Η αλήθεια που «λέει» για την ΑΕΚ το γόνατο του Κατσουράνη (SportDay / Β.Σαμπράκος)

Στη διάρκεια των δύο προηγούμενων σεζόν ο Κώστας Κατσουράνης είχε ταλαιπωρηθεί πολύ από ενοχλήσεις στο δεξί γόνατο. Το καλοκαίρι του 2005 αναγκάστηκε να κάνει λειψή θερινή προετοιμασία, στη διάρκεια των περιόδων υποχρεωνόταν να χάνει κάποιες δυνατές προπονήσεις για να συντηρεί το πόδι του και στο εβδομαδιαίο πρόγραμμά του είχε αναγκαστεί να βάλει μια σειρά από επισκέψεις στο φυσικοθεραπευτήριο προκειμένου να «δουλεύει» και να προστατεύει το γόνατο. Ηταν αρκετά τα παιχνίδια στα οποία αναγκαζόταν να παίζει με ενοχλήσεις. Αυτές ήταν η εξήγηση για τις «επιφυλάξεις» που εμφανίζονταν από καιρού εις καιρόν στο παιχνίδι του.

Στην πτήση της μετανάστευσης στη Λισσαβώνα ο διεθνής μέσος είχε μια ανησυχία το περασμένο καλοκαίρι. Μακριά από το ιατρικό τιμ που γνώριζε το ιστορικό και είχε καταλήξει στην κατάλληλη προληπτική θεραπεία, ο Κατσουράνης φοβόταν ότι το πρόβλημα θα μπορούσε να γίνει μεγαλύτερο και να τον υποχρεώσει να χάσει έναν αριθμό αγώνων.

Το ιατρικό τιμ της Μπενφίκα δεν του επιφύλαξε ιδιαίτερη μεταχείριση. Ηταν και το πρόβλημα της γλώσσας που έκανε την επικοινωνία με τους γιατρούς πιο δύσκολη. Εννέα μήνες αργότερα -σήμερα- ο Κατσουράνης είναι ο παίκτης της Μπενφίκα με τις περισσότερες συμμετοχές στο πρωτάθλημα. Εχασε μόλις έναν αγώνα, τον χθεσινοβραδινό, λόγω τιμωρίας. Κουβαλά 21 αγώνες πρωταθλήματος, 11 ματς στην Ευρώπη (έχασε 1 λόγω ίωσης) και καμιά 10αριά συμμετοχές σε φιλικά. Και τους τελευταίους μήνες τείνει να ξεχάσει ότι είχε κάποτε ενοχλήσεις στο γόνατο.

Πώς γίνεται ο ίδιος ποδοσφαιριστής, που δεν έλεγε να απαλλαγεί επί μία διετία από τις ενοχλήσεις, να τις έχει σήμερα ξεχάσει; Αλλαξε προπονητή και κατ' επέκταση μεθοδολογία προπόνησης; Οχι, διότι δούλευε και δουλεύει με τον Φερνάντο Σάντος. Αλλαξε μέθοδο θεραπείας; Οχι, διότι οι Πορτογάλοι ακολουθούν (λιγότερο σχολαστικά) τη συνταγή που κουβάλησε μαζί του από την Ελλάδα. Τι άλλαξε; Ο χώρος εργασίας. Ο Κατσουράνης δουλεύει από το καλοκαίρι σε ένα ολοκαίνουργιο προπονητικό κέντρο, που δίνει στον προπονητή την ευχέρεια να διαλέγει ανάμεσα σε 4-5 διαφορετικούς αγωνιστικούς χώρους τον κατάλληλο, με πολύ αυστηρά κριτήρια. Δουλεύει σε εγκαταστάσεις που παρέχουν υψηλής ποιότητας φροντίδα στην αποκατάσταση του σώματος μετά την καταπόνηση του παιχνιδιού. Αυτό το περιβάλλον προστατεύει τα γόνατα, τους μυς και τους τένοντες σε τέτοιο βαθμό που ο προπονητής να θεωρεί αποτυχία να συναντήσει περισσότερους των 10 μυικούς τραυματισμούς στη διάρκεια μιας σεζόν. Ο Κατσουράνης βεβαίως πατάει καλύτερους αγωνιστικούς χώρους και στα παιχνίδια, αφού η συντριπτική πλειονότητα των 16 εδρών διεξαγωγής της bwin liga διαθέτει τερέν-χαλιά. Ομως η ζημιά που προκαλούν σε επίπεδο καταπόνησης οι κακοί αγωνιστικοί χώροι είναι συζήτηση πολυτελείας για το ελληνικό πρωτάθλημα που έχει ακόμη κερκίδες στημένες πάνω σε σκαλωσιές.

Το γόνατο του Κατσουράνη λύνει ένα σημαντικό κομμάτι του μυστηρίου των 35 τραυματισμών που έχουν εξοντώσει φέτος την ΑΕΚ. Μερίδιο ευθύνης για τη φετινή ζημιά προφανώς έχουν ο προπονητής, οι γιατροί, οι φυσικοθεραπευτές και ορισμένοι από τους ποδοσφαιριστές. Είναι όμως βέβαιο ότι τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα αν οι συνθήκες δουλειάς ήταν καλύτερες. Η ΑΕΚ πληρώνει την επιμονή της να μείνει στο λυόμενο που είχε προ 20ετίας στήσει σε ένα αγροτεμάχιο στην περιοχή των Θρακομακεδόνων. Οσο κι αν βελτίωσε την ποιότητα των δύο αγωνιστικών χώρων, δεν πέτυχε σημαντική αλλαγή συνθηκών. Η διοίκηση δεν κατάφερε να βρει ούτε μια προσωρινή λύση, σαν αυτή που έδωσε το βοηθητικό του ΟΑΚΑ για μερικούς μήνες την περίοδο '04-'05. Και πλήρωσε ακριβά το κόστος. Αν στη νέα σεζόν η ΑΕΚ κάνει εκκίνηση από τον «βατήρα» των Θρακομακεδόνων, δεν θα δικαιούται να ελπίζει ότι θα καταφέρει να τερματίσει σε καλύτερη θέση. Είναι βέβαιο ότι θα ξαναπέσει τραυματισμένη στη διαδρομή...

ΥΓ.: Ο καημός όσων δουλεύουν στην ακαδημία της ΑΕΚ και βλέπουν τα ταλέντα -που εντοπίζουν ο Τόνι Σαβέβσκι και οι συνεργάτες του και για τα οποία καλοπληρώνει η ΠΑΕ- να μην έχουν ιδανικές συνθήκες για να εξελιχθούν, αποτελεί το δεύτερο, εξίσου σημαντικό, μέρος του μεγάλου κεφαλαίου που «πονάει» τον σύλλογο. Του κεφαλαίου «προπονητικό κέντρο».