Η τιμωρία της ψύχωσης (SportDay / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Τι καινούργιο μάθαμε για τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό στο ντέρμπι; Απολύτως τίποτα. Ολα ήταν προβλέψιμα, ακόμα και το σκορ ή οι πρωταγωνιστές. Ο ΠΑΟ έσωσε το γόητρο και ο Ολυμπιακός κερδίζει ένα ακόμα πρωτάθλημα: θα 'λεγα ότι και οι δύο πέτυχαν μέσα στη χρονιά τον σκοπό τους, αφού στην Παιανία τα τελευταία χρόνια ασχολούνται πιο πολύ με τις εντυπώσεις παρά με την ουσία και στον Πειραιά ζουν για τη φιέστα του Μαΐου, αδιαφορώντας πώς η ομάδα φτάνει στην επιτυχία. Επειδή πάντως ο χαμένος πρέπει να προβληματίζεται πιο πολύ, στον Ολυμπιακό έχουν πιο πολλή δουλειά.

Σε έξι παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ, δύο ματς με την ΑΕΚ και δύο με τον Παναθηναϊκό ο Ολυμπιακός παρουσίασε φέτος την ίδια ακριβώς εικόνα: πρόκειται για μια ανορθόδοξη ομάδα με έλλειμμα οργάνωσης και ποδοσφαιριστές με μεγάλο φιλότιμο. Σε κανένα από τα δέκα αυτά ματς δεν υπήρξε κάποιο σχέδιο –απόδειξη ότι δεν υπάρχουν σε αυτή τη δεκάδα δύο όμοια παιχνίδια. Η μοναδική διαφοροποίηση στα παιχνίδια αυτά είναι η απόδοση των κεντρικών αμυντικών: με την ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη αυτοί πήγαν σχετικά καλά και ο Ολυμπιακός κέρδισε, στα υπόλοιπα ματς πρόσφεραν φάσεις που οι αντίπαλοί τους εκμεταλλεύτηκαν. Με τη Βαλένθια ο Ουαντού κάνει τρέλες, με τη Σαχτάρ ο Ανατολάκης χάνει τον αντίπαλο φορ, με τη Ρόμα ο Κωστούλας κάνει πέναλτι, το οποίο ο Τότι δεν κατορθώνει να κάνει γκολ, με τον ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ πάλι ο Κωστούλας σκοράρει με αυτογκόλ, με την ΑΕΚ η άμυνα προσφέρει το γκολ της ισοφάρισης και ο Σέζαρ κάνει δύο πέναλτι που δεν σφυρίζονται, στο «Μεστάγια» οι αμυντικοί σηκώνουν λευκή σημαία, με τη Σαχτάρ στο Καραϊσκάκη το κεντρικό αμυντικό δίδυμο σε πέντε φάσεις είναι αλλού και το 1-1 προκύπτει από σύμπτωση.

Δουλειά

Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Γιατί η άμυνα του Ολυμπιακού επί Σόλιντ δεν έμαθε τίποτα και αμφιβάλλω αν θα μάθει κάτι και από τον Λεμονή. Η άμυνα του Ολυμπιακού έχει καταφέρει να δεχτεί γκολ από τον Τόργκελε: ήταν το πρώτο που σημείωσε ο Ούγγρος έπειτα από τρία χρόνια! Η άμυνα απαιτεί δουλειά, τρόπους. Στον Ολυμπιακό κανένας δεν διδάσκει τίποτα. Οι προπονητές για να μη χάσουν τη δουλειά τους προσαρμόζονται στις απαιτήσεις του προέδρου: εν προκειμένω δεν υπάρχουν περιθώρια για δουλειά, παρά μόνο για εμψύχωση. Και για ψύχωση.

Ψύχωση

Σε όλα αυτά τα ματς ο Ολυμπιακός έπαιξε ψυχωμένα, αλλά ο τελικός απολογισμός του είναι πενιχρός. Γιατί; Προφανώς γιατί μόνο η ψύχωση δεν φτάνει. Χρειάζεται και καθαρό μυαλό, οργάνωση παιχνιδιού, σχέδιο, δηλαδή προπονητής. Ο Ολυμπιακός έτσι όπως λειτουργεί δεν αφήνει σε κανέναν προπονητή το παραμικρό δικαίωμα να σκεφτεί ότι μπορεί κάτι να σχεδιάσει. Πέρα από το να ενθαρρύνει την πρωτοβουλία, ο κόουτς δεν έχει κανένα απολύτως ρόλο.

Τιμωρία

Το παιχνίδι του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟ είναι χρήσιμο για όποιον θέλει να γράψει το εγχειρίδιο του ποδοσφαίρου ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Οσα γίνονται δεν υπάρχουν σε καμία ομάδα στον κόσμο. Ο Ολυμπιακός παίζει χωρίς σέντερ φορ και με δύο πανομοιότυπους παίκτες στην επίθεση, τον Οκκά και τον Καστίγιο, οι οποίοι δεν πατάνε περιοχή, παρά μόνο επιχειρώντας να «μπουκάρουν» με την μπάλα. Ο μικρός το μπορεί, ο Γιάννος όχι και γι' αυτό σιγά σιγά εξαφανίζεται. Ο ΠΑΟ έχει μια τεράστια τρύπα στα αριστερά της άμυνάς του, όμως κανείς δεν τολμάει να παίξει από εκεί. Ο Ολυμπιακός παίζει μονότονα με τον Ριβάλντο, που δεν θα έπρεπε να βρίσκεται στο γήπεδο. Η εικόνα του, όπως σε όλα τα ματς του Τσάμπιονς Λιγκ, στο πρώτο ντέρμπι με τον ΠΑΟ και στο ματς με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, είναι εικόνα Ελ Σιντ: υπάρχει για να φοβίζει (άντε και για να χτυπήσει καμιά στημένη φάση), αλλά δεν φοβίζει κανέναν. Λίγο αργότερα μπαίνει στο ματς και ο Τζόρτζεβιτς, ο οποίος έχει δύο εβδομάδες να προπονηθεί. Ο άξονας του Ολυμπιακού αδυνατίζει, ο Στολτίδης σχεδόν ισοπεδώνεται από τον Τζιόλη, ο φοβισμένος ΠΑΟ κερδίζει μέτρα γιατί δεν υπάρχει ο Τοροσίδης. Η ήττα -άδικη για την απόδοση, την προσπάθεια και την ψύχωση- έρχεται ως δίκαιη τιμωρία για την έλλειψη στρατηγικής.

Λεμονής

Ευθύνη του Λεμονή; Ούτε για πλάκα! Καμία ευθύνη δεν έχει ο άνθρωπος -αμφιβάλλω αν υπάρχει κάποιος στον κόσμο που στη θέση του, γνωρίζοντας τι είναι ο Ολυμπιακός, θα έπραττε διαφορετικά. Τι να κάνει δηλαδή ο Λεμονής; Να μην ξεκινήσει τον Ριβάλντο και να πάει ο Βραζιλιάνος να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του στον Κόκκαλη ή να τον βγάλει από το ματς γιατί δεν μπορεί να περπατήσει και μετά να πάει να τον αντιμετωπίσει στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου με τίτλο το «ξεφωνητό του προπονητή»; Ή να μη βάλει τον Τζόρτζεβιτς και να τον ξεσκίσουν οι φίλα προσκείμενοι παρεμβατικοί δημοσιογράφοι; Ο Λεμονής έκανε ό,τι οφείλει να κάνει ο προπονητής (;) του Ολυμπιακού. Και έχασε το ματς γιατί οι βεντέτες δεν μπόρεσαν για μια ακόμα φορά φέτος να κάνουν τη διαφορά.

Κανονικά

Σε ένα κανονικό πρωτάθλημα για να βγεις πρωταθλητής χρειάζεσαι μια κανονική ομάδα. Μια ομάδα στην οποία θα αγωνίζονται οι πιο φορμαρισμένοι και όχι «αυτοί που ξέρουν πώς κερδίζονται τα πρωταθλήματα». Μια ομάδα στην οποία όποιος για δύο εβδομάδες δεν προπονείται δεν παίζει. Μια ομάδα στην οποία όποιος επαναλαμβάνει συχνά τα ίδια και τα ίδια λάθη πάει στον πάγκο. Μια ομάδα που ξέρει να αμύνεται και να επιτίθεται. Ομως, το ελληνικό πρωτάθλημα δεν έχει τίποτα το κανονικό. Εδώ υπάρχουν ομάδες που στο Καραϊσκάκη θεωρούν το ματς χαμένο από χέρι και δεν το παλεύουν, διαιτητές που θεωρούν υποχρέωση να παίξουν για τον μεγάλο γιατί έτσι τους έχουν πει ότι θα κάνουν καριέρα, προπονητές που, περισσότερο και από τι πρέπει να κάνουν, μετρούν πώς πρέπει να συμπεριφέρονται. Ο Ολυμπιακός με μια κανονική ομάδα πιθανότατα δεν θα κέρδιζε το πρωτάθλημα. Τώρα το κερδίζει και γίνεται κάθε χρόνο και χειρότερος. Πού είναι το λάθος;

ProΖone 24

Οι Αγγλοι συνάδερφοι της ProΖone πρέπει να είχαν ξενερώσει με αυτά που έβλεπαν εδώ και δύο εβδομάδες. Ευτυχώς οι καλοί διαιτητές μας το Σαββατοκύριακο φρόντισαν να μην πάνε χαμένα τα λεφτά που παίρνουν από τη Σούπερ Λίγκα για να μετρούν τα σπόρια των κουμπάρων και όχι μόνο. Η 24η αγωνιστική αποδείχτηκε από τις ωραιότερες σε έργα.
- Τεροβίτσας (Ιωνικός - Ξάνθη 0-2): Με το τρομερό του άγχος κατάφερε να ξεσηκώσει τους λιγοστούς φίλους του Ιωνικού που δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι η ομάδα τους αντιμετωπίζεται έτσι, μολονότι έχει υποβιβαστεί.
- Δαλούκας (AEK - Aρης 3-1): Εξέθεσε την ΑΕΚ με όσα έκανε. Η τρικλοποδιά του Σορεντίνο στον Γκαρσία ήταν πέναλτι και αποβολή και η πρώτη κίτρινη του Παπαδόπουλου ανύπαρκτη. Επειδή ξέρει τι έχει κάνει, αρνείται το καθαρό (δεύτερο) πέναλτι στο χέρι του Παπαδόπουλου, αλλά τον σώζει ο βοηθός Ζαχαρόπουλος. Θα φάει τζάμπα το κεφάλι του.
- Σταυρίδης (Εργοτέλης - Ατρόμητος 1-0): Κορόιδο πιάστηκα που περίμενα ότι δεν θα παίξει κουμπάρο. Οπως σας έγραφα και την Παρασκευή, «όλη η κοινωνία περιμένει να πάρει τον «άσο» και να τον πάει δώρο» και εγώ έλεγα ότι θα το πάει για «Χ» και άλλες αρλούμπες. Πλέον και επίσημα «Πράκτωρ 7-0-0».
- Βασσάρας (Αιγάλεω - Πανιώνιος 0-2): Ο Κοκαλιάρης δεν πιστεύω ότι έφαγε το παρολί πως ο Βασσάρας θα παίξει Αιγάλεω. Το θέμα όμως είναι τι κάνουμε. Γιατί χθες ο Κύρος ήταν 50άρης, αλλά οι επόπτες τον έφαγαν κανονικά.
- Κάκος (Ηρακλής - Kαλαμαριά 0-1): Σας έγραφα ότι ο Δαμήλος δεν ανησυχεί. Ξέρετε τον απόλυτο θαυμασμό μου στον μεγάλο αυτόν παράγοντα. Ο δήμαρχος της πόλης, αν η Καλαμαριά μείνει στην κατηγορία, πρέπει να βάλει τον ανδριάντα του έξω από το γήπεδο.
- Φινοκαλιώτης (Κέρκυρα - ΠΑΟΚ 0-0): Ολα εύκολα για τον ξεκούραστο «Φίνο»...
- Ζολώτας (Λάρισα - ΟΦΗ 1-2): Εννέα κίτρινες, μία κόκκινη, ένα γκολ του ΟΦΗ οφσάιντ, δύο πέναλτι που δεν έδωσε στη Λάρισα, ένα γκολ που ακύρωσε: το αστέρι της ProZone σε ατελείωτες περιπέτειες. Αλλοίωσε το αποτέλεσμα, αλλά τουλάχιστον δεν φοβήθηκε να βγάλει νικητή.
- Κασναφέρης (Ολυμπιακός – ΠAO 0-1): Aλήθεια, γιατί κανένας παίκτης του ΠAO δεν διαμαρτύρεται στη φάση του πέναλτι; Aπορώ πώς δεν ενόχλησε τον Mπίκα ότι τέλειωσε το ματς πριν από την ώρα του.