Τον μιμήθηκαν στην... απώλεια χρόνου! (Sportday / Διονύσης Ελευθεράτος)

Δοθέντων των φετινών ιδιόρρυθμων καιρικών συνθηκών, οι φίλοι του Ολυμπιακού έχουν να λένε ότι η ομάδα τους εξασφάλισε –ουσιαστικά– έναν (ακόμα) τίτλο πρωταθλητή πριν καν... χειμωνιάσει. Σε πείσμα της αδημονούσας «περιρρέουσας ατμόσφαιρας», το ώριμο φρούτο ούτε φέτος πέφτει από το δέντρο. Γιατί, άραγε; Διότι, απλούστατα, μπορεί τα τελευταία χρόνια οι «ερυθρόλευκοι» να θυμίζουν ατμομηχανή που κόβει ταχύτητα και χάνει καύσιμα, αλλά ποιος ανταγωνιστής τους κάλυψε τη διαφορά; Ουδείς.

Ενας Γάλλος μουσικοσυνθέτης έλεγε πως ο χρόνος είναι «ανεκτίμητος δάσκαλος που σκοτώνει τους μαθητές του». Στον Ολυμπιακό απώλεσαν πολύτιμο χρόνο, διότι υπερεκτίμησαν την ιδιότητά του (του χρόνου) ως δωρητή σοφίας κι εμπειριών και υποτίμησαν τη φθορά που φέρνει: με το σταγονόμετρο οι προσθήκες «νέου αίματος», με το ζόρι οι μακρόπνοοι σχεδιασμοί, με τη σέσουλα η αυτάρκεια. Ειδικά το τελευταίο –την αυτάρκεια– το πλήρωσε ακριβά η ομάδα του Πειραιά στις τελευταίες ευρωπαϊκές περιπέτειές της. Στα καθ' ημάς, όμως, πώς και γιατί να καταβάλλει κόστος;

Οι άμεσοι ανταγωνιστές των «ερυθρολεύκων», βλέπετε, έκαναν το εκ διαμέτρου αντίθετο: πόνταραν μονομερώς στη φθοροποιό επίδραση του χρόνου και ανέμεναν την πτώση του Ολυμπιακού, περίπου όπως οι κληρονόμοι ανυπομονούν να δουν το βιολογικό τέλος του πλούσιου συγγενή. Ναι, έκαναν κινήσεις. Μόνο που αυτές συχνά ήταν σπασμωδικές κι άλλοτε απλώς «δεν έπιαναν».

Ο ΠΑΟ βρέθηκε σε «κενό στρατηγικής» μετά το –ανώφελο, αν όχι ολέθριο– «ξήλωμα» της ομάδας της Ριζούπολης. Μόλις τώρα δείχνει ικανός να ορθοποδήσει, ξέροντας τι περίπου θέλει -κάτι που φυσικά απαιτεί χρόνο. Οι «πράσινοι» τα τελευταία χρόνια εναπόθεσαν στα πόδια κάμποσων μέτριων παικτών προσδοκίες δυσανάλογα μεγάλες. Και να ήταν αυτό το μόνο (τους) πρόβλημα...

Ο ΠΑΟ και η ΑΕΚ ταλαιπωρήθηκαν από ψυχοφθόρα σύνδρομα εσωστρέφειας: οι μεν «πράσινοι» κάθε τρεις και λίγο έξυναν τις πληγές τους, ασχολούμενοι με τις πίκρες και τα παράπονα των παικτών που έφευγαν από την ομάδα και –το χειρότερο– προσπαθώντας να μαντέψουν ποιος θα ακολουθούσε. Οι δε «κίτρινοι», πριν καλά καλά απαλλαγούν από τις διαμάχες για τον Μπάγεβιτς, κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν οικονομικούς και διοικητικούς εφιάλτες.

Εν ολίγοις, ο Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια έκανε ό,τι μπορούσε για να ενθαρρύνει τους άλλους να τον πλησιάσουν κι εκείνοι, εμπράκτως, τον άφησαν στην ησυχία και την πρωτοκαθεδρία του! Aντλησαν, τουλάχιστον, τα αναγκαία διδάγματα;