Το γκολφ, ο ρεαλισμός και η Μπάρτσα (Sportday / Χρίστος Χαραλαμπόπουλος)

Ο Μπέλαμι, ίσως στην καλύτερη βραδιά του ως επαγγελματία ποδοσφαιριστή, σκόραρε όχι χάρη στην ταχύτητά του, αλλά χάρη στο κεφάλι του και το λάθος του Βαλντέζ.

Τον τελευταίο μήνα, φαινόταν ότι τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά στη Βαρκελώνη. Εκεί που οι περισσότεροι περίμεναν να επιστρέφουν και να ενσωματώνονται σταδιακά στην ομάδα οι τραυματίες που θα έδιναν πάλι δύναμη στην επίθεση, ο Ετό παίζει και δεν παίζει όταν δεν τσακώνεται με συμπαίκτες ή με κάποιους από τη διοίκηση, ο Μέσι παίζει χωρίς να έχει έναν ή περισσότερους άξονες για να στηριχτεί, ο Ροναλντίνιο είναι εκτός φόρμας και έχει πάψει να χαμογελά όταν παίζει -όπως έκανε παλιότερα- και ο πρώην αντιπρόεδρος Σάντρο Ροσέλ έχει ενεργοποιηθεί ξανά στα διοικητικά, χωρίς προφανή στόχο ή σκοπό.

Ο Ράικαρντ βλέπει τα πράγματα από απόσταση -έτσι έκανε πάντα άλλωστε- προσπαθώντας να εντοπίσει τα ψυχολογικά αίτια της αναστάτωσης. Η Μπαρτσελόνα, μετά τη διακοπή, δεν μπόρεσε να επιστρέψει στο αγωνιστικό σημείο όπου βρισκόταν μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου. Η εικόνα της ομάδας στο παιχνίδι με τη Βαλένθια δεν ήταν και πολύ καλός προάγγελος για τη μάχη με τη Λίβερπουλ. Η Μπάρτσα έπαιξε καλά το πρώτο 25λεπτο και από εκεί και έπειτα είχε την κατοχή, αλλά χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Χωρίς συγκέντρωση στο παιχνίδι τους και περιμένοντας να προκύψει κάτι από την έμπνευση του Μέσι, του Ροναλντίνιο ή του Σαβιόλα ακόμη και από την ταχύτητα του Ζιουλί, όταν μπήκε αλλαγή, οι Καταλανοί δεν μπόρεσαν να τα βγάλουν πέρα με τον ορθολογισμό του Μπενίτεθ. Eναν ορθολογισμό κάπως ιδιόμορφο, αφού οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του θα είχε εκτός αποστολής τον Μπέλαμι και ίσως τον Ρίισε.

Οι δύο ποδοσφαιριστές της «κόκκινης αρμάδας» ήταν πρωταγωνιστές ενός δυσάρεστου επεισοδίου που έγινε πριν από μία εβδομάδα στην Πορτογαλία. Τότε που ο Μπέλαμι κυνηγούσε τον Ρίισε με ένα μπαστούνι του γκολφ, γιατί δεν ήθελε να τραγουδήσει καραόκε. Ε, λοιπόν, οι δύο αυτοί τύποι που τιμωρήθηκαν με 120.000 ευρώ πρόστιμο από τη διοίκηση των «κόκκινων», από ένα καπρίτσιο της μοίρας ήταν οι σκόρερ του προχθεσινού παιχνιδιού της Λίβερπουλ. Φαντάζομαι ότι ο Μπενίτεθ είδε το παιχνίδι της Μπάρτσα με τη Βαλένθια, την παλιά του ομάδα, που κατάφερε με τις αντεπιθέσεις να κερδίσει, και σκέφτηκε ότι η ταχύτητα του Μπέλαμι θα μπορούσε να «τρυπήσει» την άμυνα των «μπλαουγκράνα».

Ο Μπέλαμι, ίσως στην καλύτερη βραδιά του ως επαγγελματία ποδοσφαιριστή, σκόραρε όχι χάρη στην ταχύτητά του, αλλά χάρη στο κεφάλι του και το λάθος του Βαλντέζ. Λογικό δεν ήταν να πανηγυρίσει με τον τρόπο που το έκανε; Το γκολ της νίκης νομίζω ότι πάλι οφείλεται στη γρήγορη ποδοσφαιρική σκέψη του Μπέλαμι ο οποίος έκανε την μπαλιά που έφθασε στα πόδια του Ρίισε. Ο Μπενίτεθ που γνωρίζει ότι ο Μπέλαμι είναι ιδιότροπος χαρακτήρας, ενδιαφέρθηκε περισσότερο για τον τρόπο που θα παρατάξει την ομάδα του, παρά για τις επιπλοκές που μπορεί να υπήρχαν αν οι πρωταγωνιστές του επεισοδίου στο καραόκε κλαμπ του Αλγκάβε αγωνίζονταν μαζί στην ίδια ενδεκάδα.

Και η χθεσινή ενδεκάδα της Λίβερπουλ είχε κάποιες αλχημείες που «βγήκαν» στο παιχνίδι, επιβεβαιώνοντας το ρίσκο ή, αν θέλετε, τον ιδιόμορφο ορθολογισμό του Μπενίτεθ. Η χρησιμοποίηση του Ρίισε στο αριστερό άκρο της μεσαίας γραμμής, κίνηση που υπαγορευόταν από τις ελλείψεις και τους τραυματισμούς, σήμαινε ότι έπρεπε κάποιος να καλύψει το αριστερό άκρο της άμυνας. Η επιλογή του Μπενίτεθ ήταν ο 24χρονος δεξιός μπακ Αρμπελόα που ήρθε στο λιμάνι, πρόσφατα, από την Ντεπορτίβο. Και εκεί που φαινόταν ότι ο Μέσι θα οργίαζε από εκείνη την πλευρά, πέρα από την αναστάτωση του πρώτου 25λέπτου, η αμυντική λειτουργία της Λίβερπουλ ισορρόπησε.

Ηρθε και η ισοφάριση λίγο πριν από το ημίχρονο και από κει και μετά, κάθε φορά που ο Μέσι, ο Ροναλντίνιο, ο Ντέκο ή ο Σαβιόλα είχαν την μπάλα στα πόδια τους και προσπαθούσαν να μοιράσουν παιχνίδι, έβρισκαν μπροστά τους δύο παίκτες της Λίβερπουλ. Επειδή, μάλιστα, εκτός από τα δεκάρια χρειάζεται και ένας κυνηγός για να στείλει την μπάλα στα δίχτυα και τέτοια λύση η Μπάρτσα δεν είχε χτες, η Λίβερπουλ έφτασε στην απέναντι όχθη χωρίς περιπέτειες. Ενας Ισπανός, ένας Ουαλλός και ένας Νορβηγός ήταν οι πρωταγωνιστές της μεγαλύτερης εκτός έδρας νίκης στην ιστορία της Λίβερπουλ, προχθές. Επειτα από αυτό που είδαμε, είναι πολύ δύσκολο να στοιχηματίσουμε εναντίον τους στη ρεβάνς.

Ο «πράσινος» ενθουσιασμός

Την ώρα που γράφω αυτό το κείμενο, το παιχνίδι του Παναθηναϊκού κόντρα στη Λανς δεν έχει ξεκινήσει ακόμη. Και νομίζω ότι το αποτέλεσμα του παιχνιδιού, ακόμη και αν δεν δίνει την πρόκριση, δεν μπορεί να κατευνάσει αυτόν τον ενθουσιασμό που έχει καταλάβει τις τελευταίες ημέρες τους φίλους των «πρασίνων».

Φυσικά, στο φούντωμα αυτού του ενθουσιασμού έχει παίξει ρόλο και η ευρεία νίκη στο ντέρμπι της Κυριακής με την ΑΕΚ. Μία νίκη, που πέρα από οτιδήποτε άλλο, επιβεβαίωσε ότι ο ΠΑΟ δεν είναι για δευτερότριτος. Και πιστεύω ότι ο ενθουσιασμός των φίλων του «τριφυλλιού» δεν οφείλεται τόσο στην αγωνιστική μεταμόρφωση της ομάδας όσο σε ένα άλλο στοιχείο που έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία, γιατί κρύβει μέσα του τη μυστική συνταγή της διάρκειας.

Αυτός ο ενθουσιασμός οφείλεται στη χρησιμοποίηση αρκετών νεαρών ποδοσφαιριστών στην ενδεκάδα του ΠΑΟ, οι οποίοι τις περισσότερες φορές έχουν από καλή έως εξαιρετική απόδοση. Και αυτοί οι νέοι ποδοσφαιριστές, σιγά σιγά ενσωματώνονται στην ενδεκάδα, έτσι που αν η εξέλιξη των πραγμάτων δεν κρύβει εντυπωσιακές ανατροπές, οι ποδοσφαιριστές αυτοί θα ξεκινούν βασικοί στην ενδεκάδα της επόμενης περιόδου.

Και όταν μία ομάδα έχει μία πεντάδα νεαρών ποδοσφαιριστών που μπορούν να αγωνίζονται βασικοί, τότε μπορεί να κοιτάει το μέλλον με πολύ μεγάλη αισιοδοξία και απαιτήσεις. Ακόμη και η περσινή περιπέτεια με τον Μαλεζάνι άφησε στην ομάδα κληρονομιά τους Λεοντίου, Τζιόλη, Μάντζιο. Προσθέστε σε αυτούς τον Νίνη, τον Μπουτζίκο που έρχεται, αλλά και την πολύ καλή εικόνα του ηλικιακού μέσου όρου που παρουσιάζει η ομάδα και εύκολα φτάνετε στο συμπέρασμα. Ο ΠΑΟ του αύριο θα είναι πολύ πιο ανταγωνιστικός και είναι πολύ πιθανό να ξεπεράσει τους βασικούς του ανταγωνιστές για το πρωτάθλημα.

Ο Ολυμπιακός, στο ζήτημα της ανανέωσης του υλικού βρίσκεται ένα βήμα -ή και περισσότερο- πίσω από τους «πράσινους». Η ΑΕΚ με τη συνδρομή του Φερέρ υπολογίζει πολύ στους νέους, αλλά δεν φαίνεται να έχει την οικονομική δυνατότητα να πλαισιώσει αυτούς τους νέους με ωριμότερους και φτασμένους ποδοσφαιριστές. Στον ΠΑΟ, ακόμη και αν αποκλειστούν από το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, θα πρέπει την όποια απογοήτευση να την ξεπεράσουν γρήγορα. Το μέλλον είναι μπροστά τους και τους ανήκει.