Η πλατφόρμα του Ριβάλντο και οι εν ψυχώσει αποφάσεις(Sportday/Αλέξης Σπυρόπουλο

Για να δωσει ο Ριβάλντο στον Ολυμπιακό (το γκολ, την ασίστ, τη νίκη, τον τίτλο) προϋποτίθεται ότι πρέπει ο Ολυμπιακός να έχει δώσει στον Ριβάλντο. Τι; Την πλατφόρμα της ισορροπίας. Οχι τον Τοροσίδη στο πλάι του, δεξιά μπροστά από τον Ζεβλάκοβ (...από έστω εύλογη μέριμνα μην ξανακάνουμε ήρωα, όπως με τον Πανιώνιο τον Σπυρόπουλο, κάνα Παντελή Κωνσταντινίδη), αλλά τον Τοροσίδη πίσω του (σαν Τουρέ). Οχι τον Νε ενδιάμεσο βαγόνι μεταξύ Στολτίδη και Ριβάλντο, αλλά τον Νε στον πάγκο. Οχι τον Καστίγιο μπροστά του, φουνταριστό να παίζει «με πλάτη», αλλά τον Καστίγιο κοντά στον Ριβάλντο. Να παίζει «με μέτωπο». Και φουνταριστό... αυτόν που ξέρει πώς γίνεται. Τον Κωνσταντίνου.

Ο Ριβαλντο, δίχως τη σωστή πλατφόρμα, είναι ζητώ-συγγνώμη-για-την-απόδοσή-μου. Ξάνθη. Πανιώνιος. Κι ένα ημίχρονο, το πρώτο, στην Τούμπα. Εάν δεν ερχόταν η δραστική αναδιάταξη του β' μέρους, θα 'βλεπε... εύκολα κανείς τον Ριβάλντο να μιλά, μετά, στην TV (όπως είχε τηγανίσει παλαιότερα και τον Μπάγεβιτς και τον Σόλιντ). Ο Ριβάλντο, με τη σωστή πλατφόρμα, είναι η ευλογία. Η ποιότητα. Η διαφορά, σε σχέση με τον εσωτερικό ανταγωνισμό, στην προσωπικότητα. Ο Λεμονής, ύστερα από δυόμισι ματς πρωταθλήματος, το βρήκε. Στο 0-1, οι φοβίες για «κάνα Παντελή Κωνσταντινίδη» παρέρχονται. Να φοβηθεί ο βρεγμένος τη βροχή; Το αποτέλεσμα, μετά το «μηδέν από μηδέν ίσον μηδέν» σε επιθετική παραγωγή ήταν τρία γκολ σ' ένα τέταρτο μέσα. Θεαματική, όσο να 'ναι, απόσταση.

Την... υποβοηθησε στο να φανεί τόσο θεαματική, σ' ένα βαθμό, η παράτολμη διαχείριση (μόλις έγινε, εν πολλοίς από λεπτομέρειες και συμπτώσεις και όχι απ' αυτή καθαυτή τη ροή του αγώνα, το 1-1) εκ μέρους του Βούκοτιτς. Ο κόουτς βιάστηκε να παίξει, σε μια ζαριά, όλα-ή-τίποτα. Απέσυρε κεντρικό χαφ, έβαλε εξτρέμ, άνοιξε (όχι διάδρομο, απλώς) λεωφόρο ολόκληρη προς την καρδιά της άμυνας, η προσευχή του Λεμονή! Η καλύτερη του Ριβάλντο. Στη μοιρασιά ο Ριβάλντο τα πήρε όλα. Ο Βούκοτιτς, το... τίποτα. Χθες ο προπονητής έχασε, έπειτα από το παιγνίδι, και τη δουλειά του. Ισχύει (για την απόλυσή του) ό,τι γράψαμε εδώ και την ημέρα της πρόσληψής του. Το τελευταίο που έχει σημασία στον ΠΑΟΚ τη σήμερον ημέρα είναι ποιος είν' ο προπονητής.

Ο Λεμονησ προσληφθηκε από τον Κόκκαλη με τον διττό άξονα λογικής, αφενός να «προστατεύσει» τη σφοδρή πιθανότητα του νταμπλ, αφετέρου να αξιοποιήσει το διάστημα έως τον Μάιο ώστε να αποκρυσταλλώσει άποψη και, τότε, να 'ναι έτοιμος να εκθέσει στον πρόεδρο την αξιολόγησή του και τις προτάσεις του. Ως προς το αγωνιστικό, δηλαδή το πώς είναι το σκόπιμο να παίζει ο Ολυμπιακός, όλα είναι φανερά. Αλλιώς τα 'βλεπε απ' έξω, αλλιώς τα 'ζησε από μέσα, εκείνο που νόμιζε δεν ήταν αυτό που ωφελεί, ψάχνεται, ίσως (μετά το β' ημίχρονο της Τούμπας) καταλήξει. Νορμάλ. Ως προς το who-is-who του ρόστερ, για το οποίο θα έδινε (νορμάλ, επίσης) γνώμη το καλοκαίρι, ομολογώ πως μου έκανε κατάπληξη ότι την έδωσε... την περασμένη Παρασκευή. Πότε πρόλαβε, κιόλας, να 'ναι έτοιμος για τέτοια ευθύνη; Είναι 110% βέβαιον ότι δεν θα το έπραττε, αν δεν μεσολαβούσε (Τετάρτη) το κάζο στα Γιάννενα. Το έπραξε, καταφανέστατα, στον βρασμό των γεγονότων.

Εν θερμω το μοναδικό σίγουρο είναι το λάθος. Οχι μόνο το λάθος να απαξιώσεις (αυτόν που «δεν κάνει να φορά τη φανέλα του Ολυμπιακού»), αλλά ενδεχομένως και το λάθος να υπερεκτιμήσεις (αυτόν που πρέπει «πάση θυσία» να του ανανεωθεί η παραμονή στον Ολυμπιακό). Ο Λεμονής, όσον καιρό ήταν μακριά απ' τον Ολυμπιακό, ένιωθε και έλεγε τα καλύτερα για το άκρο αντίθετο, όπως και αν αυτό ορίζεται, της (περίφημης) ψύχωσης. Επιστρέφοντας στον Ολυμπιακό, ο Λεμονής ξέρει ότι εδώ η ψύχωση είναι ανίκητη. Δεν έχει νόημα να την παλεύεις. Οπότε σου μένει μία, και μοναδική, επιλογή. Να τη θεωρήσεις δεδομένη, να την αποδεχθείς, να την προσκυνήσεις και, βάσει αυτής, να πολιτευθείς. Αναγκαίο, βραχυπρόθεσμα. Οχι ασφαλές, αν τυχόν ενδιαφέρει τον Λεμονή τι όνομα θα αφήσει σε βάθος χρόνου. Την περασμένη Πέμπτη, στα παιδιά του Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ, ο Πατσατζόγλου είπε ότι ο καλύτερος προπονητής του υπήρξε (σεσημασμένος αφοριστής της ψύχωσης) Σρέτσκο Κάτανετς.