόν έχει ακόμα πολλά ματς για να φανούν. Από πότε τα ματς του Κυπέλλου έγιναν ψυχαναλυτικές σεκάνς; Διότι η φράση του Τάκη Λεμονή στη συνέντευξη Τύπου «πρέπει να δούμε αν κάποιοι παίκτες έχουν τα ψυχικά αποθέματα για να είναι παίκτες του Ολυμπιακού» έχει αξία μόνο αν ο Ολυμπιακός έγινε ψυχαναλυτικός καναπές. Γι' αυτά τα ψυχαναλυτικά συμπεράσματα υπάρχουν οι προπονήσεις, στις οποίες ο προπονητής βλέπει τους παίκτες, βγάζει συμπεράσματα και μετά όλοι οι καλοί δημοσιογράφοι λένε «ο προπονητής, όμως, ξέρει καλύτερα. Ας πούμε, λοιπόν, ότι μετά το χθεσινό ματς βγήκε το συμπέρασμα πως ο Μπαμπαγκίντα, ο Καψής, ο Ταραλίδης και ο Μπουλούτ –και δεν ξέρω κι εγώ ποιος άλλος– δεν έχουν τα ψυχικά αποθέματα για να παίζουν στον Ολυμπιακό. Στο τέλος της σεζόν, αν ο Ολυμπιακός έχει αποκλειστεί από τον ΠΑΣ, θα βγει ο Λεμονής να πει «χάσαμε το νταμπλ, αλλά βγάλαμε πολύτιμα ψυχολογικά συμπεράσματα»; Επίσης, αν τα συμπεράσματα δεν έχουν βγει από το ματς με τα Γιάννενα, τα πειράματα θα συνεχιστούν στο πρωτάθλημα; Διότι τότε ο Ολυμπιακός μπορεί να έχει χάσει και το πρωτάθλημα, αλλά θα έχει βγάλει συμπεράσματα για να τα δημοσιεύει στην ψυχαναλυτική σχολή του Πανεπιστημίου της Βιέννης. Τέλος πάντων, τα πρώτα πολύτιμα ψυχαναλυτικά συμπεράσματα από το ματς των Ιωαννίνων είναι ότι για τον Φέλιξ Μπόρχα δεν τίθεται θέμα. Από ψυχισμό είναι μια χαρά. Ιδιαίτερα όταν στο τέλος του ματς τράκαρε με τον Μπαμπαγκίντα, ο ψυχισμός του δεν έδειξε να πληγώνεται. Κάποιες αμφιβολίες υπάρχουν για τον ψυχισμό του Καψή, του Μπαμπαγκίντα, του Ταραλίδη και του Μπουλούτ. Οπως άγνωστα είναι και τα ψυχικά αποθέματα του Μενδρινού. Ομως μέχρι το τέλος της σεζόν υπάρχουν ένα κάρο ματς για να τους τσεκάρουμε όλους.

Ο Παναθηναϊκός δεν έπεσε θύμα του επάρατου rotation, που αφού έβγαλε την ΑΕΚ εκτός Κυπέλλου πάει να βγάλει και τον Ολυμπιακό, αλλά ενός συνδυασμού ατυχιών, αποτυχιών και σφυριγμάτων.

Η ατυχία του Παναθηναϊκού ήταν ότι σε μια θέση για την οποία ξεκίνησε τη σεζόν με τρεις παίκτες, αυτή του αριστερού μπακ, στην οποία παίζουν ο Κώτσιος, ο Σέριτς και ο Δάρλας, βρέθηκε να μην έχει ούτε έναν υγιή για το χθεσινό ματς με τον ΠΑΟΚ. Ο Κώτσιος εδώ και μήνες ταλαιπωρείται από θλάση κοιλιακών, ο Σέριτς τραυματίστηκε στο τελευταίο ματς και ο Δάρλας μοιάζει να πρόκειται για περίπτωση Καψή, έχοντας έφεση στις θλάσεις και συγκεκριμένα στον δικέφαλο. Επίσης, ο Παπαδόπουλος, ο Γκούμας και ο Νίλσον δεν μπορούσαν να αγωνιστούν, αλλά στατιστικά αυτό είναι νορμάλ για μια ομάδα στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο. Ομως οι ατυχίες είναι κομμάτι της ζωής και του ποδοσφαίρου. Πάμε στο δεύτερο, το προσμετρώμενο στους ανθρώπους σκέλος, τις αποτυχίες.

Ο Παναθηναϊκός τα τελευταία χρόνια χώνει τα περισσότερα λεφτά, κάνοντας τις χειρότερες δυνατές επιλογές. Είτε σε άτομα είτε στις θέσεις που οι παίκτες καλύπτουν. Η κλασικότερη περίπτωση απόδειξης αποτυχημένης επιλογής φάνηκε στο κέντρο της άμυνας στο χθεσινό ματς. Με τον Γκούμα απόντα, τη θέση του κάλυψε ο Ιγκόρ Μπίσκαν. Ο οποίος είχε αποκτηθεί για να παίζει αμυντικός και έχει δηλώσει ότι η θέση του στόπερ δεν είναι η αγαπημένη του. Την οποία θέση του στόπερ θα έπρεπε να καλύπτει ο Αντονσον, ο οποίος για άγνωστους λόγους έχει παροπλιστεί. Ομως για τη θέση αυτήν δεν προβλέπεται να αποκτηθεί παίκτης, αλλά για τη θέση του φορ. Μόνο που στην επίθεση ο Παναθηναϊκός έχει τον Παπαδόπουλο, τον Σαλπιγγίδη, τον Τσίγκα, τον Μάντζιο, ενώ ο Βίκτορ και ο Ρομέρο μπορούν να παίξουν και δεύτεροι επιθετικοί, με τον Σωτήρη Νίνη να μοιάζει επίσης να μπορεί να καλύψει τη θέση. Γιατί τώρα ο Παναθηναϊκός δεν παίρνει στόπερ, επιθετικό χαφ ή «οκτάρι», αποτελεί αντικείμενο εξέτασης παθογενειών και όχι προγραμματισμού ομάδας. Πάμε τώρα στο αγαπημένο θέμα κάθε Ελληνα φιλάθλου. Της διαιτησίας. Που ο Παναθηναϊκός έφαγε τρεις «πιστολιές» σε ένα και μόνο ματς.

Εγκριτοι καρπετολόγοι μού έλεγαν ότι ο διαιτητής Κάκος λογίζεται ως οπαδός του Παναθηναϊκού, γι' αυτό και στην ΕΠΟ αποφεύγουν να τον ορίζουν σε παιχνίδια της ομάδας. Αποφάσισαν, λοιπόν, να τον βάλουν σε ένα ματς του Παναθηναϊκού, μόνο που ήταν εκτός έδρας. Εάν, λοιπόν, η εκτίμηση ότι ο Κάκος έχει πρόβλημα να σφυρίξει Παναθηναϊκό λόγω οπαδισμού ισχύει σε ένα ματς εκτός έδρας, στην Τούμπα είχε άλφα πίεση και με τους οπαδούς του ΠΑΟΚ ανάστατους λόγω Σαλπιγγίδη η πίεση έγινε άλφα στο τετράγωνο. Από εκεί και πέρα ακολουθεί μια κωμωδία. Ο ΠΑΟΚ βάζει το πρώτο γκολ από φάση που ξεκινάει με χέρι του Αραμπατζή. Ο Κάκος, όπως και ο πρώτος επόπτης, δεν το βλέπει, δεν το σφυράει, ο Θεός και η κακιασμένη ψυχή του το ξέρουν. Το δεύτερο γκολ του ΠΑΟΚ δεν είναι αποτέλεσμα λάθους του Κάκου, αλλά συγκλονιστικής αβλεψίας, αμέλειας, βλακείας του πρώτου επόπτη, αλλά η φάση ξεκινάει με τον Τόργκελε μισό μέτρο οφσάιντ από στατική θέση. Η πρωτοεποπτική ψυχή του επόπτη το ξέρει, αλλά στο καραμπινάτο οφσάιντ η σημαία δεν σηκώνεται και η φάση καταλήγει στο δεύτερο γκολ. Μέχρι εκείνη τη στιγμή ο Κάκος σφυρίζει τα υπόλοιπα νορμάλ, με μικρή ανοχή στο σκληρό παιχνίδι του ΠΑΟΚ. Στα αποδυτήρια, όμως, πρέπει να πέφτει το σχετικό τηλέφωνο. «Πώς τα πήγα;». «Και τα δύο γκολ ήταν κάλπικα». Ο Κάκος τώρα προσπαθεί να φέρει το ματς στα ίσια, μη επιτρέποντας τουλάχιστον την πολλή κλοτσιά. Ο πρωτοεπόπτης, όμως, Χυτήρης, αδάμας. Πάει να φύγει μόνος ο Τζιόλης, έπαρση η σημαία. Οφσάιντ ο Τζιόλης. Τρεις οι «πιστολιές» κατά του Παναθηναϊκού και στις τρεις μέσα ο απαράμιλλος Χυτήρης…

Οσο για την απόδοση, για πρώτη φορά η φετινή ομάδα του Παναθηναϊκού έδειξε ότι έχει τσαγανό. Μπορεί οι παίκτες του ΠΑΟΚ να έσκασαν στο δεύτερο ημίχρονο, μπορεί να έχασαν κάθε κατεύθυνση χωρίς τον Ζαγοράκη, αλλά οι παίκτες του Παναθηναϊκού έδειξαν ότι αντέχουν την κλοτσιά και υποχρέωσαν τους οπαδούς του ΠΑΟΚ να σφυρίξουν τους παίκτες τους. Διόλου ευκαταφρόνητο από μια ομάδα που χάνει 2-0 εκτός έδρας. Επίσης, να σημειωθεί ότι ο Σωτήρης Νίνης και το φαουλάκι του μπορεί να το κάνει και για κεφαλιά να πηδήξει, όπως στη φάση που κουτουλάει με τον Παντελή Κωνσταντινίδη. Ο Σωτήρης Νίνης έδειξε ότι μπορεί να καλύψει τη θέση του δεξιού πλάγιου επιθετικού. Και τώρα που το έδειξε είμαι βέβαιος ότι στον Παναθηναϊκό θα αρχίσουν να ψάχνονται, για να αγοράσουν έναν ακόμα για την ίδια θέση.

Κάπου στο δεκάλεπτο η κάμερα γυρνάει στον πάγκο του Παναθηναϊκού και πιάνει τον Βίκτορ Μουνιόθ να έχει ξελιγωθεί στα γέλια βλέποντας τον Τόργκελε να προσπαθεί να κοντρολάρει την μπάλα στην πλάγια γραμμή και να βγαίνει έξω μαζί της. Μπορεί, όμως, κάποιος να σκεφτεί ότι μετά τις δύο ασίστ του Τόργκελε ο Μουνιόθ σοβαρεύτηκε. Ούτε κατά διάνοια. Στο δεύτερο ημίχρονο ο Τόργκελε προσπαθεί ξανά να περάσει τον Λεοντίου, κοπανάει την μπάλα, κοπανάει τον Λεοντίου, πέφτει, σηκώνεται, ο Κάκος κάτι σφυρίζει και η κάμερα γυρίζει στον Μουνιόθ. Ο οποίος δαγκώνεται για να μην ξεκαρδιστεί. Αν υπάρχει παίκτης που μπορεί να ανταγωνιστεί τον Φέλιξ Μπόρχα σε τεχνική, ονομάζεται Τόργκελε, και είναι κρίμα που δεν παίζουν στην ίδια ομάδα.

Μπορώ να διαβεβαιώσω ότι κανένας δεν υποχρέωσε ποτέ σπορτκάστερ να πάρει θέση. Αν δεν γουστάρεις, δεν μπορείς, δεν θέλεις, λες το παλιό και δοκιμασμένο «ο διαιτητής σφύριξε πέναλτι. Ας το δούμε στο replay και βγάζετε μόνοι τα συμπεράσματά σας» και καθαρίζεις. Αφού, λοιπόν, δεν θέλει, δεν του πάει, γιατί στο διάολο ο Αντώνης Κατσαρός θέλει να εκφέρει γνώμη; «Ο Καψής βρήκε μπάλα», «ο Καψής πήγε στην μπάλα», «ο Καψής δεν βρήκε μπάλα». Ασ' το να πάει στο διάολο το κωλοπέναλτι αφού βλέπεις ότι η υπόθεση είναι βρόμα, και στο τέλος μπορεί να χρειαστεί να πεις ότι έγινε και ο διαιτητής δεν το σφύριξε… Αυτά, όμως, είναι πταίσματα μπροστά στη μετάδοση από το γήπεδο της Τούμπας.
Ξεκινάει η φάση με τον Τόργκελε οφσάιντ. Και πηγαίνουμε σε όλους τους δυνατούς ευφημισμούς για μην πει ο Τραπεζανίδης την παλιοκουβέντα... «οφσάιντ». «Ο Τόργκελε μπορεί να μην είναι στην ευθεία», «μπορεί να είναι πιο μπροστά », «η τηλεοπτική κάμερα...». Μάλιστα. Τον δείχνει μπροστά. Ούτε μελιτζάνα τον έδειχνε ούτε τρόμπα ποδηλάτου. Τα ίδια στο περίπου για το χέρι στο πρώτο γκολ, τα ίδια και στο οφσάιντ του Τζιόλη. Δεν λέω να αρχίσουν να φωνάζουν ότι «πιστολίζεται» ο Παναθηναϊκός, δεν λέω καν να λένε ποια φάση είναι οφσάιντ και ποια όχι. Αλλά αν είναι να ταλαιπωρούνται τόσο, να βρούμε καινούργιες προσεγγίσεις στο οφσάιντ. Να λέμε «ο επιθετικός είναι σε σωστή θέση, αλλά ο αμυντικός είναι πίσω του». Τέτοια ταλαιπωρία, όμως, δεν αντέχεται.