Πλέω σε πελάγη ευτυχίας, φίλε αναγνώστη. Ανακάλυψα ένα καινούργιο προσοδοφόρο επάγγελμα που θα αφήσει εποχή. Το εμπνεύστηκα διαβάζοντας στο χθεσινό «ΦΩΣ» ότι άνθρωποι του Ολυμπιακού πήγαν να δουν τον αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ Ρεάλ-Μπάγερν και κόλλησαν με τον μέσο της βαυαρικής ομάδας Κλαούντιο Πιζάρο.
«Εμείς θα τον θέλαμε, αλλά θα ερχόταν ένας τέτοιος παίκτης στην Ελλάδα. Θα δούμε…».
Αυτός είναι ο αποκαλυπτικός και γεμάτος νόημα διάλογος των ανθρώπων του Ολυμπιακού που μαγεύτηκαν από τις ικανότητες αλλά και την απόδοση του Περουβιανού άσου, σύμφωνα πάντα με την εφημερίδα. Πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο να τον αναδημοσιεύσω, όχι για κανέναν άλλον λόγο, αλλά για να έχεις και συ, φίλε αναγνώστη, μια πλήρη εικόνα για το πώς γίνονται οι μεγάλες μεταγραφές στην Ελλάδα.
Βέβαια, αν ρωτούσαν οι άνθρωποι του Ολυμπιακού τον μάνατζερ του παίκτη, Κάρλο Ντελγκάδο, για τις διαθέσεις του Πιζάρο, δεν θα τολμούσαν ούτε ρητορικά να θέσουν το βασανιστικό αυτό ερώτημα...
Το παράξενο είναι ότι στο ίδιο χθεσινό πρωτοσέλιδο λίγο πιο κάτω δημοσιεύονται δηλώσεις του μάνατζερ:
«Δεν πρόκειται να έρθει στην Ελλάδα ο Πιζάρο. Είναι 28 ετών και όχι 32 και ένας από τους πέντε καλύτερους επιθετικούς στην Ευρώπη. Θα παίξει σε μια μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα. Στην Ισπανία είναι τρεις, στην Αγγλία τέσσερις, στην Ιταλία τρεις και στη Γερμανία μία, η Μπάγερν. Σε μία από αυτές θα παίζει του χρόνου και όχι στην Ελλάδα».
Οπότε ποιος ο λόγος να σπάνε το κεφάλι τους και να αγχώνονται οι άνθρωποι του Ολυμπιακού; Σε τέσσερα χρόνια, όταν με το καλό ο Περουβιανός σβήσει τα 32 κεράκια στην τούρτα των γενεθλίων του, τότε μάλιστα. Αλλά να τρελαίνονται από τώρα για το τι πρόκειται να γίνει σε τέσσερα χρόνια, το θεωρώ υπερβολικό. Μετά, για να λέμε και του στραβού το δίκαιο, χάθηκαν οι 32άρηδες;
Ολη αυτή η ιστορία, λοιπόν, με βοήθησε να εμπνευστώ το επάγγελμα του μέλλοντος, για το οποίο ξεκίνησα να γράφω, φίλε αναγνώστη. Θα συνεργαστώ με μια μεγάλη ομάδα σαν τον Ολυμπιακό, θα πηγαίνω να παρακολουθώ όλους τους σημαντικούς αγώνες του Τσάμπιονς Λιγκ και κάθε φορά που θα βλέπω έναν παικταρά σαν το Πιζάρο ή κάποιον άλλον που με την απόδοσή του θα βγάζει μάτια, θα τον σημειώνω στην ατζέντα μου, όχι για να τον προτείνω, αλλά για να μην ξεχάσω να αναρωτηθώ για πάρτη του.
«Εμείς τον θέλουμε, αλλά θα ερχόταν ένας τέτοιος παίκτης στην Ελλάδα». Μετά θα έβαζα ένα Χ δίπλα στο όνομά του και θα πήγαινα στον επόμενο
Στο χθεσινό «ΦΩΣ» διάβασα επίσης για τη μεταγραφή που έχει κλείσει για τον Ολυμπιακό εδώ και έναν χρόνο περίπου αλλά για έναν ανεξήγητο λόγο ο παίκτης δεν έχει έρθει ακόμη στην Ελλάδα. Μάλλον δεν βρίσκει ελεύθερο χρόνο. Αλλη εξήγηση δεν μπορώ να βρω. Φυσικά αναφέρομαι στον Ζε Ρομπέρτο, για τον οποίο πληροφορήθηκα για μια ακόμη φορά (έχω χάσει τον λογαριασμό) ότι συμφώνησε με τον Ολυμπιακό. Εκτός αν στο λιμάνι έχουν πάρει την υπόθεση εγωιστικά και δεν τους ενδιαφέρει να παίξει ο παίκτης, αλλά απλώς να συμφωνήσει μαζί τους.
Βίτσια είναι αυτά, φίλε αναγνώστη, και οφείλουμε να τα σεβαστούμε. Αλλος πάει με γυναίκες και δεν μας πειράζει. Σε αυτό θα κολλήσουμε;
Εγώ πάντως τα βράδια, όταν με πλακώνουν τα υπαρξιακά μου και αδυνατώ να κλείσω μάτι, αντί για την παλιά δοκιμασμένη μέθοδο της καταμέτρησης προβάτων έχω βρει μια άλλη. Μετράω πόσες φορές έχει συμφωνήσει ο Ζε Ρομπέρτο με τους «ερυθρόλευκους». Στο δεκάλεπτο κοιμάμαι. Σας τη συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Εκείνο που δεν σας συνιστώ είναι να πάρετε σοβαρά το πρωτοσέλιδο της χθεσινής «SportDay», γιατί αναφέρεται στις νικηφόρες ευρωπαϊκές βραδιές του «τριφυλλιού», οι οποίες συνοδεύτηκαν από μεγάλες ανατροπές.
Ξεκινάει με το ματς ΠΑΟ - Βίσλα 4-1, ακολουθούν τα παιχνίδια ΠΑΟ - Φενερμπαχτσέ 4-1 και ΠΑΟ - Γιουβέντους 3-1 και καταλήγει στο ΠΑΟ - Χόνβεντ 5-2!
Αν ισχύει το τελευταίο αποτέλεσμα στο ματς με τη Χόνβεντ (δηλ. το 5-2) που σε αποκλειστικότητα παρουσίασε χθες η εφημερίδα, τότε οφείλει να μας αποκαλύψει και τον λόγο που δεν έλυσαν τις διαφορές τους οι δύο ομάδες στην παράταση, αφού και το πρώτο ματς είχε λήξει με το ίδιο σκορ! Τους δίνω διορία 48 ώρες. Αν δεν μου απαντήσουν, θα απευθυνθώ στο μοναδικό βαθύ γνώστη του ευρωπαϊκού φουτμπόλ, τον Μανώλη Μαυρομάτη. Κάτι θα βρει να μου πει…
Αντίθετα με το πρωτοσέλιδο της «SportDay», αυτό της χθεσινής «Αθλητικής Ηχούς» θα σας συνιστούσα όσοι δεν το προσέξατε, να το ψάξετε και να το βρείτε. Είχε τον καθαρό, χωρίς υπεκφυγές και άλλα χαζά υπονοούμενα, τίτλο «Βγάλ' την έξω» συνοδευόμενο από ξεγυρισμένη φωτό που απεικόνιζε τον Ιβανσιτς να αγκαλιάζει τον Νίνη σαν να του ψιθυρίζει κάτι και ο πιτσιρικάς να γελά.
Ισως, φίλε αναγνώστη, ο Αυστριακός να προέτρεπε τον Νίνη να κάνει το ίδιο που προέτρεπε ο χθεσινός τίτλος της εφημερίδας να κάνει ο ΠΑΟ! Αν πάντως μάθω -γιατί θα μάθω- ότι τα αντρικά προσόντα του πιτσιρικά είναι ανάλογα του ποδοσφαιρικού του ταλέντου, τότε ορκίζομαι να τον ακολουθώ ακόμη και στα εκτός έδρας.
Πριν κλείσω, δεν μπορώ να μη χαιρετίσω τη μεγάλη επιστροφή ενός επιφανούς άνδρα. Του προέδρου της Ερασιτεχνικής ΑΕΚ Ανδρέα Ανατολιωτάκη. Αφήνοντας τον χρόνο να μεστώσει τη σκέψη, ο πρόεδρος απάντησε στον Ντέμη για όσα είχε πει σε βάρος της διοίκησης Ανατολιωτάκη με καθυστέρηση πέντε ημερών. Ξεχωρίζω μία μόνο φράση του, σκληρή σαν κατάρα γριάς:
«Του απαντάμε πως δεν του βάλαμε αλλά έπρεπε να του έχουμε βάλει τρικλοποδιές, γιατί το ΣΗΜΑ που εκμεταλλεύεται δεν του ανήκει, αλλά του παραχωρήθηκε από τη Μάνα ΑΕΚ υπό προϋποθέσεις (πάντως όχι για τις εταιρείες του). Ας προσέξει…»
Σαν να τις βλέπω, φίλε αναγνώστη! Μαυροφορεμένες γυναίκες στη Νέα Φιλαδέλφεια τριγυρνάνε σαν στοιχειά επαναλαμβάνοντας τον κάτωθι τραγικό στίχο: «ΑΕΚ χωρίς σήμα - σύλλογος στο μνήμα». Οϊμέ!
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
