Πέρασε η μπόρα, πέρασε... (SportDay / Γιώργος Κοσμάς)

Τα είχαμε πει και μετά τον επαναληπτικό στο «Παρκ ντε Πρενς». Η ΑΕΚ έχει αρχίσει, επιτέλους, να ανακάμπτει. Τα σημάδια είχαν φανεί στο Παρίσι και χθες έγιναν ακόμη πιο έντονα.

Απέναντι σε μια ομάδα που έπαιζε κλειστά και μάρκαρε καλά και πιεστικά στα χαφ, η ΑΕΚ κατάφερε να δημιουργήσει -έπειτα από καιρό- τόσες φάσεις για γκολ και το σημαντικότερο να δείξει χαρακτήρα σε μια περίοδο που η ψυχολογία της ήταν ιδιαίτερα εύθραυστη. Είναι πολύ ελπιδοφόρο για την ομάδα του Φερέρ το γεγονός ότι αντέδρασε σωστά όταν δέχθηκε (από το λάθος του Παπασταθόπουλου) το σοκ της ισοφάρισης. Δεν έχασε (με λίγες εξαιρέσεις) την αυτοσυγκέντρωση και την ηρεμία της, συνέχισε να ψάχνει το δεύτερο γκολ με ορθόδοξο τρόπο και -κυρίως- στο δεύτερο ημίχρονο θύμισε την ΑΕΚ του πρώτου μισού της σεζόν. Μια ΑΕΚ στέρεη, οργανωμένη, επιθετική και με νοοτροπία νικητή. Για πρώτη φορά τον τελευταίο («μαύρο») μήνα, οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ έφτασαν τόσο πολλές φορές κοντά στο γκολ -και μάλιστα έπειτα από συνδυασμένες προσπάθειες. Δώδεκα ευκαιρίες (μέσα σε αυτές και δύο δοκάρια) δεν είναι λίγο πράγμα. Η χθεσινή ΑΕΚ μπορεί να πάει μόνο με νίκες μέχρι το τέλος της περιόδου. Αν συνεχίσει έτσι και αφήσει οριστικά πίσω της τον «καταραμένο Φεβρουάριο», τότε μπορεί να υλοποιήσει τον στόχο της δεύτερης θέσης (μια και ο Παναθηναϊκός περνάει από το Καραϊσκάκη). Θα βοηθήσουν σε αυτό και κάποιοι που επιστρέφουν από τραυματισμούς (Δέλλας, Παουτάσο, Εμερσον). Οι παίκτες του Φερέρ ήταν χθες πολύ χαρούμενοι και αισιόδοξοι στα αποδυτήρια του γηπέδου της Καλαμαριάς. «Εσπασε η γκαντεμιά», έλεγαν λυτρωμένοι. Θεωρούν, βλέπετε, πως η (αγωνιστική και ψυχολογική) κρίση πέρασε. Και η αλήθεια είναι πως με τη χθεσινή τους εμφάνιση αυτό το μήνυμα έστειλαν.

ΥΓ.: Στα (πολύ) θετικά του χθεσινού ματς το μεγαλειώδες ρεσιτάλ του Μαντούκα, η απόδοση-απάντηση του Ιβιτς, η συγκλονιστική (και αποτελεσματική) συνεισφορά του Καμπάνταη, η (δεύτερη σερί) αξιόπιστη παρουσία του Μόρα, η άνοδος του Ζήκου και η σταδιακή προσαρμογή του Καφέ. Στα αρνητικά η διαπίστωση ότι -λόγω κακών χειρισμών και εκτιμήσεων- η ΑΕΚ δεν είχε καταφέρει να πάρει μέσα στη σεζόν όσα μπορούν να της δώσουν ο Μαντούκα και ο Ιβιτς. Αμφότεροι... στάζουν ποιότητα, αλλά ο μεν Βραζιλιάνος δεν είχε θέση στην ενδεκάδα και δεν έπαιρνε τον ρόλο που του ταιριάζει (από αριστερά κάνει... θαύματα), ο δε Σέρβος ήταν... παραπεταμένος σε μια γωνιά και τόσον καιρό στην ΑΕΚ (και επί Σάντος και επί Φερέρ) δεν είχε τοποθετηθεί σχεδόν ποτέ στη φυσική του θέση: εκεί όπου έπαιξε χθες...