Όσα δεν κατάλαβε ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος! (SportDay / Γιώργος Χελάκης)

Eπιτέλους. Ήρθε η ώρα να αναλάβουν την ποδοσφαιρικήν διακυβέρνησιν της Εθνικής ομάδος οι κύριοι Γιακουμάτος, Ψωμιάδης, Κούγιας, Τραγάκης. Οι άνθρωποι γνωρίζουν. Ο τρόπος που εξέθεταν τις απόψεις τους χθες το βράδυ στην τηλεόραση ήταν τόσο απόλυτος που πείθει ότι ξέρουν τόσο καλά το αντικείμενο που πληρώνουμε τσάμπα προπονητή για την Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου.

Ειδικά στο σημείο που ο υφυπουργός κ. Γιακουμάτος, αναφερόμενος στον Ρεχάγκελ, λέει «να κόψει τον λαιμό του και να βρει άλλους παίκτες», πείθεται και ο πλέον επιφυλακτικός ότι ο κ. Γιακουμάτος ξέρει. Τι ακριβώς ξέρει: ότι πλησιάζουν εκλογές και το σκληροπυρηνικό ακροατήριό του θέλει βαριές «ελληνικές κουβέντες» για τον «εθνικό διασυρμό». Ας μην αδικούμε όμως τον υφυπουργό. Αν δεν τα έλεγε αυτά, θα τα άκουγε από το στόμα του κυρίου Καρατζαφέρη και του κ. Γεωργιάδη. Οπότε, ένα μέρος του πολιτικού ακροατηρίου του υπήρχε κίνδυνος να στραφεί προς το ΛΑ.Ο.Σ. Για τέτοια είμαστε τώρα; Απολύτως δικαιολογημένος είναι ο κ. Γιακουμάτος. Εδώ διακυβεύονται πολύ σοβαρότερα πράγματα από τις συντάξεις των ασφαλισμένων και τη λεηλασία των ταμείων, όπως του επισήμανε ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Διότι μπορεί μεν ο Χρήστος να ζει από αυτή τη δουλειά, αλλά ο κ. Γιακουμάτος έχει πολύ πιο «σοβαρά» συμφέροντα. Αγωνιά για την επανεκλογή του. Επενδύει στο θυμικό μιας μερίδας συμπολιτών μας που θεωρεί την ήττα από την ομάδα της Τουρκίας περίπου εθνικό διασυρμό.

Επειδή μπορεί να δημιουργηθούν παρεξηγήσεις, περιγράφω κάπως το πολιτικό ακροατήριο στο οποίο απευθύνεται: συμπεριλαμβάνονται όσοι πήγαν προχθές στο γήπεδο και φώναζαν «π...ς γιοι Οθωμανοί». Που γιουχάιζαν κατά τη διάρκεια ανάκρουσης του εθνικού ύμνου της Τουρκίας. Που αποδοκίμασαν άγρια τους Ελληνες διεθνείς όταν «στράβωσε» το παιχνίδι. Που φώναζαν το σύνθημα «βγάλτε τις φανέλες και φύγετε από δω». Με όλα αυτά τα λεβεντόπαιδα ευθυγραμμίστηκε ο κ. υφυπουργός. Η σκοπιμότητα είναι προφανής. Γι' αυτό και η αγανάκτηση του Χρήστου ήταν... αδικαιολόγητη. Φτάσαμε στο σημείο να του λέει ο κ. Γιακουμάτος να μην μπερδεύει το ποδόσφαιρο με την πολιτική. Σωστά. Πολιτική, και μάλιστα απευθυνόμενος στο θυμικό των οπαδών, δικαιούται να κάνει ο κ. υφυπουργός. Οχι ο Χρήστος όταν διαπιστώνει πως ύστερα από αυτή την ήττα σε τίποτα δεν θα αλλάξει η ζωή του μισθοσυντήρητου ή του συνταξιούχου στη χώρα μας. Συγχωρήστε τον Σωτηρακόπουλο, κ. υφυπουργέ. Αδυνατεί να κατανοήσει τι είναι να σου κλέβουν κάποιοι την εκλογική πελατεία. Εσείς και ο κ. Πολύδωρας ξέρετε...

Η «κατεδάφιση» μπορεί να περιμένει...

Μέχρι που σκέφτηκα να επαναδημοσιεύσω όσα είχα γράψει την ημέρα του αγώνα, στο φύλλο του Σαββάτου. Εγραφα τότε ότι μετά το ματς σε περίπτωση αποτυχίας θα έχουμε όλο τον χρόνο να κάνουμε σκληρή κριτική στον Ρεχάγκελ. Ο χρόνος ήρθε. Προσπερνώντας τις πομφόλυγες περί εθνικής καταστροφής και άλλων υπερβολών, οι ευθύνες του κόουτς είναι σοβαρές.

Πριν γίνει εκτενής αναφορά σε αυτές, ας επισημανθεί κάτι. Ο Αντώνης Νικοπολίδης στη συνηθισμένη κατάστασή του μάλλον δεν θα δεχόταν κανένα από τα τρία πρώτα γκολ. Η κακή απόδοση του αρχηγού είναι πέραν των όποιων εκτιμήσεων μπορούσε να κάνει ο κόουτς. Όπως και η απώλεια της ευκαιρίας του Γιαννακόπουλου την ώρα που θα γινόταν η ισοφάριση. Πώς να προβλέψεις ότι ο έμπειρος Στέλιος θα αποτύχει ολομόναχος να βρει το τέρμα από εννέα μέτρα. Πιο ψύχραιμα τώρα. Η τουρκική ομάδα απείλησε τον Νικοπολίδη τέσσερις φορές. Όσα και τα γκολ που πέτυχε. Μεγάλη χαμένη ευκαιρία των Τούρκων δεν έχει καταγραφεί. Από την άλλη πλευρά (τη δική μας), έχουμε δύο δοκάρια και δύο σπουδαίες ευκαιρίες. Αυτά έχει η μπάλα, όπως είπε και ο πρωθυπουργός σε μία από τις λιγοστές ορθές διαπιστώσεις του τον τελευταίο καιρό...

Από εδώ και πέρα, μπορούμε να μετράμε λάθη και αστοχίες του προπονητή, κρίνοντας όπως πάντα και εκ του αποτελέσματος:
• Η καθυστερημένη χρησιμοποίηση του Φάνη Γκέκα. Οταν είσαι πρώτος σκόρερ στην Μπουντεσλίγκα, παίζοντας σε ομάδα που παλεύει να αποφύγει τον υποβιβασμό, δεν μπορείς να κάνεις κάτι περισσότερο ώστε να πείσεις ότι αξίζεις για βασικός.
• Η αβοήθητη μεσαία γραμμή. Γρήγορα διαπιστώθηκε ότι οι αντίπαλοι υπερτερούσαν αριθμητικά και ποιοτικά στο κέντρο. Γρήγορα θα έπρεπε να αλλάξει το σύστημα και να βρεθούν περισσότεροι διεθνείς στον χώρο αυτόν. Ομως, με τις επιλογές που είχε ήδη κάνει ο κόουτς, δεν υπήρχαν περιθώρια. Στον πάγκο δεν υπήρχε άλλος χαφ και ο μόνος επιπλέον που είχε κληθεί (Τζιόλης) ήταν εκτός αποστολής. Λάθος.
• Λάθος και η μοναξιά του Τάκη Φύσσα ως αριστερού μπακ. Από τον τραυματισμό του Βενετίδη και μετά (τρία χρόνια τώρα) ο κόουτς δεν ενδιαφέρθηκε ζωηρά να βρει κάποιον αντικαταστάτη του. Ο Τάκης πατάει τα τριάντα τέσσερα και στη Χαρτς δεν είναι πια βασικός. Ο κόουτς έπρεπε να έχει ψάξει και να έχει βρει. Θυμίζω ότι ο Λαγός δεν είναι μπακ, πέραν του ότι είναι και θα είναι για μεγάλο διάστημα εκτός...
• Ο Σαμαράς είναι φορ. Έστω δεύτερος φορ. Εξτρέμ δεν είναι σε καμιά περίπτωση. Αν προχθές τον άφηνε πάνω στον άτσαλο Σερβέτ Τσετίν, κάποια στιγμή θα τον έπιανε κορόιδο...

Όλα αυτά ως κριτικές παρατηρήσεις, χωρίς διεκδίκηση του αλάθητου που «κατέχει» ο πάπας. Όσοι μιλούν και γράφουν περί ανανέωσης πρέπει να πουν και με ποιους. Οσο και να το ψάξουμε, θα περιοριστούμε σε μια-δυο περιπτώσεις και... τέρμα η ανανέωση. Από τη χωρίς όρους αποθέωση στην εύκολη κατεδάφιση. Οι ζυγαριές και οι συμψηφισμοί δεν βοηθούν καθόλου σε τέτοιες περιπτώσεις. Η κουβέντα πως αυτοί οι παίκτες μάς έχουν κάνει υπερήφανους και γι' αυτό τους αξίζει να παίζουν ακόμα στην ομάδα, στην ουσία τους υποτιμά. Υπονοεί ότι τους γίνεται ενός είδους χάρη. Δεν είναι έτσι. Παίζουν γιατί είναι οι καλύτεροι που έχει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Πιθανότατα αυτοί που έχει το τουρκικό ποδόσφαιρο να είναι καλύτεροι. Σίγουρη απάντηση δεν υπάρχει. Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να οργανωθούμε επιδιώκοντας το καλύτερο από εδώ και πέρα. Οταν ολοκληρωθεί η προκριματική φάση, θα ξέρουμε την απάντηση.