Γόητρο ναι, συμπεράσματα όχι(SportDay/ Αντώνης Καρπετόπουλος)

Τι ντέρμπι θα δούμε; Μου είναι δύσκολο να το φανταστώ. Ο Ολυμπιακός μέσα στο Καραϊσκάκη στο ελληνικό πρωτάθλημα είναι αρκετά αξιόπιστος, αλλά σε πολύ λίγα ματς άρεσε. Ο Παναθηναϊκός τους τελευταίους δύο μήνες παίζει αρκετά καλό ποδόσφαιρο και τρέχει πολύ περισσότερο από ό,τι στην αρχή της χρονιάς, όμως τα παιχνίδια στα οποία πήρε αποτέλεσμα στο συγκεκριμένο διάστημα παραμένουν λίγα.

Ο Ολυμπιακός κερδίζει ακόμα και όταν δεν παίζει καλά -το 'κανε με τον Πανιώνιο, τον Ηρακλή, το Αιγάλεω, τον ΟΦΗ και τον Ατρόμητο, ματς στα οποία τα αμυντικά κενά του ήταν τεράστια. Ο ΠΑΟ μπορεί να μην κερδίσει ακόμα και όταν πιάσει ικανοποιητική απόδοση. Αυτό του συνέβη με τον ΠΑΟΚ, την Ξάνθη δύο φορές, τον ΟΦΗ, τη Λανς. Τόσο μπλεγμένες εικόνες ομάδων δεν θυμάμαι χρόνια τώρα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί στο ελληνικό πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός αγωνίζεται με τη σιγουριά της ομάδας που έχει κερδίσει πολλά και η κεκτημένη του ταχύτητα είναι τεράστια. Ο ΠΑΟ δυσκολεύεται να κερδίσει παίζοντας, γιατί διάφοροι τσαρλατάνοι προπονητές παιδεύονταν, χρόνια τώρα, να πείσουν τους παίκτες του ότι δεν χρειάζεται να παίζεις για να κερδίζεις.

Προβλήματα

Συνήθως τα ντέρμπι τα κερδίζει αυτός που παρουσιάζει λιγότερα προβλήματα. Το πρόβλημα του Ολυμπιακού στο συγκεκριμένο ματς είναι -παραδοξολογώντας- οι παρουσίες και όχι οι απουσίες. Αν παίξουν ο Τζόρτζεβιτς και ο Ριβάλντο, κανείς δεν μπορεί να φανταστεί την απόδοσή τους -ούτε καν οι συμπαίκτες τους. Οι δύο προικισμένοι παίκτες δεν προπονούνται κανονικά εδώ και δύο εβδομάδες -το να βγάλουν το ματς χωρίς πρόβλημα είναι το ίδιο πιθανό με το να μην καταφέρουν να βοηθήσουν όσο συνήθως μπορούν. Αν οι υπόλοιποι μπουν στο τριπάκι να περιμένουν πως θα παίξουν αυτοί οι δύο, ο Ολυμπιακός μπορεί να χαθεί σε ένα αγωνιστικό αδιέξοδο: σε αυτά τα ματς οι απορίες των παικτών κάνουν κακό.

Απουσίες

Στον Παναθηναϊκό, αντίθετα, κάποιες απουσίες μπορεί να είναι καθοριστικές. Μην ξεχνάτε ότι ο Γκονζάλες και ο Σέριτς ήταν οι καλύτεροι παίκτες του ΠΑΟ στο περσινό αντίστοιχο ματς στο Καραϊσκάκη και ο Βίκτορ αυτός που έκανε τη διαφορά στον αγώνα του πρώτου γύρου. Ο Γκονζάλες και ο Σέριτς θα λείψουν, ο Βίκτορ ουδείς γνωρίζει αν θα αγωνιστεί και τι μπορεί να προσφέρει. Χωρίς αυτούς τους δύο ο ΠΑΟ έχει ανάγκη από έναν παίκτη με προσωπικότητα που θα αναλάβει το κουμάντο της ομάδας στα δύσκολα. Ο Νίνης είναι μικρός, ο Ιβανσιτς προικισμένος αλλά λίγο ασταθής, ο Ρομέρο, που είχε κάνει εναντίον του Ολυμπιακού το καλύτερό του παιχνίδι στην Ελλάδα στον πρώτο γύρο, μπορεί αύριο να είναι εκτός ενδεκάδας. Αν ο Λεμονής είχε όλη αυτή την εβδομάδα αγωνία για την κατάσταση του «Ρίμπο» και του «Τζόλε», ο Μουνιόθ θα έχει αρκετούς πονοκεφάλους τις τελευταίες ώρες.

Πρώτο

Στον αγώνα του πρώτου γύρου ο ΠΑΟ είχε κερδίσει περιμένοντας τον αντίπαλό του στο μισό γήπεδο. Οι αμυντικοί χαφ είχαν περιορίσει τη δράση του Ριβάλντο και οι πλάγιοι μπακ είχαν φρενάρει τον Καστίγιο. Ο Ολυμπιακός έχασε το ματς στα δύο σημεία του γηπέδου στα οποία φαινόταν να έχει αβαντάζ, δηλαδή στον άξονα και στις πλάγιες γραμμές: ο ΠΑΟ ήταν πιο δημιουργικός λόγω Βίκτορ και πιο απειλητικός λόγω Ρομέρο. Ομως, αν ο Μουνιόθ επιχειρήσει στο Καραϊσκάκη τα ίδια τρικ, δύσκολα θα ξανακάνει αποτέλεσμα. Οχι μόνο γιατί οι δύο αυτοί που στον πρώτο γύρο δυσκόλεψαν τον Ολυμπιακό είναι αυτόν τον καιρό αγωνιστικά πεσμένοι, όσο γιατί ο πρωταθλητής, σε σχέση με το αντίστοιχο ματς του πρώτου γύρου, είναι λίγο διαφορετικός. Η προσθήκη του Τοροσίδη στη μέση τον δυνάμωσε και η άμυνά του στα εντός έδρας ματς είναι συγκριτικά πιο πιεστική και σταθερή από ό,τι ήταν στο ΟΑΚΑ. Στα λίγα ματς που ο Ολυμπιακός έχει χάσει ηττήθηκε γιατί δεν βρήκε τρόπους να αντεπεξέλθει στην πίεση του αντιπάλου και όχι γιατί δεν κατάφερε να ανοίξει την άμυνά του.

Γόητρο

Είναι ένα ματς γοήτρου; Ναι, αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα, αφού τέτοια είναι όλα τα ντέρμπι: όποιος τα κερδίζει, τα χαίρεται, τα απολαμβάνει και τα θυμάται. Το διαφορετικό σε αυτό το ματς είναι ότι πρόκειται για ένα από τα λίγα η τελική έκβαση των οποίων δεν προσφέρεται για κανένα συμπέρασμα. Οποιος και αν κερδίσει κινδυνεύει να πέσει θύμα της επικράτησής του: ο Ολυμπιακός εν μέρει το έπαθε πέρυσι. Κατάφερε να κερδίσει κάνοντας ένα θεοπάλαβο παιχνίδι και ο προπονητής του πίστεψε ότι η αναρχία είναι η λύση για όλα. Σήμερα είναι άνεργος, πέρυσι ήταν θριαμβευτής. Μεταξύ θριάμβου και απόλυσης ο χαμένος δεν ήταν μόνο ο Σόλιντ, αλλά και ο Ολυμπιακός, ο οποίος έπεσε θύμα μιας δυσβάσταχτης αγωνιστικής στασιμότητας. Κάτι ανάλογο είχε πάθει πρόπερσι ο ΠΑΟ του Μαλεζάνι. Είχε νικήσει 1-0 τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο κάνοντας ένα εξαιρετικό τακτικό παιχνίδι και ο προπονητής του πίστεψε ότι η τακτική παιδεία αρκεί για να κερδίσει όλα τα ματς στο ελληνικό πρωτάθλημα. Η συνέχεια (του Μαλεζάνι) απέδειξε ότι το πράγμα δεν είναι τόσο απλό.

Αδυναμίες

Ο Ολυμπιακός θα παίξει πολύ με τον Καστίγιο, θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί χάρη στον Σέζαρ, τον Τοροσίδη και τον Στολτίδη τις στημένες φάσεις και θα προσέξει τη διαχείριση της μπάλας: για να κάνει φάσεις πρέπει να ελέγχει το ματς και να κάνει κατοχή. Ο ΠΑΟ θα ποντάρει στην ταχύτητα του Σαλπιγγίδη (κυρίως) και στα απρόβλεπτά που δημιουργούν ο Ιβανσιτς και ο Νίνης. Ο Ολυμπιακός δεν πρεσάρει και η άμυνα του ΠΑΟ βάζει νερά. Οι αδυναμίες των δύο ομάδων είναι τόσο μεγάλες, που είναι δύσκολο να πλήξουμε. Αλλωστε, ακόμα και αν στο Καραϊσκάκη εμφανιστούν δύο ομάδες τίγκα στα Lexotanil, υπάρχει πάντα ο Κασναφέρης, που κάτι θα κάνει για να ξυπνήσει τον κόσμο...