Σύνορα η αγάπη δεν γνωρίζει... (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Οταν ο Κοντογουλίδης πέτυχε το γκολ της πρόκρισης, στα Γιάννενα τα είδαν όλα. Τους δεκαπέντε διαιτητές της Παράγκας (που ξηλώθηκαν από τους πίνακες στη συνέχεια, αλλά κανείς δεν ζήτησε συγγνώμη γι' αυτούς), οι οποίοι έκαναν ό,τι μπορούσαν το 2001 για να ρίξουν την ομάδα κατηγορία. Τους μηδενισμούς για χρέη, την ώρα που άλλοι έπαιρναν πιστοποιητικά συμμετοχής στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις χρωστώντας περισσότερα, το ατελείωτο κυνηγητό στη Β' και στη Γ', τον Πολατιάν να τρομάζει στην ιδέα ότι μπορεί να δείξει βούλα στο πρώτο ματς. Μόνο όποιος έχει ζήσει την κόλαση ξέρει πώς είναι να βρίσκεσαι στον παράδεισο.

Tο περασμένο καλοκαίρι ο Σωκράτης Κόκκαλης έκανε τη μεγαλύτερη παραγοντική ντρίμπλα που έχει γίνει ποτέ στην Ελλάδα: οδήγησε τους πάντες στο να του δώσουν συγχωροχάρτι για όλα όσα προηγήθηκαν δημιουργώντας τη Σούπερ Λίγκα. Οταν η FIFA απειλούσε το ελληνικό ποδόσφαιρο ότι θα το αποκλείσει από τις διοργανώσεις, υπήρχε μια μικρή ελπίδα κάποια πράγματα να αλλάξουν. Ηταν η στιγμή που θα μπορούσε πραγματικά να μοιραστούν τα στρατόπεδα, να δούμε ποιος είναι με τη διαφθορά και ποιος όχι. Θα δεχόταν ο Κόκκαλης για να υπερασπιστεί τους κατάπτυστους να μην παίξει Τσάμπιονς Λιγκ; Μάλλον απίθανο το βρίσκω. Το λογικό θα ήταν ο ένας να υποχωρήσει, το κύκλωμα ΕΠΟ να ξηλωθεί και να πάμε σε μια αληθινά καινούργια αρχή. Ομως, ενώ ο Κόκκαλης ήξερε τι ήθελε, οι άλλοι πελαγοδρομούσαν και συμβιβάστηκαν. Αντί για κάθαρση, προέκυψε η σεζόν της συνυπευθυνότητας: η μόνη ελπίδα για να σωθεί το ποδόσφαιρο είναι να γίνονται εποποιίες σαν αυτή που έκαναν τα Γιάννενα.

Ανάσα

Τα Γιάννενα απέκλεισαν τον Ολυμπιακό -αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Τα Γιάννενα με το ηρωικό τους παιχνίδι κι αυτό το χωρίς προηγούμενο κατόρθωμα έδωσαν στην πραγματικότητα μια ανάσα οξυγόνου στο σπορ που λέγεται ποδόσφαιρο. Αν μετά τα όσα έκανε ο Κοντογιαννίδης περνούσε ο Ολυμπιακός, το ελληνικό ποδόσφαιρο θα ψυχορραγούσε. Η κατάστασή του θα ήταν μη αναστρέψιμη. Οχι γιατί οι συνηθισμένες υπερβολές δεν θα επέτρεπαν καμία απολύτως σοβαρή αποτίμηση της πραγματικότητας του αγώνα (ο Ολυμπιακός ήταν για ένα ακόμα ματς ασύνδετος, χωρίς σειρά στην άμυνα και απολύτως προβλέψιμος), αλλά διότι θα περνούσε για μια ακόμα φορά το μήνυμα ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι το απόλυτο τσιφλίκι του δυνατού, η πιο διεφθαρμένη και αηδιαστική εικόνα της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας.

Γελoιοποίηση

Δεν εκτέθηκε ο Ολυμπιακός –ο Ολυμπιακός τόσο μπορεί. Δεν είναι ντροπή για μια ομάδα να αποκλείεται, το 'χουν πάθει όλες οι ομάδες του κόσμου σε τέτοιες κι ακόμα σημαντικότερες διοργανώσεις. Αυτό που εκτέθηκε χθες είναι ένα ολόκληρο σύστημα διαφθοράς που χρησιμοποιεί τα παιχνίδια του δυνατού ως διαφημιστικά σποτ για νταραβέρι. Εκτέθηκαν εκείνοι που μπαίνουν στη σειρά για να χαιρετήσουν τον πρόεδρο στις δημόσιες εμφανίσεις του, εκείνοι που εξηγούν στους διαιτητές πόσο μάγκας είναι ο μεγάλος, εκείνοι που παίρνουν τηλέφωνα για να ζητήσουν επόπτες, παρατηρητές και λοιπά τσατσόνια, ανθρωπάκια χωρίς υπόληψη που ένας Θεός ξέρει πώς κυκλοφορούν στον δρόμο χωρίς να ντρέπονται. Εκτέθηκαν όσοι τους φτύνει ο κόσμος και λένε «πέρα βρέχει», εκείνοι που θεωρούν γάγγραινα τη διαιτησία, αλλά θέλουν και να την ελέγχουν, εκείνοι που για μια θέση παρατηρητή UEFA (με όλα τα έξοδα πληρωμένα) πούλησαν την ψυχή τους στον διάβολο. Αυτούς γελοιοποίησαν τα υπέροχα Γιάννενα. Τα Γιάννενα που δύο φορές τα έστειλαν στην κόλαση εφαρμόζοντας επιλεκτικά νόμους, που γι' άλλους μπήκαν στα συρτάρια, τα ίδια ανθρωπάκια που χθες καραγκιοζοποιήθηκαν.

Ποδόσφαιρο

Χθες κέρδισε το ποδόσφαιρο, το αληθινό ποδόσφαιρο. Το ποδόσφαιρο του Γιάννη Μπελά, που είναι ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες που έχει παίξει μπάλα στην Ελλάδα. Το ποδόσφαιρο του «σας θέλω και τους τέσσερις αμυντικούς μαζί για να σας εκθέτω» Γιώργου Σαϊτιώτη. Το ποδόσφαιρο δύο τσακαλιών που λέγονται Γιώργος Ντάσιος και Νίκος Γεωργιάδης. Το ποδόσφαιρο του «μπαίνω και με την μπάλα στα δίχτυα άμα γουστάρω» Βαγγέλη Κοντογουλίδη. Το ποδόσφαιρο του «δεν είμαι ούτε είκοσι χρόνων, αλλά έχω στόφα πρωταθλητή» Κώστα Καζναφέρη. Το ποδόσφαιρο του «είμαι ένα 1,60, αλλά έχω καρδιά γίγαντα» Φώντα Γήττα. Το ποδόσφαιρο του «με λένε Αντάντο κι ο "Ρίμπο" μαζί μου θα υποφέρει». Το ποδόσφαιρο του «είμαι ένα από τα καλύτερα λίμπερο στην Ελλάδα» Γιώργου Κούσα. Το ποδόσφαιρο του Χρήστου Τόλιου, του Γιώργου Κατερίνη, του Ηλία Μιχαλόπουλου, του Ζιλ Ντομορό. Το ποδόσφαιρο του «Αναστό», ο οποίος αυτή την ομάδα την έστησε για να κάνει θαύματα, και του Γιάννη Παπακώστα, που συνεχίζει στη θέση του με σύνεση και πίστη. Το ποδόσφαιρο του Αλέξη Κούγια, ο οποίος μπορεί να έχει χίλια στραβά αλλά ποτέ του δεν συνεργάστηκε με τη διαφθορά και το πληρώνει κάθε Κυριακή. Κέρδισε το ποδόσφαιρο ενός υπέροχου κόσμου που έχει προτάξει την αξιοπρέπεια από τους τίτλους, τη λεβεντιά από τη σύμπλευση με τους άθλιους, τη μοναξιά που πονάει από τη συναλλαγή που σε κάνει τζάμπα μάγκα.

Νίκη

Δεν ματαιοπονώ. Ξέρω ότι αυτή η χωρίς προηγούμενο εποποιία -που δεν ήταν μόνο δικαίωση μιας ομάδας για το πάθος, την ψυχή, την ψυχραιμία της, αλλά κι ένα τρομερό χαστούκι στη δουλικότητα, στην αλαζονεία, στη χωρίς τσίπα κατάπτυστη συμπεριφορά ενός διαιτητή που εκπροσωπεί ένα σύστημα χαμένων αξιών- δύσκολα θα αλλάξει τα πράγματα. Δυστυχώς ο συρφετός των αθλίων θα συνεχίσει να γλείφει τα σάλια των δυνατών και να τρέφεται από αυτά, ο Τύπος θα ξεχάσει τα όσα έγιναν και θα προτάξει το θαύμα αντί για το καρκίνωμα, οι Κοντογιαννίδηδες θα συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους και κανείς δεν θα απολογηθεί για την εικόνα ντροπής του γηπέδου. Οσοι θέλουν το καλό είναι λίγοι, ασήμαντοι, γραφικοί, εκτός κόλπου, όπως ακριβώς οι Γιαννιώτες. Ομως το ποδόσφαιρο χθες -στη χώρα που ο βιασμός του θεωρείται λειτούργημα- νίκησε κι εγώ ευχαριστώ τον ΠΑΣ που μας θύμισε πόσο όμορφο είναι και τους Γιαννιώτες που το αγαπούν χωρίς σύνορα.

Πρακτικά 2

Συνεχίζω τη δημοσίευση των επίσημων πρακτικών των συνεδριάσεων της Σούπερ Λίγκας. Είχαμε μείνει στο σημείο που ο Γκαγκάτσης δήλωσε -προκαλώντας τη διαφωνία μόνο του Τζίγκερ- ότι όλοι θέλουν τον έλεγχο της διαιτησίας. Συνεδρίαση στις 7/12:

«Ο κ. Γκαγκάτσης ανέφερε ένα περιστατικό που πραγματοποιήθηκε εντός του κτιρίου της ΕΠΟ, όταν έντυπο στο οποίο αναγραφόταν ο ορισμός των διαιτητών δημοσιοποιήθηκε (κάποιος το έβγαλε φωτοτυπία και το προώθησε σε ΠΑΕ) πριν καν λάβει γνώση γι' αυτό ο αρχιδιαιτητής. Η ΠΑΕ αυτή στη συνέχεια προσέγγισε τον διαιτητή του δικού της αγώνα. Ο κ. Γκαγκάτσης τόνισε ότι "αν μπορούσε να διώξει τη διαιτησία από την ΕΠΟ, θα το είχε πράξει". Για τους παρατηρητές τόνισε ότι παρατηρητές είναι αυτοί που απέτυχαν ως διαιτητές. Δυστυχώς, είπε, δεν μπορούμε να κάνουμε εισαγωγή παρατηρητών. Ορισμένοι έχουν "παρελθόν".
Ο κ. Βαρδινογιάννης (…) ζήτησε από τον κ. Γκαγκάτση να κατονομάσει την ΠΑΕ.
Ο κ. Γκαγκάτσης τόνισε ότι πρέπει να σταματήσουν οι κατευθυνόμενες τηλεκριτικές για τη διαιτησία και θα πρέπει να σταματήσουν οι επιθέσεις κατά της διαιτησίας από τον οπαδικό Τύπο. Ο κ. Βαρδινογιάννης συμφώνησε με τον πρόεδρο της ΕΠΟ (…) να σταματήσουν οι κριτικές. Ο κ. Νικολαΐδης ρώτησε τι εννοεί ο πρόεδρος της ΕΠΟ όταν λέει "αν μπορούσα". Σημείωσε δε ότι φέρει και ο ίδιος ευθύνη για τους παρατηρητές, γιατί επιτρέπει την ύπαρξη αυτών που έχουν αμαρτωλό παρελθόν. Ζήτησε δε να μάθει ποια είναι η ΠΑΕ που προέβη στην ανωτέρω ενέργεια.
Ο κ. Γκαγκάτσης απάντησε ότι η διαιτησία, σύμφωνα με την UEFA και τη FIFA, θα πρέπει να παραμένει στην ομοσπονδία. Σημείωσε δε (…) ότι το σύστημα που ισχύει στην Αγγλία, όπου αρμόδια για τη διαιτησία είναι η Premier League, δεν έχει γίνει αποδεκτό από τη FIFA (σ.σ.: το παραμύθι!). Για τους παρατηρητές τόνισε ότι έχουν απομακρυνθεί αυτοί, το αμαρτωλό παρελθόν των οποίων είναι γνωστό, αλλά δεν μπορεί η ΕΠΟ να γνωρίζει τους πάντες (σ.σ.: χα, χα, χα!). Τόνισε ότι δεν μπορεί, για ευνόητους λόγους (σ.σ.: ποιους;), να αναφέρει το όνομα της ΠΑΕ που προέβη στην εν λόγω ενέργεια. Υπογράμμισε δε και τη δική του συμμετοχή στη δημιουργία της Super League».

Συμπεράσματα: 1) Οταν ο Γκαγκάτσης... πέταξε την καταγγελία ότι μια ομάδα πήγε να στήσει διαιτητή, αντέδρασαν μόνο ο Νικολαΐδης και ο Τζίγκερ. 2) Ο Τζίγκερ δεν γουστάρει τους τηλεκριτικούς. 3) Οταν συζητιούνται πράγματα που έχουν να κάνουν με τη διαιτησία, ο Πέτρος Κόκκαλης αφήνει τον Γκαγκάτση να δουλεύει τον κόσμο.
Το be continued...