Φάνηκε πάλι η έλλειψη παίκτη-ηγέτη (SportDay / Δημήτρης Σαραβάκος)

Φαίνεται ότι οι παίκτες του Παναθηναϊκού είχαν ακόμα το μυαλό τους στο Καραϊσκάκη και στους πανηγυρισμούς για τη νίκη με τον Ολυμπιακό. Δεν εξηγούνται αλλιώς αυτή η (επιεικώς) μέτρια εμφάνιση και αυτό το απίστευτο αποτέλεσμα.

Στο πρώτο ημίχρονο είδα μόνο μία ευκαιρία από τους παίκτες του Μουνιόθ. Κι εκεί που θα περίμενε κανείς ένα ξέσπασμα στην επανάληψη, η εικόνα ήταν ίδια, για να μη πω χειρότερη. Ανορθόδοξη ανάπτυξη με πάρα πολλές σέντρες, επιπολαιότητα, έλλειψη υπομονής, προβλέψιμο παιχνίδι και καθόλου πίεση, παρά την αριθμητική υπεροχή.

Αυτό που φάνηκε και πάλι είναι η έλλειψη του παίκτη-ηγέτη που θα έπαιρνε την ομάδα στην πλάτη του, η έλλειψη ενός παίκτη που με ορισμένες προσωπικές ενέργειες θα πάρει τέτοια παιχνίδια μόνος του.

Επί της ουσίας, ο Παναθηναϊκός έχασε μόνος του την ευκαιρία να απλοποιήσει τα πράγματα για τη δεύτερη θέση. Θεωρητικά τα δύο συνεχή εντός έδρας παιχνίδια με Εργοτέλη και Ατρόμητο θα του έδιναν την ευκαιρία να πάρει ξεκούραστα κάποιους βαθμούς για ένα πιο εύκολο έργο στο φινάλε.

Εντούτοις, αποδείχθηκε για ακόμα μία φορά ότι στα δύσκολα ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Πλέον οι περιπέτειες ξεκινούν από την αρχή και η δεύτερη θέση τίθεται πάλι υπό αμφισβήτηση. Για όλα όμως φταίει ο ίδιος ο Παναθηναϊκός και κανείς άλλος...