Τα πολλά χρήματα θέλουν και επιδέξια μοιρασιά (Sportday/Χρήστος Χαραλαμπόπουλος)

Εν όψει όμως της καινούργιας τηλεοπτικής συμφωνίας που θα φέρει στους συλλόγους περισσότερα χρήματα από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν, οι «μικροί» ζητούν να αλλάξει ο τρόπος μοιράσματος των χρημάτων, για να γίνει περισσότερο «δίκαιος» και να διασφαλίσει ότι οι «μικροί» θα πάρουν περισσότερα από ποτέ.

Από την υπογραφή της πρώτης συμφωνίας πώλησης των τηλεοπτικών τους δικαιωμάτων, οι ομάδες της Πρέμιερσιπ είχαν επιλέξει το μοντέλο της συλλογικής διαπραγμάτευσης. Κι αυτό για προφανείς λόγους, ο σημαντικότερος από τους οποίους είχε να κάνει με τη διατήρηση μιας «λογικής» απόστασης ανάμεσα στους μεγάλους, τους δημοφιλείς συλλόγους και τους μικρότερους. Ηταν δεδομένο ότι αν είχε επιλεγεί το μοντέλο της ατομικής διαπραγμάτευσης, η Τσέλσι, η Μάντσεστερ, η Λίβερπουλ και η Αρσεναλ, για παράδειγμα, θα έπαιρναν περισσότερα χρήματα απ' όσα παίρνουν με τη συλλογική διαπραγμάτευση, ενώ η Γουίγκαν και η Φούλαμ, ας πούμε, θα έπαιρναν πολύ λιγότερα.

Έτσι, γίνεται εύκολα κατανοητό ότι το πρωτάθλημα θα έχανε το ενδιαφέρον του, αφού θα περιοριζόταν σε μια 4άδα ή μια 6άδα παικτών, γεγονός που μειώνει αισθητά εισιτήρια, δημοφιλία, δραστηριότητα χορηγών και διαφημιστών. Δεν ισχυρίζομαι ότι ο παρών τρόπος διαπραγμάτευσης αποκλείει τη διεύρυνση του ανοίγματος μεταξύ ισχυρών και αδύναμων, αλλά μπορεί να κρατήσει κάποιες «ελεγχόμενες» ισορροπίες, τουλάχιστον στο οικονομικό πεδίο. Θα πρέπει να συνυπολογίσει κάποιος και τα άλλα επιμέρους θετικά στοιχεία που περιλαμβάνει η παρούσα συλλογική μορφή της διαπραγμάτευσης.

Στοιχειά Όπως οι ρήτρες για την ενίσχυση των ποδοσφαιρικών ακαδημιών ή οι επιπλέον πληρωμές που παίρνουν οι ομάδες που υποβιβάζονται, προκειμένου να μειωθούν οι οικονομικές συνέπειες του σοκ του υποβιβασμού. Μάλιστα, οι ίδιες οι ομάδες, για να μην κινδυνεύσει το μοντέλο της διαπραγμάτευσης από συχνές μεταβολές των χαρακτηριστικών του, αποφάσισαν οποιαδήποτε πρόταση για αλλαγές στον τρόπο και τη μορφή της διαπραγμάτευσης να συγκεντρώνει τη σύμφωνη γνώμη των 14 από τις 20 ομάδες της λίγκας. Μια πλειοψηφία πολύ ισχυρή για να ανατραπεί, ακόμα κι αν το επιδιώξουν οι ισχυροί σύλλογοι, αφού δεν υπάρχει λόγος να ανατρέψουν ένα καθεστώς που τους ευνοεί, ενώ προστατεύει και το ποδοσφαιρικό προϊόν. Αν κοιτάξει κάποιος τον τρόπο με τον οποίο μοιράζονται τα χρήματα στην Πρέμιερσιπ, θα διαπιστώσει ότι ακόμα και με τη συλλογική διαπραγμάτευση οι ισχυροί είναι αυτοί που βγαίνουν κερδισμένοι. Το συνολικό ποσόν της συμφωνίας μοιράζεται ως εξής: το 50% του συνολικού ποσού μοιράζεται εξίσου και στις 20 ομάδες. Το υπόλοιπο ποσόν μοιράζεται με έναν τρόπο που βοηθά τους ισχυρούς.

Το 50% πηγαίνει στις ομάδες ανάλογα με τον αριθμό των παιχνιδιών τους που μεταδίδονται ζωντανά από την τηλεόραση και το υπόλοιπο 50% πηγαίνει στις ομάδες ανάλογα με τη θέση που καταλαμβάνουν στη βαθμολογία. Η τηλεόραση επιλέγει να μεταδίδει τα παιχνίδια των ισχυρών συλλόγων, που είναι και πιο δημοφιλείς και συγκεντρώνουν υψηλότερη τηλεθέαση, ενώ ψηλά στη βαθμολογία, εννέα φορές στις δέκα, τερματίζουν οι ισχυροί, που μοιράζονται και το επιπλέον χρήμα. Εν όψει όμως της καινούργιας τηλεοπτικής συμφωνίας που θα φέρει στους συλλόγους περισσότερα χρήματα από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν, οι «μικροί» ζητούν να αλλάξει ο τρόπος μοιράσματος των χρημάτων για να γίνει περισσότερο «δίκαιος» και να διασφαλίσει ότι οι «μικροί» θα πάρουν περισσότερα από ποτέ.

Τα περισσότερα χρήματα θα βοηθήσουν τις ομάδες να μειώσουν ή να κρατήσουν σταθερές τις τιμές των εισιτηρίων, έτσι ώστε να προσελκύσουν περισσότερο κόσμο στα γήπεδα, διότι τον φόβο των άδειων κερκίδων τον αντιμετωπίζουν πολύ περισσότερο οι μικροί, παρά οι μεγάλοι. Απ' όσο γνωρίζουμε, όμως, τρεις από τους τέσσερις «μεγάλους», η Μάντσεστερ, η Αρσεναλ και η Τσέλσι, δεν έχουν σχεδιάσει καμία μείωση για την επόμενη τριετία.

Αν ψάξει κάποιος το άνοιγμα των τιμών των εισιτηρίων, θα διαπιστώσει, για παράδειγμα, ότι το ακριβότερο εισιτήριο στο νέο γήπεδο της Αρσεναλ είναι 94 λίρες, την ώρα που το ακριβότερο εισιτήριο στο γήπεδο της Μπλάκμπερν είναι κοντά στις 37 λίρες. Παρ' όλα αυτά, η Μπλάκμπερν «ιδρώνει» για να έχει πληρότητα 2/3. Σημειώστε, επίσης, ότι αρκετά παιχνίδια έχουν γίνει τόσο προβλέψιμα που ακόμα κι αν υπάρχει κόσμος που μπορεί να πληρώσει τις 40 λίρες, δεν έχει κίνητρο να πάει να δει το παιχνίδι. Οι τιμές των εισιτηρίων από τη δημιουργία της Πρέμιερσιπ τα τελευταία 15 χρόνια έχουν σημειώσει μια αύξηση της τάξεως του 700%.

Ετσι, οι «μικροί» χάνουν χρήματα και από άλλες πηγές εσόδων και αν δεν μπορέσουν να περιορίσουν αυτές τις απώλειες, τότε τα περισσότερα χρήματα της καινούργιας συμφωνίας δεν θα αξιοποιηθούν όπως θα ήθελαν και οι ίδιες οι ομάδες. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, η καινούργια συμφωνία θα φέρει στο ταμείο μιας μεσαίας ομάδας της Πρέμιερσιπ γύρω στα 70 εκατομμύρια ευρώ.

Όμως, αιτήματα για όλο και μεγαλύτερο μερίδιο από την πίτα έχουν πολλοί. Οπως οι 72 ομάδες κάτω από την Πρέμιερσιπ, που κάθε χρόνο μοιράζονταν ένα συνολικό ποσόν γύρω στα 7 εκατομμύρια ευρώ, αλλά θα ήταν μια χαρά αν αυτό διπλασιαζόταν. Επίσης, έχει ανακύψει ένα ακόμα ζήτημα με την ενίσχυση που έπαιρναν οι τρεις ομάδες της Πρέμιερσιπ που υποβιβάζονταν, προκειμένου να μειώσουν τις οικονομικές συνέπειες του υποβιβασμού. Αυτή η ενίσχυση συνήθως έφτανε τα 8 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο, για τρία χρόνια. Όμως τώρα υπολογίζεται ότι αυτό το ποσόν θα διπλασιαστεί, γεγονός που οικονομικά θα φέρει σε πλεονεκτική θέση τις ομάδες που υποβιβάζονται, σε σχέση με τις άλλες ομάδες της Τσάμπιονσιπ.