Η πρωτεύουσα...πάει στο Κάρντιφ (SportDay / Εύη Μάνου)

Είναι το τρίτο σε σημασία τρόπαιο στην αγγλική ποδοσφαιρική σκηνή, αλλά με την παρουσία τα τελευταία χρόνια όλων των μεγάλων ονομάτων στο Κάρντιφ ξαφνικά βρήκε λίγη από τη λάμψη του.

Ο προπέρσινος τελικός ανάμεσα σε Τσέλσι και Λίβερπουλ, η περσινή επικράτηση της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η φετινή κόντρα Αρσεναλ και Τσέλσι δίνουν στο Λιγκ Καπ κάτι από το... γκλάμουρ που είχε τις δεκαετίες του 70 και του 80.
Η Τσέλσι, όπως είπε ο Μουρίνιο, θέλει το Κύπελλο γιατί «ένα τρόπαιο είναι επιθυμητό είτε το παίρνεις στα χέρια σου για πρώτη είτε για δέκατη φορά». Ο Βενγκέρ, από την άλλη, που ποτέ δεν έχει νικήσει τον Πορτογάλο στις μεταξύ τους κόντρες από το 2004 και μετά, όταν ο Μουρίνιο πήγε στο νησί, διευκρίνισε πως είναι σημαντικό για την ομάδα του να πάρει έναν τίτλο.

Η Αρσεναλ κατέκτησε το Κύπελλο για τελευταία φορά το 1993 (2-1 επί της Σέφιλντ Γουέν.) και η Τσέλσι το 2005 με αντίπαλο τη Λίβερπουλ στην παράταση (3-2). Ας αναλύσουμε όμως κάποια σημαντικά στοιχεία από το παρελθόν του Λιγκ Καπ.

«Κόκκινη» κυριαρχία

Η Λίβερπουλ είναι η κυρίαρχος του θεσμού. Επτά φορές η «κόκκινη αρμάδα» έχει πάρει το τρόπαιο, τις τέσσερις μάλιστα σερί -το απόλυτο ρεκόρ από το 1981 έως και το 1984. Την πρώτη φορά λύγισε τη Γουέστ Χαμ σε επαναληπτικό τελικό (1-1, 2-1), τη δεύτερη την Τότεναμ 3-1, την τρίτη, το ’83, τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με 2-1 και το ’84 την Εβερτον πάλι σε επαναληπτικό (0-0, 1-0). Το 1995 υπέταξε την Μπόλτον 2-1 και το 2001 κατέβαλε στα πέναλτι την Μπέρμιχαμ στον πρώτο τελικό που έγινε στο Κάρντιφ. Δύο χρόνια αργότερα επικράτησε της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 2-0. Οι «ρεντς» έχουν αγωνιστεί σε ακόμα δύο τελικούς, το 1978 και το 1987, χάνοντας από τη Νότιγχαμ και την Αρσεναλ αντίστοιχα.

Ρας, ο ρέκορντμαν

Ο Ιαν Ρας είναι ο απόλυτος ρέκορντμαν της διοργάνωσης. Εχει πετύχει τα περισσότερα γκολ, 49, μαζί με τον Σερ Τζέφρι Χαρστ, που έπαιζε στη Γουέστ Χαμ και την Στόουκ. Εχει κατακτήσει το Κύπελλο συνολικά πέντε φορές και έχει παίξει σε έξι τελικούς (1981-84, 1987, 1995)! Στον τελευταίο από αυτούς, το 1995, ήταν και αρχηγός.

Οι νέοι είναι... ωραίοι

Ο νεότερος παίκτης που έχει παίξει σε τελικό σκόραρε κιόλας. Το 1983 ο Νόρμαν Γουάιτσαϊντ, σε ηλικία 17 ετών και 11 μηνών, σκόραρε για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε βάρος της Λίβερπουλ. Ο Βορειοϊρλανδός σταρ πάντως δεν χάρισε τη νίκη στην ομάδα του, αφού ένας άλλος νεαρός, ο Ρόνι Γουίλαν από το ΕΪΡΕ, με ένα εκπληκτικό γκολ έδωσε στη Λίβερπουλ τη νίκη και το Κύπελλο με 2-1. Το 1985, ο Μπάρι Βένισον της Σάντερλαντ, σε ηλικία 20 ετών και 220 ημερών, έγινε ο νεότερος αρχηγός που αγωνίστηκε σε τελικό. Η ομάδα του όμως γνώρισε την ήττα από τη Νόριτς.

Το αρνητικό ρεκόρ της Μάντσεστερ

Εκ διαμέτρου αντίθετη με την πορεία της στο Κύπελλο Αγγλίας είναι η προϊστορία τής Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο Λιγκ Καπ. Οι «κόκκινοι διάβολοι» κατέχουν το αρνητικό ρεκόρ του... συλλόγου με τις περισσότερες ήττες σε τελικό! Από τις έξι χρονιές (1983, 1991, 1992, 1994, 2003, 2006) στις οποίες έφτασαν μέχρι το φινάλε μόλις δύο φορές σήκωσαν το τρόπαιο. Το 1992 με αντίπαλο τη Νότιγχαμ Φόρεστ νίκησαν 1-0 χάρη σε ένα γκολ του Μπράιαν ΜακΚλάιρ και πέρυσι επικράτησαν 4-0 της Γουίγκαν.

Η ελληνική παρουσία

Ο Θοδωρής Ζαγοράκης είναι ο μοναδικός Ελληνας που έχει γράψει το όνομά του στη «χρυσή βίβλο» αυτής της διοργάνωσης. Το 1999 πήρε μέρος με τη Λέστερ στον τελικό, αλλά ηττήθηκε από την Τότεναμ, όμως το 2000 κατάφερε να πάρει μετάλλιο νικητή με το 2-1 των «αλεπούδων» επί της Τρανμίρ Ρόβερς. Το 2004 και ο Στέλιος Γιαννακόπουλος έφτασε στον τελικό της διοργάνωσης με την Μπόλτον, αλλά η ομάδα του γνώρισε την ήττα με 2-1 από τη Μίντλεσμπρο.

Ενας τελικός... πραγματικό σίριαλ

Το 1977 είχαμε τον πιο περιπετειώδη τελικό. Αντίπαλοι ήταν η Αστον Βίλα και η Εβερτον, που έπειτα από δύο ισόπαλα ματς (0-0 και 1-1) έλυσαν τις διαφορές τους σε τρίτο ματς, το οποίο τελείωσε 3-2 για την ομάδα του Μπέρμιγχαμ. Τότε, βλέπετε, δεν υπήρχαν τα πέναλτι, αφού οι Αγγλοι τα υιοθέτησαν ως τρόπο επίλυσης των διαφορών το 1992. Ο μονός τελικός πάντως καθιερώθηκε το 1967, αφού μέχρι τότε διεξάγονταν διπλοί τελικοί στην έδρα των φιναλίστ, όπως γινόταν μέχρι το 1997 στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ.

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΡΝΤΙΦ

ΤΣΕΛΣΙ

3oς ΓΥΡΟΣ (25/10): Μπλάκμπερν - Τσέλσι 0-2 (Κόουλ, Καλού)
4ος ΓΥΡΟΣ (8/11): Τσέλσι - Αστον Βίλα 4-0 (Λαμπάρντ, Σεβτσένκο, Εσιέν, Ντρογκμπά)
ΠΡΟΗΜΙΤΕΛΙΚΑ (20/12): Νιούκαστλ - Τσέλσι 0-1 (Ντρογκμπά)
1ος ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΣ (10/1): Γουίκομ - Τσέλσι 1-1 (Μπριτζ)
2ος ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΣ (23/1): Τσέλσι - Γουίκομ 4-0 (Σεβτσένκο 2, Λαμπάρντ 2)

ΑΡΣΕΝΑΛ

3oς ΓΥΡΟΣ (24/10): Γουέστ Μπρόμ. - Αρσεναλ 0-2 (Αλιαντιέρ 2)
4ος ΓΥΡΟΣ (8/11): Εβερτον - Αρσεναλ 0-1 (Αντεμπαγιόρ)
ΠΡΟΗΜΙΤΕΛΙΚΑ (9/1): Λίβερπουλ - Αρσεναλ 3-6 (Αλιαντιέρ, Μπαπτίστα 4, Μπιλόνγκ)
1ος ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΣ (24/1): Τότεναμ - Αρσεναλ 2-2 (Μπαπτίστα 2)
2ος ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΣ (31/1): Αρσεναλ - Τότεναμ 3-1 παρ. (Αντεμπαγιόρ, Αλιαντιέρ, Σιμποντά αυτ.)