Το κόστος της αλλαγής σκηνικού (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Ο Μπριάκος στο ΟΑΚΑ δεν διαιτήτευσε. Διαιτησία είναι να εφαρμόζεις τον κανονισμό χρησιμοποιώντας, όπου επιβάλλεται, και την κρίση σου: αυτό που κάνει ο Μπριάκος είναι κάτι άλλο. Διπλωματία; Ισως. Παροχή υπηρεσιών; Δεν είμαι βέβαιος. Αλλοίωση αποτελέσματος; Εξαρτάται. Εξευτελισμός του σπορ που λέγεται ποδόσφαιρο; 100%! Ομως το πρόβλημα δεν είναι ο Μπριάκος και η συζήτηση πάλι θα παρεκτραπεί.

Ας υποθέσουμε ότι ο Καμπάνταης στο κυριακάτικο ντέρμπι κάνει τρεις βουτιές. Γιατί ο Μπριάκος δεν τολμάει να του βγάλει κίτρινες κάρτες; Τι σπορ είναι αυτό στο οποίο κάποιος πέφτει συνέχεια και κάποιος δεν δίνει ούτε πέναλτι ούτε κάρτες; Σίγουρα δεν είναι ποδόσφαιρο. Μπορεί να είναι μια βελτιωμένη έκδοση κατς: ο «βουτηχτής» (που λέει κι ο Νικολακόπουλος) Καμπάνταης εναντίον του «περήφανου λειτουργού της δικαιοσύνης» (που λέει κι ο Μπαρμπής) Μπριάκου!

Πρόσωπα

Δεν είναι επίσης ποδόσφαιρο αυτό του διαιτητή Ζωγράφου. Που δίνει κόκκινη στον Μπελεβώνη επειδή χτύπησε τον Τάσιτς, κίτρινη στον Τάσιτς που έχει κάνει φάουλ στον Μπελεβώνη, πριν αυτός βλακωδώς αντιδράσει, και πέναλτι στον Εργοτέλη μολονότι το φάουλ του Τάσιτς προηγήθηκε της κουτουλιάς! Αν ένας διαιτητής μπλέκει τόσο πολύ το πράγμα στο 15ο λεπτό του αγώνα, δεν υποκύπτει σε ανθρώπινο λάθος: είναι «μπερδεμένος» πριν ξεκινήσει το ματς! Μου έλεγε ένας διαιτητής πριν από λίγο καιρό ότι τα ματς του Εργοτέλη και της Κέρκυρας είναι τα δυσκολότερα του πρωταθλήματος. «Αν κάτι σου ξεφύγει υπέρ αυτών, σε βρίζουν οι άλλοι διότι αβαντάρεις τους κουμπάρους, αν κάτι σου φύγει εναντίον τους, σου κλαίγονται επειδή μεροληπτείς γιατί έχουν τον Βασίλη κουμπάρο και φοβάσαι το ξεφωνητό»! Τα πρόσωπα είναι το πρόβλημα και όχι οι θεσμοί.

Αφέλεια

Ο Κόκκαλης δεν νομίζω να θέλει να αλλάξει το παραμικρό. Γιατί να το κάνει; Οταν το καλοκαίρι του είπαν οι άλλοι να φτιάξουν τη Σούπερ Λίγκα, λένε ότι τους απάντησε πως το μόνο που θέλει είναι να μην του πειράξουν τον Βασίλη Γκαγκάτση. Αφού οι άλλοι ήταν κορόιδα και το δέχτηκαν, ομολογώ ότι είναι λίγο δύσκολο να τους δώσεις δίκιο όταν φωνάζουν. Αν πάλι ο Κόκκαλης δεν είπε τίποτα κι αυτοί πίστεψαν ότι χωρίς να αλλάξει το παραμικρό θα γίνει το πρωτάθλημα αξιόπιστο μόνο και μόνο επειδή έφτιαξαν τη Σούπερ Λίγκα, τότε είναι αφελείς: η αφέλεια δυστυχώς πληρώνεται.

Θωμάς

Είναι όμως μόνο κορόιδα; Δεν το νομίζω. Το αληθινό πρόβλημα είναι ότι όλοι αυτοί που φωνάζουν δεν έχουν την παραμικρή διάθεση να πληρώσουν το κόστος της αλλαγής του σκηνικού. Τίποτα δεν αλλάζει από μόνο του. Ή παίρνεις σβάρνα τις Ενώσεις, όπως έκανε πριν από δέκα χρόνια ο Θωμάς και μοιράζεις φράγκα και αξιώματα για να αλλάξει το φύλλο, ή μαζεύεις στοιχεία και πας στον εισαγγελέα ή πας στον πρωθυπουργό και του λες να βάλει έναν κομισάριο στην ομοσπονδία (όπως έκαναν οι Ιταλοί) και ταυτόχρονα υπογράφεις την αποβολή (και) της ομάδας σου από τη ΦΙΦΑ. Αν ρωτάτε εμένα, εγώ αυτό θα έκανα και θα πλήρωνα και τα ταξίδια του Γκαγκάτση, του Θεοδωρίδη και του Πιλάβιου για να ταξιδέψουν πρώτη θέση. Ομως, απ' όσο καταλαβαίνω, κανένας δεν θέλει να χάσει τα χρήματα του Τσάμπιονς Λιγκ και του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ ούτε φυσικά να στενοχωρήσει κάνα φίλο του. Από τη ρήξη προτιμά το παιχνίδι των λυγμών των φιλικά προσκείμενων δημοσιογράφων –και η ζωή συνεχίζεται. «Ναι, αλλά ήταν κάρτα του Ζεβλάκοφ;» και «μήπως ήταν φάουλ το αυτογκόλ του Κωνσταντίνου;» κ.λπ. κ.λπ…

Διαιτησία

Δεν μου κάνει εντύπωση τίποτα. Η Σούπερ Λίγκα έχει στην ΕΠΟ πέντε εκπροσώπους –ποτέ κανένας από αυτούς τους τελευταίους τρεις μήνες δεν έβαλε στο Δ.Σ. της Ομοσπονδίας θέμα διαιτησίας. Κανείς δεν ρώτησε τον Οικονομίδη, τον Σιντόρη, τον Πιλάβιο και τους άλλους τι πιστεύουν για τα όσα βλέπουμε. Αμισθοι είναι όλοι –γιατί κρατούν τις θέσεις τους, όταν κατά τον πρόεδρο «η διαιτησία είναι γάγγραινα»; Γιατί οι εκπρόσωποι της Σούπερ Λίγκας στο Δ.Σ. δεν ρωτούν τον Ψυχομάνη πώς γίνεται να είναι ακόμα στους πίνακες ο Ζωγράφος, που φτιάχνει δικούς του κανονισμούς, ή με ποια λογική μπήκαν οι επόπτες στο πρώτο ματς του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ ή γιατί δεν διαγράφτηκε ο Ζανετίδης που αλλοίωσε το ματς του ΠΑΟ με την Καλαμαριά ή ο Κοντογιαννίδης που την περασμένη εβδομάδα ξεπέρασε τον εαυτό του σε δύο σερί αγώνες; Γιατί όσα λένε όλοι μεταξύ τους δεν τολμάει κάποιος να τα φέρει προς συζήτηση στο Δ.Σ. της ΕΠΟ, εκεί που βρίσκονται οι αρμόδιοι γι' αυτό το χάλι;

ΕΠΟ

Λένε τώρα ότι θα πάρουν τη διαιτησία από την ΕΠΟ: κούνια που τους κούναγε! Η πρόταση για τέσσερις αρχιδιαιτητές (έναν κοινής αποδοχής, έναν της ΕΠΟ, έναν της Σούπερ Λίγκας κι έναν για τη Λίγκα της Β’ και της Γ' Εθνικής) είναι λάθος: πρώτον, είναι αδύνατο να βρεθούν τέσσερις αναμάρτητοι στον χώρο και, δεύτερον, η παρουσία τεσσάρων ανθρώπων εξασφαλίζει στους κατάπτυστους υλικό για καλοκαιρινά σενάρια. Το παραμύθι ότι αυτός της ΕΠΟ είναι του Ολυμπιακού, αυτός της Σούπερ Λίγκας του Τζίγκερ κι ο κοινής αποδοχής «των μεγάλων, άρα ξέρετε τι πρέπει να κάνετε» είναι ήδη έτοιμο: ακόμα κι αν μπορέσουν να τους βρουν αυτούς τους τέσσερις, κάποιος θα τους έχει ήδη «πουλήσει» δεξιά κι αριστερά.

Σκηνικό

Η γάγγραινα είναι η ΕΠΟ. Εκεί θα 'πρεπε να εστιάσει όποιος ενδιαφέρεται να αλλάξει το σκηνικό. Καταγγελτικά, επιθετικά και ασυμβίβαστα. Κάνοντας αποκαλύψεις για το ποιόν των ανθρώπων της και εξηγώντας πώς ακριβώς λειτουργεί. Ολα τα άλλα (συμπεριλαμβανομένων και των διαιτητών) μετρούν ελάχιστα: ο Μπριάκος, όταν θέλει, είναι ο καλύτερος διαιτητής στην Ελλάδα. Κι ο Κόκκαλης το πρώτο πρωτάθλημα το πήρε με διαιτητές αυτούς που κυνηγούσαν τον Ολυμπιακό δέκα χρόνια.

ProZone 20

Ανακουφισμένοι από το γεγονός ότι το Σάββατο στη στήλη υπήρχε ως χορηγός ένα γνωστό δυναμωτικό και δεν δημοσιεύτηκαν οι προβλέψεις της πιάτσας για το τι θα κάνουν την 20ή αγωνιστική, οι περισσότεροι διαιτητές έδωσαν ρεσιτάλ! (Καλά, ένα καλαμπούρι είπα, μην το παίρνετε και σοβαρά). Για να δούμε τι θα δουν οι Αγγλοι συνάδελφοι της ProZone.
• Δαλούκας (Ηρακλής - Ατρόμητος 2-3). Εκανε μια ιδιότυπη εφαρμογή του 50-50, με ένα λάθος προς κάθε κατεύθυνση. Απέβαλε αρχικά τον Ραγκουέλ, με μια πολύ συζητήσιμη δεύτερη κίτρινη, και μετά φοβήθηκε να αφήσει τον Ατρόμητο με εννέα, αποβάλλοντας τον Ολιβέιρα -ως όφειλε! Δεν έκρινε πάντως το ματς.
• Τσαχειλίδης (ΠΑΟΚ - ΠΑΟ 2-1). Είχε δίκιο στο πέναλτι –αν και στο ματς ΠΑΟΚ - ΑΕΚ μια ανάλογη φάση που (θα) ήταν πέναλτι για την ΑΕΚ, την είχε κρίνει κάπως διαφορετικά. Δύο του σφυρίγματα (ανατροπές του Γεωργιάδη από τον Βύντρα στο όριο της περιοχής) ήταν εκπληκτικά: απόδειξη ότι οι καλοί διαιτητές όλα τα βλέπουν.
• Μπριάκος (ΑΕΚ - Ολυμπιακός 3-3). Κάποτε θα δημοσιεύσει το εγχειρίδιό του «Πώς να φέρνετε ένα ματς ισοπαλία» και θα γίνει πλούσιος. Αν και ο Μπίκας δεν εκτίμησε την προσπάθειά του και τον παρέπεμψε. Κρίμα κι άδικο το ότι λόγω Φερέρ βρήκε τον μπελά του κι ο Φίνος.
• Ζολώτας (Κέρκυρα - Αιγαλεω 3-0). Αν, Θωμά μου, χάνουμε και τα ματς που παίζουμε με τον Σπύρο, και μάλιστα και με ψιλοαβάντα από τον διαιτητή, θα μπλέξουμε κι ας έχει άλλους χειρότερους.
• Γερμανάκος (Λάρισα - Ιωνικός 3-0). Ανευ ουσίας.
• Μαζαράκος (Πανιώνιος - Καλαμαριά 3-1). Πήρε τον σταυρό με τον άσο, πήγε στη σέντρα και βρήκε και τον μπελά του, διότι το παλιόπαιδο ο Λουρένσο έκανε βουτιά, τον εξέθεσε και το γήπεδο ζητούσε αποβολή του τερματοφύλακα της Καλαμαριάς. Αντε, χάρη στη στήριξη, φάγαμε και τον Λια.
• Παπασταμάτης (Αρης - Ξάνθη 1-0). Σκληρός, γρήγορος, άψογος. Ελπίζω να έχει και ήθος και να μη λυγίσει άμα βρει μπροστά του απαιτητικούς Ολυμπιακοπαναθηναϊκούς.
• Ζωγράφος (ΟΦΗ - Εργοτέλης 1-3). Για γέλια και για κλάματα ο επόπτης Νικολακόπουλος, που, απ' ό,τι είδα, πάλι τη γλίτωσε κι ας έχει κάνει φοβερά πράγματα τον τελευταίο μήνα.