Τι είδε ο πρόεδρος; (Sportday / Αντώνης Πανούτσος)

Ο Σωκράτης Κόκκαλης προσέλαβε τον Τάκη Λεμονή στον Ολυμπιακό ουσιαστικά «υπό δοκιμή». Το έξι μήνες με όψιον για επέκταση του συμβολαίου για άλλα δύο χρόνια ήταν ένας ευφημισμός του «έλα για έξι μήνες και βλέπουμε». Εκτός αν υπάρχει άνθρωπος να πιστεύει ότι η όψιον υπήρξε για να δεσμεύει τον Λεμονή ότι δεν θα υπογράψει το καλοκαίρι σε άλλη ομάδα.

Τέλος πάντων, η πρόσληψη του Λεμονή θα κρινόταν το καλοκαίρι. Ενα μήνα όμως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Σωκράτης αποφάσισε ότι ο Λεμονής θα είναι ο προπονητής του Ολυμπιακού για τα επόμενα δύο χρόνια. Το ερώτημα είναι «τι είδε ο πρόεδρος;».

1) Το σταμάτημα της μουρμούρας στα αποδυτήρια. Η οποία μουρμούρα ερχόταν από πολύ συγκεκριμένους παίκτες. Ο Λεμονής κατόρθωσε να σταματήσει τη μουρμούρα του Ριβάλντο αφήνοντάς τον να παίζει όπου νομίζει. Ο Τάκης Λεμονής είπε ότι επιστρέφει σοφότερος στα θέματα Τύπου, αλλά αποδεικνύεται το ίδιο σοφός και στα θέματα της διαχείρισης του πάγκου. Στην προηγούμενη θητεία του είχε απολυθεί με προεδρική διαταγή από τη Νέα Υόρκη, όταν ο Κόκκαλης είχε συμπεράνει ότι Λεμονής και Ζιοβάνι δεν χωρούν στην ίδια ομάδα. Αν το ίδιο δίλημμα έμπαινε σήμερα με τον Ριβάλντο στη θέση του Ζιοβάνι, το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο. Ο Λεμονής όμως δεν είναι πια ίδιος και δεν θα ξανακάνει το λάθος, έστω κι αν αυτό ενίοτε στοιχίσει αγωνιστικά.

2) Η σιγουριά ότι ο Λεμονής δεν θα διαμαρτύρεται για το μπάτζετ. Πολύ πριν ο Λορένσο Φερέρ πιάσει το τροπάρι του μπάτζετ, στην αρχή του Τσάμπιονς Λιγκ ο Τροντ Σόλιντ ξεκίνησε την κουβέντα των μπάτζετ, λέγοντας ότι το μπάτζετ του Ολυμπιακού είναι μικρότερο από της Σαχτάρ και της Ρόμα. Κανένας πρόεδρος δεν γουστάρει να του λένε ότι δεν βάζει λεφτά και με τον Λεμονή ο Σωκράτης Κόκκαλης μπορεί να είναι ήσυχος ότι δεν θα ακούσει την επάρατη λέξη «μπάτζετ».

3) Η διαπίστωση ότι οι ξένοι προπονητές στοιχίζουν. Οχι μόνο στις αμοιβές του τιμ, αφού ο Πιουβέλντε και ο Γιανέφσκι πρέπει να είναι πολύ πιο ακριβοί από τον Ράντο και τον Νινιάδη, αλλά και όταν έρθει η ώρα του διαζυγίου. Γιατί ο ξένος προπονητής θα σε τρέχει για την αποζημίωση, όπως έκαναν στο παρελθόν ο Μπιγκόν και τώρα ο Σόλιντ. Ο ντόπιος, που θέλει να διατηρήσει τις καλές σχέσεις, θα συμβιβαστεί με τα δεδουλευμένα.

Το μεγάλο πλεονέκτημα του Λεμονή στη σχέση με τον πρόεδρο μπορεί να αποδειχθεί το μεγάλο μειονέκτημα σε σχέση με την ενίσχυση της ομάδας. Οτι όποιους παίκτες και να πάρουν το καλοκαίρι, ο Λεμονής δεν θα μουρμουρήσει. Η διοίκηση θα έχει γλιτώσει χρήμα, αλλά, αν η φετινή ομάδα χρειαστεί να παίξει μία ακόμα σεζόν, θα καταρρεύσει.

Ενας από τους αγαπημένους μου μονολόγους του κινηματογράφου είναι η περιγραφή του Κάιζερ Σοζέ από τον Κέβιν Σπέισι στους «Συνήθεις Υπόπτους». Ο Σπέισι περιγράφει τι έκανε ο Σοζέ όταν μπήκε σπίτι του και είδε μια συμμορία Ούγγρων να έχει πιάσει ομήρους τα μέλη της οικογένειάς του. «Και τότε ο Σοζέ πυροβόλησε πρώτα τη γυναίκα του και το παιδί του. Μετά σκότωσε τους Ούγγρους. Και μετά σκότωσε τις γυναίκες τους, τα παιδιά τους, τους θείους και τους φίλους τους. Οταν τελείωσε, δεν είχε μείνει κανένας».

Ο μονόλογος μου ήρθε στο μυαλό όταν άκουγα το στέλεχος της διοίκησης του Ντέμη Νικολαΐδη να μου μιλάει για τις αποφάσεις που πήραν. «Εμείς δεν επενδύσαμε λεφτά για να κερδίσουμε περισσότερα. Βάλαμε λεφτά που μας περίσσευαν. Δεν μας νοιάζει και να τα χάσουμε. Μέχρι τώρα ανεχόμαστε πράγματα, αλλά η ασυλία τελείωσε. Τώρα θα ψάξουμε κάθε περιουσιακό στοιχείο τους. Θα κοιτάξουμε αν είναι δυνατόν με τις δουλειές που κάνουν να έχουν αυτά που έχουν. Το λέμε από σήμερα. Ας αρχίσουν να μεταφέρουν ό,τι έχουν στα παιδιά τους». «Ακόμα και αν χρειαστεί να συγκρουστείτε με αυτούς που φτιάξατε μαζί τη Σούπερ Λίγκα; Ακόμα και αν χρειαστεί να συγκρουστείτε με τον Ολυμπιακό;». «Με όλους. Ανεχθήκαμε να συμβαίνει ό,τι γινόταν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Τώρα σταματάμε να κάνουμε τους μαλάκες. Ο,τι είναι να γίνει, ας γίνει».

Επίσης, μερικά πράγματα πρέπει να γίνονται φωναχτά και άλλα διακριτικότερα. Για παράδειγμα, στην ιστορία του φαγώματος του παρατηρητή της Σούπερ Λίγκας Γάσπαρη, το φωνητικό ξέφυγε προς το molto adante. Γιατί ο Γάσπαρης μπορεί να μην ανέφερε λεπτομέρειες από την Τούμπα, όπως το πέταγμα του παπουτσιού στον Ιβανσιτς και της κόκα κόλας στον Νίνη, μπορεί να έπρεπε να φαγωθεί για να πάρουν το μήνυμα οι επόμενοι ότι στα ματς του Παναθηναϊκού όλα θα γράφονται, αλλά κάπου η υπόθεση ξέφυγε. Πρώτον, στο άτομο που έφαγε τον Νίνη, αφού ο Γιώργος Κυριακός είναι επιλογή του Γιάννη Βαρδινογιάννη, αλλά και στον τρόπο των διαρροών. Εντυπωσιακή ήταν η φωτοτυπία της έκθεσης του παρατηρητή στη Σούπερ Λίγκα, όπως τη δημοσίευσε το «Derby», αλλά αυτός ο αριθμός του πρωτοκόλλου έβγαζε μάτια. Μου το έλεγε φίλος παράγοντας και προσέθετε: «Αυτά τα πράγματα θέλουν πείρα. Διαφορετικά βάζουμε τον μαλάκα μπροστά και μετά τρέχουμε».

Οχι ότι είναι τίποτα φοβερά πράγματα, αλλά έτσι που είναι τεταμένη η ατμόσφαιρα, το μόνο που δεν χρειάζεται η Σούπερ Λίγκα είναι επιπλέον ντράβαλα. Οπως, για παράδειγμα, τη φασαρία με τη λήξη του πρωταθλήματος αν θα πρέπει να αποσυρθεί η φανέλα του Ζαγοράκη και τα άλλα καυτά θέματα του ποδοσφαίρου με τα οποία ασχολήθηκε στην τελευταία συνεδρίαση του το Δ.Σ. της ΕΠΟ. Οσο για την αναμενόμενη επίθεση της ομάδας Νικολαΐδη σε Σούπερ Λίγκα και ΕΠΟ, ο Βασίλης Γκαγκάτσης, όπως μου είπαν, αντιμετωπίζει το θέμα συγκινησιακά. «Εγώ που βοήθησα τον Ντέμη να επιστρέψει στην Εθνική, εγώ που έκανα ό,τι μπορούσα για να τον βοηθήσω να σώσει την ΑΕΚ, εγώ που τον είχα, όχι σαν παιδί μου, αλλά σαν πεθερά μου, εγώ να πρέπει τώρα να δεχτώ την αγνωμοσύνη;». Ελα ντε.

Λίγο αργότερα, στο εστιατόριο της «Μεγάλης Βρετάννιας», ο Σοφοκλής Πιλάβιος, ο παράγοντας που συνέδεσε τον εαυτό του με την ελληνική «παρατηρησία», μάθαινε το φάγωμα του Γάσπαρη. «Τελείωσε ο Γάσπαρης; Από τον Πανιώνιο;». Στο πρώτο άκουσμα κάποιος θα μπορούσε να συμπεράνει ότι ο ΣουΠού δεν ήξερε ότι υπάρχει παρατηρητής Γάσπαρης. Ο προσεκτικός όμως παρατηρητής μπορούσε να διακρίνει αυτό το τρέμουλο στη φωνή που έχουμε όταν χάνουμε έναν πολύ δικό μας. Ο Γάσπαρης. Πάει και αυτός. Ο ΣουΠού σε λίγο θα γύριζε σπίτι, θα έκλεινε την πόρτα του γραφείου του και θα κοίταζε το πόστερ που ήταν κολλημένο πίσω της. Ενα πόστερ του μέτρου. Κάτι ανάμεσα στο πόστερ που κρεμάνε στα επαρχιακά καφενεία με τους πρωθυπουργούς της Ελλάδας και αυτά που κολλούσε η γερμανική αστυνομία με τα πρόσωπα των μελών της Μπάαντερ Μάινχοφ. Αλλά αυτό είχε τα πρόσωπα όλων των παρατηρητών. Ο ΣουΠού θα έπαιρνε ένα μαύρο μαρκαδόρο, θα έκανε ένα «Χ» στο πρόσωπο του Γάσπαρη και θα ψιθύριζε «Καλό ταξίδι, αδελφέ», πριν κλείσει μια ακόμα μέρα δουλειάς επ' ωφελεία του πιο δημοφιλούς σπορ, του αγαπημένου μας ποδοσφαίρου. Στο μεταξύ, η τρεμουλιαστή φωνή του ΣουΠού ακούστηκε στη σιγή του εστιατορίου του κεντρικού ξενοδοχείου. «Τι τρως, ρε Θόδωρα;». Ο Πρίγκιψ του Λουξεμβούργου απάντησε «Κασπάτσο». Η φωνή του ΣουΠού τρεμούλιασε περισσότερο. «Και μετά τι έχεις παραγγείλει;». «Παπαρδέλες». Ο αποκεφαλισμός του Γάσπαρη μπορούσε να ξεπεραστεί, αλλά το ότι ο Πρίγκιψ του Λουξεμβούργου ξέσκιζε το κασπάτσο, ενώ ο ΣουΠού δεν είχε ακόμα σερβιριστεί το πρώτο, όχι. Το ίδιο με την αδικία του Γιώργου Ορφανού στο σωματείο του Αρεως.

«Υπήρξαν προβλήματα και κακοτεχνίες στις εργασίες του "Κλ. Βικελίδης". Με δικά μας έξοδα έγιναν οι απαραίτητες εργασίες για τις άδειες... Τρώμε λάσπη και δημιουργούνται εντυπώσεις γι' αυτά τα 6,8 εκατ. ευρώ στο "Κλ. Βικελίδης". Ο Ερασιτέχνης Αρης δεν πήρε ούτε ένα ευρώ. Αυτά τα χρήματα δόθηκαν στους κατασκευαστές. Ολα τα έξοδα αφορούν τον Αρη, τα πληρώνει ο Αρης, δεν έχουμε καμία οικονομική ενίσχυση. Επρεπε το έργο να παραδοθεί για την Ολυμπιάδα και έγινε έπειτα από δύο χρόνια με μεγάλη καθυστέρηση», είπε ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη Αρη Νίκος Παπαδόπουλος. Ανοίγοντας νέους δρόμους στη λογική. Γιατί για πρώτη φορά ομάδα το ξεκαθαρίζει. Αν το κράτος πληρώσει τους κατασκευαστές του γηπέδου χωρίς να πιάσει τα ευρώ στα χέρια της η ομάδα, αυτό δεν λέγεται βοήθεια. Οσο για το γεγονός ότι του Χαριλάου είχε μπει στον φάκελο των Ολυμπιακών και παραδόθηκε δύο χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς χωρίς να ενοχλήσει κανέναν, καταλαβαίνει κάποιος πόσο χρειαζόμαστε τα έργα που είχαν μπει στον φάκελο των Ολυμπιακών.

Το ότι το ιατρικό τιμ της ΑΕΚ πέφτει έξω στον χρόνο θεραπείας των παικτών που τραυματίζονται είναι σημαντικό. Το ότι υπάρχουν τόσοι τραυματισμοί είναι σημαντικότερο. Χθες έπαθε θλάση ο Διονύσης Χιώτης. Από την αρχή της σεζόν στην ΑΕΚ οι μυϊκοί τραυματισμοί έφτασαν τους τριάντα. Αυτό που κάνει το γεγονός μυστήριο είναι ότι το καλοκαίρι προσελήφθη ως εργοφυσιολόγος ο Δανός καθηγητής Γενς Μπάνγκσμπο. Εκτός φυσικά αν κάποιος άλλος -και όχι ο Δανός- φταίει.