Αν αλλάξει ο Μουνιόθ, αλλάζει ο ΠΑΟ (SportDay / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Το ντέρμπι αποτελεί μια σαφή ένδειξη για το πόσους ποδοσφαιριστές θα ζητήσει για τον Παναθηναϊκό της νέας χρονιάς ο Βίκτορ Μουνιόθ, αν μείνει στην Ελλάδα. Ο Ισπανός είχε ζητήσει έναν επιθετικό τον Δεκέμβριο και λογικά θα επιμείνει για την απόκτησή του και το καλοκαίρι. Λογικά θα ζητήσει και την παραμονή του Μπόβιο που είναι παίκτης ειδικών αποστολών και για τον κόουτς αρκετά χρήσιμος. Από εκεί κι έπειτα από τη στιγμή που σε δύο συνεχόμενα ντέρμπι (στο κυριακάτικο με τον Ολυμπιακό και στο τελευταίο με την ΑΕΚ) δεν χρησιμοποιήθηκε ο Λουκάς Βύντρα ως βασικός (όχι τυχαία μετά το λάθος που έκανε στο «Φελίξ Μπολάρ» στο ματς με τη Λανς) ο προπονητής στέλνει ένα μήνυμα ότι θα ζητήσει κι ένα πλάγιο μπακ γιατί τον χρειάζεται. Αν ο Γκονζάλες δεν κάνει προετοιμασία κι ο Βίκτορ είναι εκτός δεκαοκτάδας εδώ και καιρό, ο Ισπανός θα ζητήσει κι ένα παραγωγικό χαφ. Αφού δεν υπολογίζει τον Αντονσον χρειάζεται κι έναν κεντρικό αμυντικό που να μπορεί να παίξει ή στη θέση του Γκούμα ή στη θέση του επιπόλαιου Μόρις. Σύνολο τέσσερις παίκτες. Ομως μιλάμε για τέσσερις παίκτες επιπέδου.

Φανερό

Εξίσου σημαντικό είναι ότι με τον Μουνιόθ είναι φανερό και ποιοι δύσκολα θα συνεχίσουν. Ο Μπίσκαν έχει γίνει τέταρτη επιλογή στα χαφ και βρίσκεται πίσω όχι μόνο από τους Τζιόλη και Μπόβιο, αλλά και από τον χρήσιμο Λεοντίου, ο Αντριτς δεν υπολογίζεται, ο Θεοδωρίδης παρ' όλο που παίρνει ευκαιρίες δε μοιάζει να τις έχει αξιοποιήσει. Ο ΠΑΟ θα χρειαστεί και κάποιους παίκτες πάγκου και είναι τυχερός γιατί μερικοί από τους δανεικούς που έχει δώσει δεξιά-αριστερά έχουν βελτιωθεί και μπορούν να επιστρέψουν έτοιμοι για να δοκιμαστούν. Ο Σιόντης, ο Γκάντσεφ, ο Πλιάγκας, ο Σαρακατσάνος έχουν εμπειρίες που πέρυσι τους έλειπαν.

Πρωταθλητισμός

Ο ΠΑΟ επιτέλους έφτασε στο σημείο να μπορεί να βελτιωθεί με λίγες προσεκτικές επιλογές: έχει ένα αξιόμαχο ρόστερ, που όμως πρέπει να αποκτήσει πληρότητα, κάτι που φέτος δεν είχε. Για να κάνεις πρωταθλητισμό σε αυτό το ελληνικό πρωτάθλημα απαγορεύεται να πετάξεις πάνω από τέσσερα ματς. Για να έχεις τη δυνατότητα να πετύχεις κάτι τέτοιο ή θα πρέπει να αποχαιρετάς σε χρόνο-ρεκόρ τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και να παίζεις τα ματς του ελληνικού πρωταθλήματος με 14-15 παίκτες ποντάροντας στους ίδιους πάντοτε ποδοσφαιριστές ή να έχεις μια ομάδα με πολλές λύσεις. Ο ΠΑΟ δε θέλει να κάνει το πρώτο, οπότε υποχρεωτικά θα πάει για το δεύτερο.

Βελτίωση

Ο δρόμος μοιάζει αυτή τη φορά εύκολος, με μια όμως βασική προϋπόθεση: να παραμείνει ο Μουνιόθ. Η πρόοδος του ΠΑΟ είναι κυρίως έργο του προπονητή του. Σε αυτή δεν συνετέλεσε η αλλαγή κάποιων ποδοσφαιριστών ή η θεαματική τους βελτίωση – το κάθε άλλο. Σε αυτό το δίμηνο που ο ΠΑΟ παίζει καλό ποδόσφαιρο αυτό που φαίνεται είναι κυρίως η οργάνωσή του. Ανέβηκαν λίγο ο Ιβανσιτς και ο Νίλσον και πάει συγκριτικά καλύτερα από την αρχή ο Μπόβιο. ο Βίκτορ όμως έχει εξαφανιστεί, ο Ρομέρο παραμένει του ύψους και του βάθους, ο Μόρις εξακολουθεί να κάνει επιπολαιότητες, ο Παπαδόπουλος ταλαιπωρείται από τον πρόσφατο τραυματισμό του, ο Μάντζιος είναι χαρισματικός αλλά ασταθής, ο Σαλπιγγίδης εξακολουθεί να μοιάζει μόνος, ο Τζιόλης είναι ο γνωστός μαχητής, ο Λεοντίου ένας χρήσιμος ποδοσφαιριστής που ακόμα ο Μουνιόθ δυσκολεύεται να του βρει θέση κι ο Νίνης ένα χαρισματικό δεκαεξάχρονο πιτσιρίκι. Ο μόνος που αληθινά εντυπωσιάζει και διανύει μια δεύτερη νεότητα είναι ο Γιάννης Γκούμας –αλλά δύσκολα μπορεί κάποιος να υποστηρίξει ότι η βελτίωση του ΠΑΟ οφείλεται στο ψυχωμένο παιχνίδι του αρχηγού του.

Δίδυμο

Ο ΠΑΟ είναι ομάδα προπονητή, και γι’ αυτό φοβάμαι ότι αν αλλάξει ο προπονητής θα αλλάξει κι ο ΠΑΟ. Ενας άλλος προπονητής, ακόμα κι ο καλύτερος στον κόσμο, μπορεί να είναι δύσπιστος στη συνύπαρξη του Μπόβιο με τον Τζιόλη και μπορεί να βρίσκει αντιπαραγωγικό το επιθετικό δίδυμο Σαλπιγγίδη – Παπαδόπουλου. Μπορεί να μεταφέρει στα χαφ τον Νίλσον ή να βάλει τον Ιβανσιτς πίσω από τους επιθετικούς: δεν θα κάνει τίποτα το αιρετικό (αφού οι παίκτες αυτοί μπορεί στις συγκεκριμένες θέσεις να βολεύονται και καλύτερα), θα έχει όμως καταστρέψει με δύο καλοπροαίρετες κινήσεις ό,τι με κόπο έφτιαξε ο Ισπανός. Ακόμα και οι μεταγραφικές επιλογές ενός νέου κόουτς μπορεί να είναι διαφορετικές από αυτές που προηγουμένως απαριθμήθηκαν. Δεν αποκλείω κάποιος άλλος να ζητήσει παίκτες για τα πλάγια, στόπερ πιο ψηλά και πιο δυνατά, ένα δεξί εξτρέμ ή έναν επιθετικό-κολώνα. Ή ακόμα και τερματοφύλακα.

Πάλι

Ο ΠΑΟ υπήρξε τυχερός με τον Μουνιόθ γιατί ο Ισπανός κατάφερε να επανασχεδιάσει την ομάδα αντί να μπει στον πειρασμό να εξηγήσει τα λάθη των προηγούμενων όπως άλλοι (π.χ. Σκάζνι) θα έκαναν. Αυτό πληρώθηκε με βαθμολογικές απώλειες όμως κάτι απέδωσε: σήμερα ο ΠΑΟ είναι ευδιάκριτος -αποτέλεσμα του σχεδίου του προπονητή του. Σταμάτησε να είναι πεδίο δοκιμών, μοιάζει και είναι ομάδα: οι παίκτες του ΠΑΟ δεν ωρίμασαν ξαφνικά, απλά βρήκαν ένα προπονητή με ξεκάθαρες ιδέες και μεταδοτικότητα. Αν του χρόνου οι παίκτες του συνεχίσουν με έναν άλλο προπονητή, το πιθανότερο είναι ότι πάλι η ομάδα θα βρεθεί στη δυσάρεστη κατάσταση να ξεκινήσει από την αρχή. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Διαμαρτυρία

Από τον αναγνώστη Αντώνη Καρρή έλαβα την εξής επιστολή: «Ο σκοπός της επιστολής μου αυτής είναι να διαμαρτυρηθώ έντονα για την απαράδεκτη κατάσταση της οποίας έγινα μάρτυρας (και θύμα) τόσο εγώ και η οικογένειά μου όσο και εκατοντάδες άλλοι φίλαθλοι του Ολυμπιακού οι οποίοι τυχγάνει να έχουμε εισιτήρια διαρκείας στις θύρες 19, 20 και 21 του Σταδίου Καραϊσκάκη, κατά τη διάρκεια του κυριακάτικου ντέρμπι (…).

Είναι γεγονός ότι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα, κυρίως στις συγκεκριμένες θύρες, με τους "σαλταδόρους" πιτσιρικάδες οι οποίοι πηδώντας από τις εισόδους των θυρών ή μπαίνοντας δύο δύο απο τα τουρνικέ με την ανοχή των υπαλλήλων ασφαλείας, κατακλύζουν σε κάθε αγώνα το συγκεκριμένο πέταλο. Καταλαβαίνοντας τον ενθουσιασμό τους για την ομάδα και την ενδεχόμενη οικονομική τους αδυναμία για αγορά εισιτηρίων τούς αντιμετώπιζα έως τώρα με συμπάθεια. Στο συγκεκριμένο παιχνίδι όμως η κατάσταση ξεπέρασε κάθε όριο. Οι συγκεκριμένοι πιτσιρικάδες, καθισμένοι όλοι χαμηλά στα κάγκελα πίσω ακριβώς απο την εστία, άρχισαν να ανάβουν συνεχώς φωτοβολίδες και καπνογόνα με αποτέλεσμα, πρώτον, να μην μπορούμε να παρακολουθήσουμε το παιχνίδι και δεύτερον να δυσκολευόμαστε να αναπνεύσουμε. Οπως ήταν φυσικό αρχίσαμε να διαμαρτυρόμαστε φωνάζοντάς τους να σβήσουν τα καπνογόνα, κάτι το οποίο δεν έγινε. Οι πιο θερμοκέφαλοι βλέποντας ότι όχι μόνο δεν τα σβήνουν, αλλά επίτηδες ανάβουν περισσότερα, άρχισαν να τους πετούν μπουκάλια. Τότε ξεπεράστηκε κάθε όριο. Οι εν λόγω σαλταδόροι, με σημαία τη συνήθη κοσμοθεωρία τους ότι είναι περισσότερο Ολυμπιακοί από εμάς τους υπόλοιπους, ορμώντας προς την επάνω πλευρά της θύρας άρχισαν να πλακώνουν στο ξύλο αδιακρίτως όποιον φίλαθλο διαμαρτυρόταν! Το φαινόμενο αυτό από μόνο του αποτελεί ό,τι χειρότερο εχω δει τα τελευταία χρόνια σε γήπεδο στο οποίο παίζει ο Ολυμπιακός. Η σύρραξη αυτή είχε ως αποτέλεσμα να αρχίσει να σπρώχνεται ο κόσμος, και λόγω του ότι βρίσκονταν πολλοί υπεράριθμοι στην κερκίδα, δημιουργήθηκε σοβαρός κίνδυνος για εμάς και κυρίως τα μικρά παιδιά μας.
Κύριοι υπεύθυνοι ασφάλειας του Σταδίου Καραϊσκάκη, όταν πήραμε την απόφαση να αποκτήσουμε οικογενειακώς εισιτήρια διαρκείας για να παρακολουθούμε από κοντά τον Ολυμπιακό θεωρήσαμε ότι στο νέο Στάδιο Καραϊσκάκη, και μάλιστα με τη θλιβερή κληρονομιά της τραγωδίας της Θύρας 7 στις πλάτες της ομάδας και των φιλάθλων μας, θα πληρούνται τουλάχιστον οι βασικοί όροι ασφάλειας. Προστατέψτε μας από τους ανεγκέφαλους, ενισχύστε το προσωπικό ασφαλείας και επιτέλους ξηλώστε τους τρεις τηλεφωνικούς θαλάμους δίπλα από τη θύρα 20 από όπου πηδούν μέσα οι περισσότεροι».